Matteus 18
1 I samme stund kom disiplene til Jesus og sa: Hvem er den største i himlenes rike?
ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யா யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய ப்ரு’ஷ்டவந்த: ஸ்வர்க³ராஜ்யே க: ஸ்²ரேஷ்ட²: ?
2 Og han kalte et lite barn til sig og stilte det midt iblandt dem
ததோ யீஸு²: க்ஷுத்³ரமேகம்’ பா³லகம்’ ஸ்வஸமீபமாநீய தேஷாம்’ மத்⁴யே நிதா⁴ய ஜகா³த³,
3 og sa: Sannelig sier jeg eder: Uten at I omvender eder og blir som barn, kommer I ingenlunde inn i himlenes rike.
யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ ப்³ரவீமி, யூயம்’ மநோவிநிமயேந க்ஷுத்³ரபா³லவத் ந ஸந்த: ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நுத²|
4 Derfor, den som gjør sig liten som dette barn, han er den største i himlenes rike;
ய: கஸ்²சித்³ ஏதஸ்ய க்ஷுத்³ரபா³லகஸ்ய ஸமமாத்மாநம்’ நம்ரீகரோதி, ஸஏவ ஸ்வர்க³ராஜயே ஸ்²ரேஷ்ட²: |
5 og den som tar imot ett sådant barn for mitt navns skyld, tar imot mig;
ய: கஸ்²சித்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ க்ஷுத்³ரபா³லகமேகம்’ மம நாம்நி க்³ரு’ஹ்லாதி, ஸ மாமேவ க்³ரு’ஹ்லாதி|
6 men den som forfører en av disse små som tror på mig, for ham var det bedre at det var hengt en kvernsten om hans hals og han var nedsenket i havets dyp.
கிந்து யோ ஜநோ மயி க்ரு’தவிஸ்²வாஸாநாமேதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகஸ்யாபி வித்⁴நிம்’ ஜநயதி, கண்ட²ப³த்³த⁴பேஷணீகஸ்ய தஸ்ய ஸாக³ராகா³த⁴ஜலே மஜ்ஜநம்’ ஸ்²ரேய: |
7 Ve verden for forførelser! for forførelser må komme; men ve det menneske som forførelsen kommer fra!
விக்⁴நாத் ஜக³த: ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி, விக்⁴நோ(அ)வஸ்²யம்’ ஜநயிஷ்யதே, கிந்து யேந மநுஜேந விக்⁴நோ ஜநிஷ்யதே தஸ்யைவ ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|
8 Men om din hånd eller din fot frister dig, da hugg den av og kast den fra dig! det er bedre for dig å gå halt eller vanfør inn til livet enn å ha to hender eller to føtter og bli kastet i den evige ild. (aiōnios g166)
தஸ்மாத் தவ கரஸ்²சரணோ வா யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தம்’ சி²த்த்வா நிக்ஷிப, த்³விகரஸ்ய த்³விபத³ஸ்ய வா தவாநப்தவஹ்நௌ நிக்ஷேபாத், க²ஞ்ஜஸ்ய வா சி²ந்நஹஸ்தஸ்ய தவ ஜீவநே ப்ரவேஸோ² வரம்’| (aiōnios g166)
9 Og om ditt øie frister dig, da riv det ut og kast det fra dig! det er bedre for dig å gå enøiet inn til livet enn å ha to øine og bli kastet i helvedes ild. (Geenna g1067)
அபரம்’ தவ நேத்ரம்’ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தத³ப்யுத்பாவ்ய நிக்ஷிப, த்³விநேத்ரஸ்ய நரகாக்³நௌ நிக்ஷேபாத் காணஸ்ய தவ ஜீவநே ப்ரவேஸோ² வரம்’| (Geenna g1067)
10 Se til at I ikke forakter en av disse små! for jeg sier eder at deres engler i himmelen ser alltid min himmelske Faders åsyn.
தஸ்மாத³வத⁴த்³த⁴ம்’, ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகமபி மா துச்சீ²குருத,
11 For Menneskesønnen er kommet for å frelse det som var fortapt.
யதோ யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ ப்³ரவீமி, ஸ்வர்கே³ தேஷாம்’ தூ³தா மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுராஸ்யம்’ நித்யம்’ பஸ்²யந்தி| ஏவம்’ யே யே ஹாரிதாஸ்தாந் ரக்ஷிதும்’ மநுஜபுத்ர ஆக³ச்ச²த்|
12 Hvad tykkes eder? om et menneske har hundre får, og ett av dem forviller sig, forlater han da ikke de ni og nitti i fjellet og går bort og leter efter det som har forvillet sig?
யூயமத்ர கிம்’ விவிம்’க்³க்⁴வே? கஸ்யசித்³ யதி³ ஸ²தம்’ மேஷா: ஸந்தி, தேஷாமேகோ ஹார்ய்யதே ச, தர்ஹி ஸ ஏகோநஸ²தம்’ மேஷாந் விஹாய பர்வ்வதம்’ க³த்வா தம்’ ஹாரிதமேகம்’ கிம்’ ந ம்ரு’க³யதே?
13 Og hender det at han finner det, sannelig sier jeg eder: Han gleder sig mere over det enn over de ni og nitti som ikke har forvillet sig.
யதி³ ச கதா³சித் தந்மேஷோத்³தே³ஸ²ம்’ லமதே, தர்ஹி யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ கத²யாமி, ஸோ(அ)விபத²கா³மிப்⁴ய ஏகோநஸ²தமேஷேப்⁴யோபி ததே³கஹேதோரதி⁴கம் ஆஹ்லாத³தே|
14 Således er det ikke eders himmelske Faders vilje at en eneste av disse små skal fortapes.
தத்³வத்³ ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராஏநாம் ஏகோபி நஸ்²யதீதி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிது ர்நாபி⁴மதம்|
15 Men om din bror synder mot dig, da gå bort og irettesett ham i enrum! hører han på dig, da har du vunnet din bror;
யத்³யபி தவ ப்⁴ராதா த்வயி கிமப்யபராத்⁴யதி, தர்ஹி க³த்வா யுவயோர்த்³வயோ: ஸ்தி²தயோஸ்தஸ்யாபராத⁴ம்’ தம்’ ஜ்ஞாபய| தத்ர ஸ யதி³ தவ வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோதி, தர்ஹி த்வம்’ ஸ்வப்⁴ராதரம்’ ப்ராப்தவாந்,
16 men vil han ikke høre, da ta ennu en eller to med dig, forat enhver sak skal stå fast ved to eller tre vidners ord.
கிந்து யதி³ ந ஸ்²ரு’ணோதி, தர்ஹி த்³வாப்⁴யாம்’ த்ரிபி⁴ ர்வா ஸாக்ஷீபி⁴: ஸர்வ்வம்’ வாக்யம்’ யதா² நிஸ்²சிதம்’ ஜாயதே, தத³ர்த²ம் ஏகம்’ த்³வௌ வா ஸாக்ஷிணௌ க்³ரு’ஹீத்வா யாஹி|
17 Men hører han ikke på dem, da si det til menigheten! men hører han heller ikke på menigheten, da skal han være for dig som en hedning og en tolder.
தேந ஸ யதி³ தயோ ர்வாக்யம்’ ந மாந்யதே, தர்ஹி ஸமாஜம்’ தஜ்ஜ்ஞாபய, கிந்து யதி³ ஸமாஜஸ்யாபி வாக்யம்’ ந மாந்யதே, தர்ஹி ஸ தவ ஸமீபே தே³வபூஜகஇவ சண்டா³லஇவ ச ப⁴விஷ்யதி|
18 Sannelig sier jeg eder: Alt det I binder på jorden, skal være bundet i himmelen, og alt det I løser på jorden, skal være løst i himmelen.
அஹம்’ யுஷ்மாந் ஸத்யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாபி⁴: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ யத்³ ப³த்⁴யதே தத் ஸ்வர்கே³ ப⁴ம்’த்ஸ்யதே; மேதி³ந்யாம்’ யத் போ⁴ச்யதே, ஸ்வர்கே³(அ)பி தத் மோக்ஷ்யதே|
19 Atter sier jeg eder: Alt det to av eder på jorden blir enige om å bede om, det skal gis dem av min Fader i himmelen.
புநரஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, மேதி³ந்யாம்’ யுஷ்மாகம்’ யதி³ த்³வாவேகவாக்யீபூ⁴ய கிஞ்சித் ப்ரார்த²யேதே, தர்ஹி மம ஸ்வர்க³ஸ்த²பித்ரா தத் தயோ: க்ரு’தே ஸம்பந்நம்’ ப⁴விஷ்யதி|
20 For hvor to eller tre er samlet i mitt navn, der er jeg midt iblandt dem.
யதோ யத்ர த்³வௌ த்ரயோ வா மம நாந்நி மிலந்தி, தத்ரைவாஹம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)ஸ்மி|
21 Da gikk Peter til ham og sa: Herre! hvor ofte skal min bror synde mot mig og jeg tilgi ham det? så meget som syv ganger?
ததா³நீம்’ பிதரஸ்தத்ஸமீபமாக³த்ய கதி²தவாந் ஹே ப்ரபோ⁴, மம ப்⁴ராதா மம யத்³யபராத்⁴யதி, தர்ஹி தம்’ கதிக்ரு’த்வ: க்ஷமிஷ்யே?
22 Jesus sa til ham: Jeg sier dig: Ikke syv ganger, men sytti ganger syv ganger.
கிம்’ ஸப்தக்ரு’த்வ: ? யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, த்வாம்’ கேவலம்’ ஸப்தக்ரு’த்வோ யாவத் ந வதா³மி, கிந்து ஸப்தத்யா கு³ணிதம்’ ஸப்தக்ரு’த்வோ யாவத்|
23 Derfor er himlenes rike å ligne med en konge som vilde holde regnskap med sine tjenere.
அபரம்’ நிஜதா³ஸை: ஸஹ ஜிக³ணயிஷு: கஸ்²சித்³ ராஜேவ ஸ்வர்க³ராஜயம்’|
24 Men da han begynte på opgjøret, blev en ført frem for ham, som skyldte ti tusen talenter.
ஆரப்³தே⁴ தஸ்மிந் க³ணநே ஸார்த்³த⁴ஸஹஸ்ரமுத்³ராபூரிதாநாம்’ த³ஸ²ஸஹஸ்ரபுடகாநாம் ஏகோ(அ)க⁴மர்ணஸ்தத்ஸமக்ஷமாநாயி|
25 Men da han ikke hadde noget å betale med, bød hans herre at han skulde selges, han og hans hustru og barn og alt det han hadde, og at der skulde betales.
தஸ்ய பரிஸோ²த⁴நாய த்³ரவ்யாபா⁴வாத் பரிஸோ²த⁴நார்த²ம்’ ஸ ததீ³யபா⁴ர்ய்யாபுத்ராதி³ஸர்வ்வஸ்வஞ்ச விக்ரீயதாமிதி தத்ப்ரபு⁴ராதி³தே³ஸ²|
26 Da falt denne tjener ned for ham og sa: Vær langmodig med mig, så skal jeg betale dig alt sammen!
தேந ஸ தா³ஸஸ்தஸ்ய பாத³யோ: பதந் ப்ரணம்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வதா கை⁴ர்ய்யே க்ரு’தே மயா ஸர்வ்வம்’ பரிஸோ²தி⁴ஷ்யதே|
27 Da ynkedes denne tjeners herre inderlig over ham, og lot ham løs og eftergav ham gjelden.
ததா³நீம்’ தா³ஸஸ்ய ப்ரபு⁴: ஸகருண: ஸந் ஸகலர்ணம்’ க்ஷமித்வா தம்’ தத்யாஜ|
28 Men da denne tjener gikk ut, traff han en av sine medtjenere som skyldte ham hundre penninger, og han tok fatt på ham og holdt på å kvele ham og sa: Betal det du skylder!
கிந்து தஸ்மிந் தா³ஸே ப³ஹி ர்யாதே, தஸ்ய ஸ²தம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸா²ந் யோ தா⁴ரயதி, தம்’ ஸஹதா³ஸம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தஸ்ய கண்ட²ம்’ நிஷ்பீட்³ய க³தி³தவாந், மம யத் ப்ராப்யம்’ தத் பரிஸோ²த⁴ய|
29 Da falt hans medtjener ned og bad ham og sa: Vær langmodig med mig, så skal jeg betale dig!
ததா³ தஸ்ய ஸஹதா³ஸஸ்தத்பாத³யோ: பதித்வா விநீய ப³பா⁴ஷே, த்வயா தை⁴ர்ய்யே க்ரு’தே மயா ஸர்வ்வம்’ பரிஸோ²தி⁴ஷ்யதே|
30 Men han vilde ikke; han gikk bort og kastet ham i fengsel, til han betalte det han var skyldig.
ததா²பி ஸ தத் நாஙகீ³க்ரு’த்ய யாவத் ஸர்வ்வம்ரு’ணம்’ ந பரிஸோ²தி⁴தவாந் தாவத் தம்’ காராயாம்’ ஸ்தா²பயாமாஸ|
31 Men da hans medtjenere så hvad som skjedde, blev de meget bedrøvet, og de kom og fortalte sin herre alt det som var skjedd.
ததா³ தஸ்ய ஸஹதா³ஸாஸ்தஸ்யைதாத்³ரு’க்³ ஆசரணம்’ விலோக்ய ப்ரபோ⁴: ஸமீபம்’ க³த்வா ஸர்வ்வம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ நிவேத³யாமாஸு: |
32 Da kalte hans herre ham for sig og sa til ham: Du onde tjener! all din gjeld eftergav jeg dig, fordi du bad mig;
ததா³ தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமாஹூய ஜகா³த³, ரே து³ஷ்ட தா³ஸ, த்வயா மத்ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரார்தி²தே மயா தவ ஸர்வ்வம்ரு’ணம்’ த்யக்தம்’;
33 burde ikke også du forbarme dig over din medtjener, likesom jeg forbarmet mig over dig?
யதா² சாஹம்’ த்வயி கருணாம்’ க்ரு’தவாந், ததை²வ த்வத்ஸஹதா³ஸே கருணாகரணம்’ கிம்’ தவ நோசிதம்’?
34 Og hans herre blev vred, og overgav ham til dem som piner, inntil han betalte alt det han var ham skyldig.
இதி கத²யித்வா தஸ்ய ப்ரபு⁴: க்ருத்³த்⁴யந் நிஜப்ராப்யம்’ யாவத் ஸ ந பரிஸோ²தி⁴தவாந், தாவத் ப்ரஹாரகாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பிதவாந்|
35 Således skal også min himmelske Fader gjøre med eder om ikke enhver av eder av hjertet tilgir sin bror.
யதி³ யூயம்’ ஸ்வாந்த: கரணை: ஸ்வஸ்வஸஹஜாநாம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமத்⁴வே, தர்ஹி மம ஸ்வர்க³ஸ்ய: பிதாபி யுஷ்மாந் ப்ரதீத்த²ம்’ கரிஷ்யதி|
