Matteus 9
1 Og han gikk i båten og fór over og kom til sin egen by.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ନୌକାମାରୁହ୍ୟ ପୁନଃ ପାରମାଗତ୍ୟ ନିଜଗ୍ରାମମ୍ ଆଯଯୌ|
2 Og se, de førte til ham en mann som var verkbrudden, og som lå på en seng; og da Jesus så deres tro, sa han til den verkbrudne: Vær frimodig, sønn! dine synder er dig forlatt.
ତତଃ କତିପଯା ଜନା ଏକଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ସ୍ୱଟ୍ଟୋପରି ଶାଯଯିତ୍ୱା ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆନଯନ୍; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ପ୍ରତୀତିଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଜଗାଦ, ହେ ପୁତ୍ର, ସୁସ୍ଥିରୋ ଭୱ, ତୱ କଲୁଷସ୍ୟ ମର୍ଷଣଂ ଜାତମ୍|
3 Og se, nogen av de skriftlærde sa ved sig selv: Denne spotter Gud.
ତାଂ କଥାଂ ନିଶମ୍ୟ କିଯନ୍ତ ଉପାଧ୍ୟାଯା ମନଃସୁ ଚିନ୍ତିତୱନ୍ତ ଏଷ ମନୁଜ ଈଶ୍ୱରଂ ନିନ୍ଦତି|
4 Da Jesus så deres tanker, sa han: Hvorfor tenker I så ondt i eders hjerter?
ତତଃ ସ ତେଷାମ୍ ଏତାଦୃଶୀଂ ଚିନ୍ତାଂ ୱିଜ୍ଞାଯ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ମନଃସୁ କୃତ ଏତାଦୃଶୀଂ କୁଚିନ୍ତାଂ କୁରୁଥ?
5 For hvad er lettest, enten å si: Dine synder er dig forlatt, eller å si: Stå op og gå?
ତୱ ପାପମର୍ଷଣଂ ଜାତଂ, ଯଦ୍ୱା ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଗଚ୍ଛ, ଦ୍ୱଯୋରନଯୋ ର୍ୱାକ୍ୟଯୋଃ କିଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ସୁଗମଂ?
6 Men forat I skal vite at Menneskesønnen har makt på jorden til å forlate synder - da sier han til den verkbrudne: Stå op og ta din seng og gå hjem til ditt hus!
କିନ୍ତୁ ମେଦିନ୍ୟାଂ କଲୁଷଂ କ୍ଷମିତୁଂ ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମସ୍ତୀତି ଯୂଯଂ ଯଥା ଜାନୀଥ, ତଦର୍ଥଂ ସ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଗଦିତୱାନ୍, ଉତ୍ତିଷ୍ଠ, ନିଜଶଯନୀଯଂ ଆଦାଯ ଗେହଂ ଗଚ୍ଛ|
7 Og han stod op og gikk hjem til sitt hus.
ତତଃ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ନିଜଗେହଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
8 Men da folket så det, blev de forferdet og priste Gud, som hadde gitt mennesker en sådan makt.
ମାନୱା ଇତ୍ଥଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ୱିସ୍ମଯଂ ମେନିରେ, ଈଶ୍ୱରେଣ ମାନୱାଯ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଈଦୃଶଂ ଦତ୍ତଂ ଇତି କାରଣାତ୍ ତଂ ଧନ୍ୟଂ ବଭାଷିରେ ଚ|
9 Og da Jesus gikk videre derfra, så han en mann ved navn Matteus sitte på tollboden; og han sa til ham: Følg mig! Og han stod op og fulgte ham.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନାଦ୍ ଗଚ୍ଛନ୍ ଗଚ୍ଛନ୍ କରସଂଗ୍ରହସ୍ଥାନେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଂ ମଥିନାମାନମ୍ ଏକଂ ମନୁଜଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ବଭାଷେ, ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଗଚ୍ଛ, ତତଃ ସ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରାଜ|
10 Og det skjedde da han satt til bords i hans hus, se, da kom mange toldere og syndere og satt til bords med Jesus og hans disipler.
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୌ ଗୃହେ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉପୱିଷ୍ଟେ ବହୱଃ କରସଂଗ୍ରାହିଣଃ କଲୁଷିଣଶ୍ଚ ମାନୱା ଆଗତ୍ୟ ତେନ ସାକଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଶ୍ଚ ସାକମ୍ ଉପୱିୱିଶୁଃ|
11 Og da fariseerne så det, sa de til hans disipler: Hvorfor eter eders mester med toldere og syndere?
ଫିରୂଶିନସ୍ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ବଭାଷିରେ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଗୁରୁଃ କିଂ ନିମିତ୍ତଂ କରସଂଗ୍ରାହିଭିଃ କଲୁଷିଭିଶ୍ଚ ସାକଂ ଭୁଂକ୍ତେ?
12 Men da Jesus hørte det, sa han: De friske trenger ikke til læge, men de som har ondt.
ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ନିରାମଯଲୋକାନାଂ ଚିକିତ୍ସକେନ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସାମଯଲୋକାନାଂ ପ୍ରଯୋଜନମାସ୍ତେ|
13 Men gå bort og lær hvad det er: Jeg har lyst til barmhjertighet og ikke til offer. For jeg er ikke kommet for å kalle rettferdige, men for å kalle syndere.
ଅତୋ ଯୂଯଂ ଯାତ୍ୱା ୱଚନସ୍ୟାସ୍ୟାର୍ଥଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱମ୍, ଦଯାଯାଂ ମେ ଯଥା ପ୍ରୀତି ର୍ନ ତଥା ଯଜ୍ଞକର୍ମ୍ମଣି| ଯତୋଽହଂ ଧାର୍ମ୍ମିକାନ୍ ଆହ୍ୱାତୁଂ ନାଗତୋଽସ୍ମି କିନ୍ତୁ ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ପାପିନ ଆହ୍ୱାତୁମ୍ ଆଗତୋଽସ୍ମି|
14 Da kom Johannes' disipler til ham og sa: Hvorfor faster vi og fariseerne så meget, men dine disipler faster ikke?
ଅନନ୍ତରଂ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ, ଫିରୂଶିନୋ ୱଯଞ୍ଚ ପୁନଃ ପୁନରୁପୱସାମଃ, କିନ୍ତୁ ତୱ ଶିଷ୍ୟା ନୋପୱସନ୍ତି, କୁତଃ?
15 Og Jesus sa til dem: Kan vel brudesvennene sørge så lenge brudgommen er hos dem? Men de dager skal komme da brudgommen blir tatt fra dem, og da skal de faste.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ଅୱୋଚତ୍ ଯାୱତ୍ ସଖୀନାଂ ସଂଙ୍ଗେ କନ୍ୟାଯା ୱରସ୍ତିଷ୍ଠତି, ତାୱତ୍ କିଂ ତେ ୱିଲାପଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ଲୁୱନ୍ତି? କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେଷାଂ ସଂଙ୍ଗାଦ୍ ୱରଂ ନଯନ୍ତି, ତାଦୃଶଃ ସମଯ ଆଗମିଷ୍ୟତି, ତଦା ତେ ଉପୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
16 Ingen setter en lapp av ukrympet tøi på et gammelt klædebon; for lappen river med sig et stykke av klædebonet, og riften blir verre.
ପୁରାତନୱସନେ କୋପି ନୱୀନୱସ୍ତ୍ରଂ ନ ଯୋଜଯତି, ଯସ୍ମାତ୍ ତେନ ଯୋଜିତେନ ପୁରାତନୱସନଂ ଛିନତ୍ତି ତଚ୍ଛିଦ୍ରଞ୍ଚ ବହୁକୁତ୍ସିତଂ ଦୃଶ୍ୟତେ|
17 Heller ikke fyller de ny vin i gamle skinnsekker; ellers revner sekkene, og vinen spilles, og sekkene ødelegges; men de fyller ny vin i nye skinnsekker, så blir begge deler berget.
ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ପୁରାତନକୁତ୍ୱାଂ କୋପି ନୱାନଗୋସ୍ତନୀରସଂ ନ ନିଦଧାତି, ଯସ୍ମାତ୍ ତଥା କୃତେ କୁତୂ ର୍ୱିଦୀର୍ୟ୍ୟତେ ତେନ ଗୋସ୍ତନୀରସଃ ପତତି କୁତୂଶ୍ଚ ନଶ୍ୟତି; ତସ୍ମାତ୍ ନୱୀନାଯାଂ କୁତ୍ୱାଂ ନୱୀନୋ ଗୋସ୍ତନୀରସଃ ସ୍ଥାପ୍ୟତେ, ତେନ ଦ୍ୱଯୋରୱନଂ ଭୱତି|
18 Mens han talte dette til dem, se, da kom en synagoge-forstander og falt ned for ham og sa: Min datter er nettop død; men kom og legg din hånd på henne, så vil hun leve.
ଅପରଂ ତେନୈତତ୍କଥାକଥନକାଲେ ଏକୋଽଧିପତିସ୍ତଂ ପ୍ରଣମ୍ୟ ବଭାଷେ, ମମ ଦୁହିତା ପ୍ରାଯେଣୈତାୱତ୍କାଲେ ମୃତା, ତସ୍ମାଦ୍ ଭୱାନାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟା ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତମର୍ପଯତୁ, ତେନ ସା ଜୀୱିଷ୍ୟତି|
19 Og Jesus stod op og fulgte ham, og hans disipler gikk med.
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରାଜ|
20 Og se, en kvinne som hadde hatt blodsott i tolv år, trådte til bakfra og rørte ved det ytterste av hans klædebon;
ଇତ୍ୟନନ୍ତରେ ଦ୍ୱାଦଶୱତ୍ସରାନ୍ ଯାୱତ୍ ପ୍ରଦରାମଯେନ ଶୀର୍ଣୈକା ନାରୀ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ୱସନସ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥିଂ ପସ୍ପର୍ଶ;
21 for hun sa ved sig selv: Kan jeg bare få røre ved hans klædebon, så blir jeg helbredet.
ଯସ୍ମାତ୍ ମଯା କେୱଲଂ ତସ୍ୟ ୱସନଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ, ସା ନାରୀତି ମନସି ନିଶ୍ଚିତୱତୀ|
22 Men han vendte sig om, og da han så henne, sa han: Vær frimodig, datter! din tro har frelst dig. Og kvinnen blev helbredet fra samme stund.
ତତୋ ଯୀଶୁର୍ୱଦନଂ ପରାୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ତାଂ ଜଗାଦ, ହେ କନ୍ୟେ, ତ୍ୱଂ ସୁସ୍ଥିରା ଭୱ, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥାମକାର୍ଷୀତ୍| ଏତଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଗଦିତଏୱ ସା ଯୋଷିତ୍ ସ୍ୱସ୍ଥାଭୂତ୍|
23 Og da Jesus kom inn i synagoge-forstanderens hus og så fløitespillerne og hopen som larmet, sa han til dem:
ଅପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷସ୍ୟ ଗେହଂ ଗତ୍ୱା ୱାଦକପ୍ରଭୃତୀନ୍ ବହୂନ୍ ଲୋକାନ୍ ଶବ୍ଦାଯମାନାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ତାନ୍ ଅୱଦତ୍,
24 Gå bort! Piken er ikke død; hun sover. Og de lo ham ut.
ପନ୍ଥାନଂ ତ୍ୟଜ, କନ୍ୟେଯଂ ନାମ୍ରିଯତ ନିଦ୍ରିତାସ୍ତେ; କଥାମେତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ତମୁପଜହସୁଃ|
25 Men da han hadde drevet hopen ut, gikk han inn og tok henne ved hånden; og piken stod op.
କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ବହିଷ୍କୃତେଷୁ ସୋଽଭ୍ୟନ୍ତରଂ ଗତ୍ୱା କନ୍ୟାଯାଃ କରଂ ଧୃତୱାନ୍, ତେନ ସୋଦତିଷ୍ଠତ୍;
26 Og ryktet om dette kom ut i hele landet deromkring.
ତତସ୍ତତ୍କର୍ମ୍ମଣୋ ଯଶଃ କୃତ୍ସ୍ନଂ ତଂ ଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ତୱତ୍|
27 Og da Jesus gikk derfra, fulgte der ham to blinde, som ropte: Miskunn dig over oss, du Davids sønn!
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାଦ୍ ଯାତ୍ରାଂ ଚକାର; ତଦା ହେ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଅସ୍ମାନ୍ ଦଯସ୍ୱ, ଇତି ୱଦନ୍ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱନ୍ଧୌ ପ୍ରୋଚୈରାହୂଯନ୍ତୌ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରଜତୁଃ|
28 Og da han var kommet inn i huset, gikk de blinde til ham og Jesus sa til dem: Tror I at jeg kan gjøre dette? De sa til ham: Ja, Herre!
ତତୋ ଯୀଶୌ ଗେହମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟଂ ତାୱପି ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱନ୍ତୌ, ତଦାନୀଂ ସ ତୌ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ କର୍ମ୍ମୈତତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ମମ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଆସ୍ତେ, ଯୁୱାଂ କିମିତି ପ୍ରତୀଥଃ? ତଦା ତୌ ପ୍ରତ୍ୟୂଚତୁଃ, ସତ୍ୟଂ ପ୍ରଭୋ|
29 Da rørte han ved deres øine og sa: Det skje eder efter eders tro!
ତଦାନୀଂ ସ ତଯୋ ର୍ଲୋଚନାନି ସ୍ପୃଶନ୍ ବଭାଷେ, ଯୁୱଯୋଃ ପ୍ରତୀତ୍ୟନୁସାରାଦ୍ ଯୁୱଯୋ ର୍ମଙ୍ଗଲଂ ଭୂଯାତ୍| ତେନ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତଯୋ ର୍ନେତ୍ରାଣି ପ୍ରସନ୍ନାନ୍ୟଭୱନ୍,
30 Og deres øine blev oplatt. Og Jesus talte strengt til dem og sa: Se til at ingen får vite det!
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତୌ ଦୃଢମାଜ୍ଞାପ୍ୟ ଜଗାଦ, ଅୱଧତ୍ତମ୍ ଏତାଂ କଥାଂ କୋପି ମନୁଜୋ ମ ଜାନୀଯାତ୍|
31 Men de gikk ut og utbredte ryktet om ham i hele landet deromkring.
କିନ୍ତୁ ତୌ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତସ୍ମିନ୍ କୃତ୍ସ୍ନେ ଦେଶେ ତସ୍ୟ କୀର୍ତ୍ତିଂ ପ୍ରକାଶଯାମାସତୁଃ|
32 Da nu disse gikk bort, se, da førte de til ham et stumt menneske, som var besatt.
ଅପରଂ ତୌ ବହିର୍ୟାତ ଏତସ୍ମିନ୍ନନ୍ତରେ ମନୁଜା ଏକଂ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତମୂକଂ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆନୀତୱନ୍ତଃ|
33 Og da den onde ånd var drevet ut, talte den stumme. Og folket undret sig og sa: Aldri har slikt vært sett i Israel.
ତେନ ଭୂତେ ତ୍ୟାଜିତେ ସ ମୂକଃ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ପ୍ରାରଭତ, ତେନ ଜନା ୱିସ୍ମଯଂ ୱିଜ୍ଞାଯ କଥଯାମାସୁଃ, ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶେ କଦାପି ନେଦୃଗଦୃଶ୍ୟତ;
34 Men fariseerne sa: Det er ved de onde ånders fyrste han driver de onde ånder ut.
କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନଃ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ ଭୂତାଧିପତିନା ସ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯତି|
35 Og Jesus gikk omkring i alle byene og landsbyene og lærte folket i deres synagoger og forkynte evangeliet om riket og helbredet all sykdom og all skrøpelighet.
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ଭଜନଭୱନ ଉପଦିଶନ୍ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ ଲୋକାନାଂ ଯସ୍ୟ ଯ ଆମଯୋ ଯା ଚ ପୀଡାସୀତ୍, ତାନ୍ ଶମଯନ୍ ଶମଯଂଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ନଗରାଣି ଗ୍ରାମାଂଶ୍ଚ ବଭ୍ରାମ|
36 Og da han så folket, ynkedes han inderlig over dem; for de var ille medfarne og forkomne, lik får som ikke har hyrde.
ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ମନୁଜାନ୍ ୱ୍ୟାକୁଲାନ୍ ଅରକ୍ଷକମେଷାନିୱ ଚ ତ୍ୟକ୍ତାନ୍ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ତେଷୁ କାରୁଣିକଃ ସନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱଦତ୍,
37 Da sa han til sine disipler: Høsten er stor, men arbeiderne få;
ଶସ୍ୟାନି ପ୍ରଚୁରାଣି ସନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଛେତ୍ତାରଃ ସ୍ତୋକାଃ|
38 bed derfor høstens herre at han vil drive arbeidere ut til sin høst!
କ୍ଷେତ୍ରଂ ପ୍ରତ୍ୟପରାନ୍ ଛେଦକାନ୍ ପ୍ରହେତୁଂ ଶସ୍ୟସ୍ୱାମିନଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱମ୍|
