4 Mosebok 33

1 Dette var Israels barns vandringer da de drog ut av Egyptens land, hær for hær, under Moses' og Arons førerskap.

Dit zijn de reizen der kinderen Israels, die uit Egypteland uitgetogen zijn, naar hun heiren, door de hand van Mozes en Aaron.

2 Efter Herrens befaling skrev Moses op de steder som de drog ut fra på sine vandringer, og dette er deres vandringer efter de steder som de drog ut fra:

En Mozes schreef hun uittochten, naar hun reizen, naar den mond des HEEREN; en dit zijn hun reizen, naar hun uittochten.

3 I den første måned, på den femtende dag i måneden, drog de ut fra Ra'amses; dagen efter påske drog Israels barn ut med løftet hånd for alle egypternes øine,

Zij reisden dan van Rameses; in de eerste maand, op den vijftienden dag der eerste maand, des anderen daags van het pascha, togen de kinderen Israels uit door een hoge hand, voor de ogen van alle Egyptenaren;

4 mens egypterne jordet dem som Herren hadde slått ihjel blandt dem, alle sine førstefødte; også over deres guder hadde Herren holdt dom.

Als de Egyptenaars begroeven degenen, welke de HEERE onder hen geslagen had, alle eerstgeborenen; ook had de HEERE gerichten geoefend aan hun goden.

5 Så drog da Israels barn fra Ra'amses og leiret sig i Sukkot.

Als de kinderen Israels van Rameses verreisd waren, zo legerden zij zich te Sukkoth.

6 Og de drog fra Sukkot og leiret sig i Etam, som ligger ved grensen av ørkenen.

En zij verreisden van Sukkoth, en legerden zich in Etham, hetwelk aan het einde der woestijn is.

7 Og de drog fra Etam og vendte sa om og tok veien til Pi-Hakirot, som ligger midt imot Ba'al-Sefon, og de leiret sig foran Migdol.

En zij verreisden van Etham, en keerden weder naar Pi-hachiroth, dat tegenover Baal-Sefon is, en zij legerden zich voor Migdol.

8 Og de drog fra Hakirot og gikk gjennem havet til ørkenen; og de drog tre dagsreiser i Etams ørken og leiret sig i Mara.

En zij verreisden van Hachiroth, en gingen over, door het midden van de zee, naar de woestijn, en zij gingen drie dagreizen in de woestijn Etham, en legerden zich in Mara.

9 Og de drog fra Mara og kom til Elim. I Elim var det tolv vannkilder og sytti palmetrær, og de leiret sig der.

En zij verreisden van Mara, en kwamen te Elim; in Elim nu waren twaalf waterfonteinen en zeventig palmbomen, en zij legerden zich aldaar.

10 Og de drog fra Elim og leiret sig ved det Røde Hav.

En zij verreisden van Elim, en legerden zich aan de Schelfzee.

11 Og de drog fra det Røde Hav og leiret sig i ørkenen Sin.

En zij verreisden van de Schelfzee, en legerden zich in de woestijn Sin.

12 Og de drog fra ørkenen Sin og leiret sig i Dofka.

En zij verreisden uit de woestijn Sin, en zij legerden zich in Dofka.

13 Og de drog fra Dofka og leiret sig i Alus.

En zij verreisden van Dofka, en legerden zich in Aluz.

14 Og de drog fra Alus og leiret sig i Refidim; der hadde folket ikke vann å drikke.

En zij verreisden van Aluz, en legerden zich in Rafidim; doch daar was geen water voor het volk, om te drinken.

15 Og de drog fra Refidim og leiret sig i Sinai ørken.

En zij verreisden van Rafidim, en legerden zich in de woestijn van Sinai.

16 Og de drog fra Sinai ørken og leiret sig i Kibrot-Hatta'ava.

En zij verreisden uit de woestijn van Sinai, en legerden zich in Kibroth-Thaava.

17 Og de drog fra Kibrot-Hatta'ava og leiret sig i Haserot.

En zij verreisden van Kibroth-Thaava, en legerden zich in Hazeroth.

18 Og de drog fra Haserot og leiret sig i Ritma.

En zij verreisden van Hazeroth, en legerden zich in Rithma.

19 Og de drog fra Ritma og leiret sig i Rimmon-Peres.

En zij verreisden van Rithma, en legerden zich in Rimmon-Perez.

20 Og de drog fra Rimmon-Peres og leiret sig i Libna.

En zij verreisden van Rimmon-Perez, en legerden zich in Libna.

21 Og de drog fra Libna og leiret sig i Rissa.

En zij verreisden van Libna, en legerden zich in Rissa.

22 Og de drog fra Rissa og leiret sig i Kehelata.

En zij verreisden van Rissa, en legerden zich in Kehelatha.

23 Og de drog fra Kehelata og leiret sig ved Sefer-fjellet.

En zij verreisden van Kehelatha, en legerden zich in het gebergte van Safer.

24 Og de drog fra Sefer-fjellet og leiret sig i Harada.

En zij verreisden van het gebergte Safer, en legerden zich in Harada.

25 Og de drog fra Harada og leiret sig i Makhelot.

En zij verreisden van Harada, en legerden zich in Makheloth.

26 Og de drog fra Makhelot og leiret sig i Tahat.

En zij verreisden van Makheloth, en legerden zich in Tachath.

27 Og de drog fra Tahat og leiret sig i Tarah.

En zij verreisden van Tachath, en legerden zich in Tharah.

28 Og de drog fra Tarah og leiret sig i Mitka.

En zij verreisden van Tharah, en legerden zich in Mithka.

29 Og de drog fra Mitka og leiret sig i Hasmona.

En zij verreisden van Mithka, en legerden zich in Hasmona.

30 Og de drog fra Hasmona og leiret sig i Moserot.

En zij verreisden van Hasmona, en legerden zich in Moseroth.

31 Og de drog fra Moserot og leiret sig i Bene-Ja'akan.

En zij verreisden van Moseroth, en legerden zich in Bene-Jaakan.

32 Og de drog fra Bene-Ja'akan og leiret sig i Hor-Hagidgad.

En zij verreisden van Bene-Jaakan, en legerden zich in Hor-Gidgad.

33 Og de drog fra Hor-Hagidgad og leiret sig i Jotbata.

En zij verreisden van Hor-gidgad, en legerden zich in Jotbatha.

34 Og de drog fra Jotbata og leiret sig i Abrona.

En zij verreisden van Jotbatha, en legerden zich in Abrona.

35 Og de drog fra Abrona og leiret sig i Esjon-Geber.

En zij verreisden van Abrona, en legerden zich in Ezeon-Geber.

36 Og de drog fra Esjon-Geber og leiet sig i ørkenen Sin, i Kades.

En zij verreisden van Ezeon-Geber, en legerden zich in de woestijn Zin, dat is Kades.

37 Og de drog fra Kades og leiret sig ved fjellet Hor på grensen av Edoms land.

En zij verreisden van Kades, en legerden zich aan den berg Hor, aan het einde des lands van Edom.

38 Da gikk Aron, presten, efter Herrens befaling op på fjellet Hor, og der døde han i det firtiende år efterat Israels barn var gått ut av Egyptens land, i den femte måned, på den første dag i måneden.

Toen ging de priester Aaron op den berg Hor, naar den mond des HEEREN, en stierf aldaar, in het veertigste jaar na den uittocht van de kinderen Israels uit Egypteland, in de vijfde maand, op den eersten der maand.

39 Aron var hundre og tre og tyve år gammel da han døde på fjellet Hor.

Aaron nu was honderd drie en twintig jaren oud, als hij stierf op den berg Hor.

40 Men den kana'anittiske konge i Arad, som bodde i den sydlige del av Kana'ans land, fikk høre at Israels barn kom.

En de Kanaaniet, de koning van Harad, die in het zuiden woonde in het land Kanaan, hoorde, dat de kinderen Israels aankwamen.

41 Så drog de fra fjellet Hor og leiret sig i Salmona.

En zij verreisden van den berg Hor, en legerden zich in Zalmona.

42 og de drog fra Salmona og leiret sig i Punon.

En zij verreisden van Zalmona, en legerden zich in Funon.

43 Og de drog fra Punon og leiret sig i Obot.

En zij verreisden van Funon, en legerden zich in Oboth.

44 Og de drog fra Obot og leiret sig i Ije-Ha'abarim ved Moabs grense.

En zij verreisden van Oboth, en legerden zich aan de heuvelen van Abarim, in de landpale van Moab.

45 Og de drog fra Ijim og leiret sig i Dibon-Gad.

En zij verreisden van de heuvelen van Abarim, en legerden zich in Dibon-Gad.

46 Og de drog fra Dibon-Gad og leiret sig i Almon-Diblataima.

En zij verreisden van Dibon-Gad, en legerden zich in Almon-Diblathaim.

47 Og de drog fra Almon-Diblataima og leiret sig ved Abarim-fjellene, foran Nebo.

En zij verreisden van Almon-Diblathaim, en legerden zich in de bergen Abarim, tegen Nebo.

48 Og de drog fra Abarim-fjellene og leiret sig på Moabs ødemarker ved Jordan, midt imot Jeriko.

En zij verreisden van de bergen Abarim, en legerden zich in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho.

49 Og deres leir ved Jordan strakte sig fra Bet-Hajesimot til Abel-Hassittim på Moabs ødemarker.

En zij legerden zich aan de Jordaan van Beth-Jesimoth, tot aan Abel-Sittim, in de vlakke velden der Moabieten.

50 Og Herren talte til Moses på Moabs ødemarker ved Jordan, midt imot Jeriko, og sa:

En de HEERE sprak tot Mozes, in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho, zeggende:

51 Tal til Israels barn og si til dem: Når I har draget over Jordan inn i Kana'ans land,

Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer gijlieden over de Jordaan zult gegaan zijn in het land Kanaan;

52 da skal I drive alle landets innbyggere bort foran eder og tilintetgjøre alle deres stener med innhugne billeder, og I skal tilintetgjøre alle deres støpte billeder og ødelegge alle deres offerhauger.

Zo zult gij alle inwoners des lands voor uw aangezicht uit de bezitting verdrijven, en al hun beeltenissen verderven; ook zult gij al hun gegotene beelden verderven, en al hun hoogten verdelgen.

53 Og I skal ta landet i eie og bo i det; for eder har jeg gitt landet til eiendom.

En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen, en daarin wonen; want Ik heb u dat land gegeven, om hetzelve erfelijk te bezitten.

54 Og I skal skifte landet mellem eder ved loddkasting efter eders ætter; den store ætt skal I gi en stor arv, og den lille ætt skal du gi en liten arv; enhver skal få sin del, efter som loddet faller; efter eders fedrenestammer skal I skifte det mellem eder.

En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen door het lot, naar uw geslachten; dengenen, die veel zijn, zult gij hun erfenis meerder maken, en dien, die weinig zijn, zult gij hun erfenis minder maken; waarheen voor iemand het lot zal uitgaan, dat zal hij hebben; naar de stammen uwer vaderen zult gij de erfenis nemen.

55 Men dersom I ikke driver landets innbyggere bort foran eder, da skal de som I lar bli tilbake av dem, bli torner i eders øine og brodder i eders sider, og de skal plage eder i det land som I bor i.

Maar indien gij de inwoners des lands niet voor uw aangezicht uit de bezitting zult verdrijven, zo zal het geschieden, dat, die gij van hen zult laten overblijven, tot doornen zullen zijn in uw ogen, en tot prikkelen in uw zijden, en u zullen benauwen op het land, waarin gij woont.

56 Og det som jeg hadde tenkt å gjøre med dem, det vil jeg da gjøre med eder.

En het zal geschieden, dat Ik u zal doen, gelijk als Ik hun dacht te doen.