Matteus 22
1 Og Jesus tok atter til orde og talte til dem i lignelser og sa:
イエズス答へて、又喩を以て語り曰ひけるは、
2 Himlenes rike er å ligne med en konge som gjorde bryllup for sin sønn.
天國は恰其子の為に婚筵を開ける王の如し。
3 Og han sendte sine tjenere ut for å be de innbudne komme til bryllupet; men de vilde ikke komme.
彼婚筵に招きたる人々を召ばんとて、僕等を遣はしたるに、彼等肯て來らざれば、
4 Atter sendte han andre tjenere ut og sa: Si til de innbudne: Se, jeg har gjort i stand mitt måltid: mine okser og mitt gjø-fe er slaktet, og alt er ferdig; kom til bryllupet!
復他の僕等を遣はすとて云ひけるは、招きたる人々に告げて、看よ我既に我が饗筵の準備を為せり、我牛と肥たる畜と、屠られて悉く具はれり、婚筵に臨まれよ、と云へ、と。
5 Men de brydde sig ikke om det og gikk sin vei, den ene til sin aker, den annen til sitt kjøbmannskap;
然れども彼等之を顧みず、一人は己が作家に、一人は己が商売に往き、
6 og de andre tok fatt på hans tjenere, hånte dem og slo dem ihjel.
其他は僕等を捕へ甚く辱めて殺ししかば、
7 Men kongen blev harm, og sendte sine krigshærer ut og drepte disse manndrapere og satte ild på deres by.
王之を聞きて怒り、軍勢を遣はして彼殺人等を亡ぼし、其街を焼払へり。
8 Derefter sier han til sine tjenere: Bryllupet er vel ferdig, men de innbudne var det ikke verd;
時に王其僕等に云ひけるは、婚筵既に備はりたれども、招かれし人々は[客となるに]堪へざりし故、
9 gå derfor ut på veiskjellene og be til bryllups så mange I finner!
衢に往きて総て遇ふ人を婚筵に招け、と。
10 Så gikk da disse tjenere ut på veiene og fikk sammen alle dem de fant, både onde og gode, og bryllupshuset blev fullt av gjester.
僕等途々に出でて、遇ふ人を善きも惡きも悉く集めしかば、客は婚筵の場に満ちたり。
11 Da nu kongen gikk inn for å se på dem som satt til bords, så han der en mann som ikke hadde bryllupsklædning på.
王客を見んとて入來り、一人婚禮の服を着けざる者あるを見て是に向ひ、
12 Og han sa til ham: Min venn! hvorledes er du kommet inn her og har ikke bryllupsklædning på! Men han tidde.
友よ、如何ぞ婚禮の服を着けずして、此處に入りしや、と云ひけるに、彼黙然たりき。
13 Da sa kongen til tjenerne: Bind hender og føtter på ham og kast ham ut i mørket utenfor! Der skal være gråt og tenners gnidsel.
王遂に給仕等に云ひけるは、彼の手足を縛りて之を外の暗に投出だせ、其處には痛哭と切歯とあらん、と。
14 For mange er kalt, men få er utvalgt.
夫召されたる人は多けれども、選まるる人は少し、と。
15 Da gikk fariseerne bort og holdt råd om hvorledes de kunde fange ham i ord.
此時ファリザイ人等出でて、イエズスの詞後を捉へんと相謀り、
16 Og de sendte sine disipler avsted til ham sammen med herodianerne og lot dem si: Mester! vi vet at du er sanndru og lærer Guds vei i sannhet, og ikke bryr dig om nogen, for du gjør ikke forskjell på folk;
己が弟子等をヘロデの党と共に遣はして、云はせけるは、師よ、汝が眞實にして、眞理によりて神の道を教へ、且人に依怙贔屓せざるを以て誰にも憚らざるは、我等の知れる所なり。
17 Si oss da: Hvad tykkes dig? er det tillatt å gi keiseren skatt, eller ikke?
然ればセザルに貢を納むるは可や否や、思ふ所を我等に告げよ、と。
18 Men Jesus merket deres ondskap og sa: Hvorfor frister I mig, hyklere?
イエズス彼等の狡猾を知りて曰ひけるは、僞善者よ、何ぞ我を試むる。
19 Vis mig skattens mynt! De rakte ham da en penning.
貢の貨を我に見せよ、と。彼等デナリオを差出だしたるに、
20 Og han sier til dem: Hvis billede og påskrift er dette?
イエズス曰ひけるは、此像と銘とは誰のなるか、と。
21 De sier til ham: Keiserens. Da sier han til dem: Gi da keiseren hvad keiserens er, og Gud hvad Guds er!
彼等セザルのなりと云ふ。時にイエズス曰ひけるは、然らばセザルの物はセザルに歸し、神の物は神に歸せ、と。
22 Og da de hørte det, undret de sig, og forlot ham og gikk bort.
彼等聞きて感嘆し、イエズスを離れて去れり。
23 Samme dag kom nogen sadduseere til ham, de som sier at det ikke er nogen opstandelse, og de spurte ham og sa:
復活なしと主張せるサドカイ人等、此日イエズスに近づき、問ひて、
24 Mester! Moses har sagt: Når en mann dør og ikke har barn, da skal hans bror gifte sig med hans hustru og opreise sin bror avkom.
云ひけるは、師よ、モイゼ曰く、「人若子なくして死なば、其兄弟彼が妻を娶りて、兄弟の為に子を挙ぐべし」と、
25 Nu var det hos oss syv brødre; og den første giftet sig og døde, og da han ikke hadde avkom, efterlot han sin hustru til broren.
然るに我等の中七人の兄弟ありしに、兄妻を娶りて死し、子なかりしかば、其妻を弟に遺ししが、
26 Likeså den annen og den tredje, like til den syvende.
其第二第三より第七まで同じ様にして、
27 Men sist av alle døde kvinnen.
最後に婦も亦死せり。
28 Men i opstandelsen, hvem av de syv skal da få henne til hustru? for de har jo hatt henne alle sammen.
然れば復活の時に當りて、此婦は七人の中誰の妻たるべきか、其は皆彼を娶りたればなり。
29 Men Jesus svarte og sa til dem: I farer vill fordi I ikke kjenner skriftene og heller ikke Guds kraft.
イエズス答へて曰ひけるは、汝等聖書をも神の力をも知らずして誤れり。
30 For i opstandelsen hverken tar de til ekte eller gis de til ekte, men de er som Guds engler i himmelen.
復活の時、人は娶らず嫁がず、天に於る神の使等の如くならん。
31 Men om de dødes opstandelse, har I da ikke lest hvad som er sagt eder om den av Gud, som sier:
死人の復活に就きては、汝等神より云はれし所を読まざりしか。
32 Jeg er Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud? Han er ikke de dødes Gud, men de levendes.
即汝等に曰はく、「我はアブラハムの神、イザアクの神、ヤコブの神なり」と。死者の神には非ず、生者の[神]にて在す、と。
33 Og da folket hørte det, var de slått av forundring over hans lære.
群衆之を聞きて、其教を感嘆せり。
34 Men da fariseerne hørte at han hadde stoppet munnen på sadduseerne, kom de sammen;
然てファリザイ人等、イエズスがサドカイ人を閉口せしめ給ひしを聞きて相集まりしが、
35 og en av dem, en lovkyndig, spurte for å friste ham:
中に一人の律法學士イエズスを試みて問ひけるは、
36 Mester! hvilket bud er det største i loven?
師よ律法に於て大なる掟は何れぞや。
37 Han sa til ham: Du skal elske Herren din Gud av alt ditt hjerte og av all din sjel og av all din hu.
イエズス曰ひけるは、「汝、心を盡し、霊を盡し、意を盡して汝の神にて在す主を愛すべし」、
38 Dette er det største og første bud.
是最大なる第一の掟なり。
39 Men det er et annet som er like så stort: Du skal elske din næste som dig selv.
第二も亦是に似たり、「汝の近き者を己の如く愛すべし」。
40 På disse to bud hviler hele loven og profetene.
凡ての律法と預言者とは此二の掟に據るなり。
41 Men mens fariseerne var samlet, spurte Jesus dem:
ファリザイ人の集れるに、イエズス問ひて、
42 Hvad tykkes eder om Messias? hvis sønn er han? De sier til ham: Davids.
曰ひけるは、汝等キリストに就きて如何に思ふぞ、誰の子なるか、と。彼等、ダヴィドの子なり、と云ひければ、
43 Han sier til dem: Hvorledes kan da David i Ånden kalle ham herre, når han sier:
イエズス曰ひけるは、然らばダヴィド[聖]霊によりて彼を主と稱ふるは如何、
44 Herren sa til min herre: Sett dig ved min høire hånd, til jeg får lagt dine fiender under dine føtter!
曰く「主我主に曰へらく、我汝の敵を汝の足台と為すまで、我右に坐せよ」と、
45 Kaller nu David ham herre, hvorledes kan han da være hans sønn?
然ればダヴィド彼を主と稱ふるに、彼爭でか其子ならんや、と。
46 Og ingen kunde svare ham et ord, og heller ikke vågde nogen å spørre ham mere fra den dag.
皆誰一言もイエズスに答ふること能はず、此日より復敢て問ふ者なかりき。
