Markus 3
1 Og han gikk atter inn i en synagoge, og der var en mann som hadde en vissen hånd.
Volvió a entrar en la sinagoga, y allí había un hombre que tenía la mano seca.
2 Og de lurte på ham, om han vilde helbrede ham på sabbaten, forat de kunde føre klagemål imot ham.
Le vigilaban para ver si le curaba en día de sábado, a fin de acusarle.
3 Og han sa til mannen som hadde den visne hånd: Stå op og kom frem!
Dijo al hombre que tenía la mano seca: “Levántate”.
4 Og han sa til dem: Er det tillatt på sabbaten å gjøre godt eller å gjøre ondt, å berge liv eller å slå ihjel? Men de tidde.
Les dijo: “¿Es lícito en día de sábado hacer el bien o el mal? ¿Salvar una vida o matar?” Pero ellos guardaron silencio.
5 Og han så omkring på dem med harme, full av sorg over deres hjertes forherdelse, og sa til mannen: Rekk din hånd ut! Og han rakte den ut, og hans hånd blev frisk igjen.
Cuando los miró con ira, apenado por el endurecimiento de sus corazones, dijo al hombre: “Extiende tu mano”. La extendió, y su mano quedó tan sana como la otra.
6 Og fariseerne gikk ut og holdt straks råd imot ham sammen med herodianerne, hvorledes de skulde få ryddet ham av veien.
Los fariseos salieron y enseguida conspiraron con los herodianos contra él para destruirlo.
7 Og Jesus drog bort med sine disipler til sjøen, og en stor mengde fra Galilea og fra Judea fulgte ham,
Jesús se retiró al mar con sus discípulos; y le siguió una gran multitud de Galilea, de Judea,
8 og fra Jerusalem og fra Idumea og fra landet på hin side Jordan og omkring Tyrus og Sidon kom de til ham, en stor mengde, da de hørte hvor store gjerninger han gjorde.
de Jerusalén, de Idumea, del otro lado del Jordán, y los de los alrededores de Tiro y Sidón. Una gran multitud, al oír las grandes cosas que hacía, se acercó a él.
9 Og han bød sine disipler at en båt skulde ligge ferdig til ham for folkets skyld, forat de ikke skulde trenge ham;
Él dijo a sus discípulos que, a causa de la muchedumbre, le tuvieran cerca de él una pequeña barca, para que no le presionaran.
10 for han helbredet mange, så at alle de som hadde plager, trengte sig inn på ham for å få røre ved ham.
Porque había curado a muchos, de modo que todos los que tenían enfermedades le apretaban para tocarle.
11 Og når de urene ånder så ham, falt de ned for ham og ropte: Du er Guds Sønn!
Los espíritus inmundos, al verlo, se postraron ante él y gritaron: “¡Tú eres el Hijo de Dios!”
12 Og han bød dem med mange strenge ord at de ikke skulde gjøre ham kjent.
Él les advertía con severidad que no debían darlo a conocer.
13 Og han gikk op i fjellet og kalte til sig dem han selv vilde, og de gikk til ham.
Subió al monte y llamó a los que quería, y ellos fueron a él.
14 Og han utvalgte tolv, som skulde være med ham, og som han kunde sende ut for å forkynne ordet
Nombró a doce, para que estuvieran con él, y para enviarlos a predicar
15 og ha makt til å drive ut de onde ånder,
y a tener autoridad para sanar enfermedades y expulsar demonios:
16 og han gav Simon navnet Peter,
Simón (al que dio el nombre de Pedro);
17 og Jakob, Sebedeus' sønn, og Johannes, Jakobs bror, og han gav dem navnet Boanerges, det er tordensønner,
Santiago, hijo de Zebedeo; y Juan, hermano de Santiago, (al que llamó Boanerges, que significa, Hijos del Trueno);
18 og Andreas og Filip og Bartolomeus og Matteus og Tomas og Jakob, Alfeus' sønn, og Taddeus og Simon Kananeus
Andrés; Felipe; Bartolomé; Mateo; Tomás; Santiago, hijo de Alfeo; Tadeo; Simón el Zelote;
19 og Judas Iskariot, han som forrådte ham.
y Judas Iscariote, que también lo traicionó. Entonces entró en una casa.
20 Og de kom hjem, og folket kom atter sammen, så de ikke engang kunde få sig mat.
La multitud se reunió de nuevo, de modo que no podían ni comer pan.
21 Og da hans nærmeste fikk høre om det, gikk de hjemmefra for å få fatt på ham; for de sa: Han er fra sig selv.
Cuando lo oyeron sus amigos, salieron a prenderlo, porque decían: “Está loco”.
22 Og de skriftlærde, som var kommet ned fra Jerusalem, sa: Han er besatt av Be'elsebul, og: Det er ved de onde ånders fyrste han driver de onde ånder ut.
Los escribas que bajaron de Jerusalén decían: “Tiene a Beelzebul”, y “Por el príncipe de los demonios expulsa a los demonios”.
23 Og han kalte dem til sig og sa til dem i lignelser: Hvorledes kan Satan drive Satan ut?
Los convocó y les dijo en parábolas: “¿Cómo puede Satanás expulsar a Satanás?
24 Om et rike kommer i strid med sig selv, kan dette rike ikke bli stående,
Si un reino está dividido contra sí mismo, ese reino no puede permanecer.
25 og om et hus kommer i strid med sig selv, kan dette hus ikke bli stående.
Si una casa está dividida contra sí misma, esa casa no puede permanecer.
26 Og dersom Satan setter sig op mot sig selv og kommer i strid med sig selv, kan han ikke bli stående, men det er ute med ham.
Si Satanás se ha levantado contra sí mismo y está dividido, no puede mantenerse en pie, sino que tiene un fin.
27 Men ingen kan gå inn i den sterkes hus og røve hans gods uten at han først har bundet den sterke; da kan han plyndre hans hus.
Pero nadie puede entrar en la casa del hombre fuerte para saquear, si antes no ata al hombre fuerte; entonces saqueará su casa.
28 Sannelig sier jeg eder: Alle synder skal bli menneskenes barn forlatt, og alle bespottelser som de taler;
“Ciertamente os digo que todos los pecados de los descendientes del hombre serán perdonados, incluso las blasfemias con las que puedan blasfemar;
30 det var fordi de sa: Han er besatt av en uren ånd.
— porque dijeron: “Tiene un espíritu impuro”.
31 Så kom hans mor og hans brødre, og de stod utenfor og sendte bud til ham og bad ham komme ut.
Llegaron su madre y sus hermanos y, estando fuera, le mandaron llamar.
32 Og folket satt omkring ham, og de sa til ham: Se, din mor og dine brødre er utenfor og spør efter dig.
Una multitud estaba sentada a su alrededor, y le dijeron: “Mira, tu madre, tus hermanos y tus hermanas están afuera buscándote”.
33 Og han svarte dem og sa: Hvem er min mor og mine brødre?
Él les respondió: “¿Quiénes son mi madre y mis hermanos?”
34 Og han så på dem som satt omkring ham, og sa: Se, det er min mor og mine brødre!
Mirando a los que estaban sentados a su alrededor, dijo: “¡Mira, mi madre y mis hermanos!
35 Den som gjør Guds vilje, han er min bror og søster og mor.
Porque todo el que hace la voluntad de Dios es mi hermano, mi hermana y mi madre”.
