Matteus 20
1 For himlenes rike er likt en husbond som gikk ut tidlig om morgenen for å leie arbeidere til sin vingård.
ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಮ್ ಏತಾದೃಶಾ ಕೇನಚಿದ್ ಗೃಹಸ್ಯೇನ ಸಮಂ, ಯೋಽತಿಪ್ರಭಾತೇ ನಿಜದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರೇ ಕೃಷಕಾನ್ ನಿಯೋಕ್ತುಂ ಗತವಾನ್|
2 Og da han var blitt enig med arbeiderne om en penning om dagen, sendte han dem bort til sin vingård.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೈಃ ಸಾಕಂ ದಿನೈಕಭೃತಿಂ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶಂ ನಿರೂಪ್ಯ ತಾನ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಪ್ರೇರಯಾಮಾಸ|
3 Og han gikk ut ved den tredje time og så andre stå ledige på torvet,
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಹರೈಕವೇಲಾಯಾಂ ಗತ್ವಾ ಹಟ್ಟೇ ಕತಿಪಯಾನ್ ನಿಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾನವದತ್,
4 og til dem sa han: Gå også I bort til vingården, og hvad rett er, vil jeg gi eder. Og de gikk avsted.
ಯೂಯಮಪಿ ಮಮ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಯಾತ, ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಯೋಗ್ಯಭೃತಿಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ, ತತಸ್ತೇ ವವ್ರಜುಃ|
5 Atter gikk han ut ved den sjette og den niende time og gjorde likeså.
ಪುನಶ್ಚ ಸ ದ್ವಿತೀಯತೃತೀಯಯೋಃ ಪ್ರಹರಯೋ ರ್ಬಹಿ ರ್ಗತ್ವಾ ತಥೈವ ಕೃತವಾನ್|
6 Og han gikk ut ved den ellevte time og fant andre stående der, og han sa til dem: Hvorfor står I her ledige hele dagen?
ತತೋ ದಣ್ಡದ್ವಯಾವಶಿಷ್ಟಾಯಾಂ ವೇಲಾಯಾಂ ಬಹಿ ರ್ಗತ್ವಾಪರಾನ್ ಕತಿಪಯಜನಾನ್ ನಿಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಯೂಯಂ ಕಿಮರ್ಥಮ್ ಅತ್ರ ಸರ್ವ್ವಂ ದಿನಂ ನಿಷ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣಸ್ತಿಷ್ಠಥ?
7 De sa til ham: Fordi ingen har leid oss. Han sa til dem: Gå også I bort til vingården!
ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಅಸ್ಮಾನ್ ನ ಕೋಪಿ ಕರ್ಮಮಣಿ ನಿಯುಂಕ್ತೇ| ತದಾನೀಂ ಸ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೂಯಮಪಿ ಮಮ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಯಾತ, ತೇನ ಯೋಗ್ಯಾಂ ಭೃತಿಂ ಲಪ್ಸ್ಯಥ|
8 Men da det var blitt aften, sa vingårdens herre til sin forvalter: Kall arbeiderne frem og gi dem deres lønn; begynn med de siste og end med de første!
ತದನನ್ತರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಸಏವ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಪತಿರಧ್ಯಕ್ಷಂ ಗದಿವಾನ್, ಕೃಷಕಾನ್ ಆಹೂಯ ಶೇಷಜನಮಾರಭ್ಯ ಪ್ರಥಮಂ ಯಾವತ್ ತೇಭ್ಯೋ ಭೃತಿಂ ದೇಹಿ|
9 Så kom de som var leid ved den ellevte time, og de fikk hver sin penning.
ತೇನ ಯೇ ದಣ್ಡದ್ವಯಾವಸ್ಥಿತೇ ಸಮಾಯಾತಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕೋ ಜನೋ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್|
10 Men da de første kom, tenkte de at de skulde få mere; men de fikk hver sin penning de også.
ತದಾನೀಂ ಪ್ರಥಮನಿಯುಕ್ತಾ ಜನಾ ಆಗತ್ಯಾನುಮಿತವನ್ತೋ ವಯಮಧಿಕಂ ಪ್ರಪ್ಸ್ಯಾಮಃ, ಕಿನ್ತು ತೈರಪಿ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶೋಽಲಾಭಿ|
11 Men da de fikk den, knurret de mot husbonden og sa:
ತತಸ್ತೇ ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೇನ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿನಾ ಸಾಕಂ ವಾಗ್ಯುದ್ಧಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಃ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ,
12 Disse siste har bare vært her en time, og du har gjort dem like med oss som har båret dagens byrde og hete.
ವಯಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ದಿನಂ ತಾಪಕ್ಲೇಶೌ ಸೋಢವನ್ತಃ, ಕಿನ್ತು ಪಶ್ಚಾತಾಯಾ ಸೇ ಜನಾ ದಣ್ಡದ್ವಯಮಾತ್ರಂ ಪರಿಶ್ರಾನ್ತವನ್ತಸ್ತೇಽಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಮಾನಾಂಶಾಃ ಕೃತಾಃ|
13 Men han svarte en av dem og sa: Min venn! jeg gjør dig ikke urett, blev du ikke enig med mig om en penning?
ತತಃ ಸ ತೇಷಾಮೇಕಂ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಹೇ ವತ್ಸ, ಮಯಾ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಕೋಪ್ಯನ್ಯಾಯೋ ನ ಕೃತಃ ಕಿಂ ತ್ವಯಾ ಮತ್ಸಮಕ್ಷಂ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶೋ ನಾಙ್ಗೀಕೃತಃ?
14 Ta ditt og gå! Men jeg vil gi denne siste like så meget som dig.
ತಸ್ಮಾತ್ ತವ ಯತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯಂ ತದಾದಾಯ ಯಾಹಿ, ತುಭ್ಯಂ ಯತಿ, ಪಶ್ಚಾತೀಯನಿಯುಕ್ತಲೋಕಾಯಾಪಿ ತತಿ ದಾತುಮಿಚ್ಛಾಮಿ|
15 Eller har jeg ikke lov til å gjøre med mitt hvad jeg vil? eller er ditt øie ondt fordi jeg er god?
ಸ್ವೇಚ್ಛಯಾ ನಿಜದ್ರವ್ಯವ್ಯವಹರಣಂ ಕಿಂ ಮಯಾ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ಮಮ ದಾತೃತ್ವಾತ್ ತ್ವಯಾ ಕಿಮ್ ಈರ್ಷ್ಯಾದೃಷ್ಟಿಃ ಕ್ರಿಯತೇ?
16 Således skal de siste bli de første, og de første de siste; for mange er kalt, men få utvalgt.
ಇತ್ಥಮ್ ಅಗ್ರೀಯಲೋಕಾಃ ಪಶ್ಚತೀಯಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಪಶ್ಚಾತೀಯಜನಾಶ್ಚಗ್ರೀಯಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅಹೂತಾ ಬಹವಃ ಕಿನ್ತ್ವಲ್ಪೇ ಮನೋಭಿಲಷಿತಾಃ|
17 Og da Jesus drog op til Jerusalem, tok han de tolv disipler til side og sa til dem på veien:
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಗಚ್ಛನ್ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಏಕಾನ್ತೇ ವಭಾಷೇ,
18 Se, vi går op til Jerusalem, og Menneskesønnen skal overgis til yppersteprestene og de skriftlærde, og de skal dømme ham til døden
ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಯಾಮಃ, ತತ್ರ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಧ್ಯಾಪಕಾನಾಂ ಕರೇಷು ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಸಮರ್ಪಿಷ್ಯತೇ;
19 og overgi ham til hedningene til å spottes og hudstrykes og korsfestes; og på den tredje dag skal han opstå.
ತೇ ಚ ತಂ ಹನ್ತುಮಾಜ್ಞಾಪ್ಯ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ವೇತ್ರೇಣ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಂ ಕ್ರುಶೇ ಧಾತಯಿತುಞ್ಚಾನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸ ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಪಿಷ್ಯತೇ|
20 Da gikk Sebedeus-sønnenes mor til ham med sine sønner, falt ned for ham og bad ham om noget.
ತದಾನೀಂ ಸಿವದೀಯಸ್ಯ ನಾರೀ ಸ್ವಪುತ್ರಾವಾದಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಏತ್ಯ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಕಞ್ಚನಾನುಗ್ರಹಂ ತಂ ಯಯಾಚೇ|
21 Han sa til henne: Hvad vil du? Hun sa til ham: Si at disse mine to sønner skal sitte, den ene ved din høire og den andre ved din venstre side i ditt rike!
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಾಚಸೇ? ತತಃ ಸಾ ಬಭಾಷೇ, ಭವತೋ ರಾಜತ್ವೇ ಮಮಾನಯೋಃ ಸುತಯೋರೇಕಂ ಭವದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ದ್ವಿತೀಯಂ ವಾಮಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತು|
22 Men Jesus svarte og sa: I vet ikke hvad det er I ber om. Kan I drikke den kalk jeg skal drikke? De sa til ham: Det kan vi.
ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಯದ್ ಯಾಚ್ಯತೇ, ತನ್ನ ಬುಧ್ಯತೇ, ಅಹಂ ಯೇನ ಕಂಸೇನ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಂ ತೇನ ಪಾತುಂ ಶಕ್ಯತೇ? ಅಹಞ್ಚ ಯೇನ ಮಜ್ಜೇನೇನ ಮಜ್ಜಿಷ್ಯೇ, ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಂ ತೇನ ಮಜ್ಜಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ? ತೇ ಜಗದುಃ ಶಕ್ಯತೇ|
23 Han sa til dem: Min kalk skal I nok drikke; men å sitte ved min høire og ved min venstre side, det tilkommer det ikke mig å gi nogen, men det gis dem som det er beredt av min Fader.
ತದಾ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯುವಾಂ ಮಮ ಕಂಸೇನಾವಶ್ಯಂ ಪಾಸ್ಯಥಃ, ಮಮ ಮಜ್ಜನೇನ ಚ ಯುವಾಮಪಿ ಮಜ್ಜಿಷ್ಯೇಥೇ, ಕಿನ್ತು ಯೇಷಾಂ ಕೃತೇ ಮತ್ತಾತೇನ ನಿರೂಪಿತಮ್ ಇದಂ ತಾನ್ ವಿಹಾಯಾನ್ಯಂ ಕಮಪಿ ಮದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ವಾಮಪಾರ್ಶ್ವೇ ಚ ಸಮುಪವೇಶಯಿತುಂ ಮಮಾಧಿಕಾರೋ ನಾಸ್ತಿ|
24 Da de ti hørte dette, blev de harme på de to brødre.
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾನ್ಯೇ ದಶಶಿಷ್ಯಾಸ್ತೌ ಭ್ರಾತರೌ ಪ್ರತಿ ಚುಕುಪುಃ|
25 Men Jesus kalte dem til sig og sa: I vet at fyrstene hersker over sine folk, og deres stormenn bruker makt over dem.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಃ ಸ್ವಸಮೀಪಂ ತಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ನರಪತಯಸ್ತಾನ್ ಅಧಿಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ, ಯೇ ತು ಮಹಾನ್ತಸ್ತೇ ತಾನ್ ಶಾಸತಿ, ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
26 Så skal det ikke være blandt eder; men den som vil bli stor iblandt eder, han skal være eders tjener,
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ನ ತಥಾ ಭವೇತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮಹಾನ್ ಬುಭೂಷತಿ, ಸ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸೇವೇತ;
27 og den som vil være den første blandt eder, han skal være eders træl,
ಯಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಮುಖ್ಯೋ ಬುಭೂಷತಿ, ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದಾಸೋ ಭವೇತ್|
28 likesom Menneskesønnen ikke er kommet for å la sig tjene, men for selv å tjene og gi sitt liv til en løsepenge for mange.
ಇತ್ಥಂ ಮನುಜಪುತ್ರಃ ಸೇವ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ನಹಿ, ಕಿನ್ತು ಸೇವಿತುಂ ಬಹೂನಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಮೂಲ್ಯಾರ್ಥಂ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ದಾತುಞ್ಚಾಗತಃ|
29 Og da de gikk ut fra Jeriko, fulgte meget folk ham.
ಅನನ್ತರಂ ಯಿರೀಹೋನಗರಾತ್ ತೇಷಾಂ ಬಹಿರ್ಗಮನಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ವವ್ರಜುಃ|
30 Og se, to blinde satt ved veien, og da de hørte at det var Jesus som gikk forbi, ropte de: Miskunn dig over oss, Herre, du Davids sønn!
ಅಪರಂ ವರ್ತ್ಮಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವಿಶನ್ತೌ ದ್ವಾವನ್ಧೌ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಯೀಶೋ ರ್ಗಮನಂ ನಿಶಮ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಆವಯೋ ರ್ದಯಾಂ ವಿಧೇಹಿ|
31 Folket truet dem at de skulde tie; men de ropte enda mere og sa: Herre, miskunn dig over oss, du Davids sønn!
ತತೋ ಲೋಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತುಷ್ಣೀಮ್ಭವತಮಿತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತೌ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ; ತಥಾಪಿ ತೌ ಪುನರುಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಆವಾಂ ದಯಸ್ವ|
32 Og Jesus stod stille og kalte på dem og sa: Hvad vil I jeg skal gjøre for eder?
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಗಿತಃ ಸನ್ ತಾವಾಹೂಯ ಭಾಷಿತವಾನ್, ಯುವಯೋಃ ಕೃತೇ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತರ್ವ್ಯಂ? ಯುವಾಂ ಕಿಂ ಕಾಮಯೇಥೇ?
33 De sa: Herre! at våre øine må bli oplatt!
ತದಾ ತಾವುಕ್ತವನ್ತೌ, ಪ್ರಭೋ ನೇತ್ರಾಣಿ ನೌ ಪ್ರಸನ್ನಾನಿ ಭವೇಯುಃ|
34 Da ynkedes Jesus inderlig og rørte ved deres øine; og straks fikk de sitt syn igjen, og de fulgte ham.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತೌ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಮನ್ನಃ ಸನ್ ತಯೋ ರ್ನೇತ್ರಾಣಿ ಪಸ್ಪರ್ಶ, ತೇನೈವ ತೌ ಸುವೀಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರಾತೇ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮುತುಶ್ಚ|
