Markus 15
1 Og straks om morgenen holdt ypperstepresten samråd med de eldste og de skriftlærde, hele rådet, og de bandt Jesus, og førte ham bort og overgav ham til Pilatus.
και ευθυς πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν πιλατω
2 Og Pilatus spurte ham: Er du jødenes konge? Han svarte ham og sa: Du sier det.
και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις
3 Og yppersteprestene førte mange klagemål imot ham.
και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα
4 Da spurte Pilatus ham atter: Svarer du ikke et ord? Se hvor svære klagemål de fører mot dig!
ο δε πιλατος παλιν επηρωτα αυτον {VAR1: [λεγων] } {VAR2: λεγων } ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν
5 Men Jesus svarte ikke mere, så Pilatus undret sig.
ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον
6 Men på høitiden pleide han å gi dem en fange fri, hvem de bad om.
κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο
7 Nu var det en som hette Barabbas; han var kastet i fengsel sammen med nogen oprørere som hadde gjort et mord under oprøret;
ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
8 og folket kom op og begynte å be Pilatus om det som han alltid pleide å gjøre.
και αναβας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοις
9 Da svarte han dem og sa: Vil I jeg skal gi eder jødenes konge fri?
ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
10 For han visste at det var av avind yppersteprestene hadde overgitt ham til ham.
εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον {VAR1: [οι αρχιερεις] } {VAR2: οι αρχιερεις }
11 Men yppersteprestene egget folket op til å be om at han heller skulde gi dem Barabbas fri.
οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
12 Da svarte Pilatus atter og sa til dem: Hvad vil I da jeg skal gjøre med ham som I kaller jødenes konge?
ο δε πιλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν {VAR1: ποιησω [ον] λεγετε } {VAR2: [θελετε] ποιησω [ον λεγετε] } τον βασιλεα των ιουδαιων
13 De ropte igjen: Korsfest ham!
οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
14 Pilatus sa til dem: Hvad ondt har han da gjort? Men de ropte enda sterkere: Korsfest ham!
ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον
15 Da nu Pilatus vilde gjøre folket til lags, gav han dem Barabbas fri og lot Jesus hudstryke og overgav ham til å korsfestes.
ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
16 Og stridsmennene førte ham bort, inn i gården, det er borgen, og kalte hele vakten sammen,
οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν
17 og de klædde ham i en purpurkappe, og flettet en tornekrone og satte på ham,
και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
18 og begynte å hilse ham: Vær hilset, du jødenes konge!
και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
19 Og de slo ham i hodet med et rør og spyttet på ham og falt på kne og hyldet ham.
και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
20 Og da de hadde spottet ham, tok de purpurkappen av ham og klædde ham i hans egne klær. Så førte de ham ut for å korsfeste ham.
και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
21 Og det møtte dem en mann som kom ute fra landet, Simon fra Kyrene, far til Aleksander og Rufus; ham tvang de til å bære hans kors.
και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
22 Og de førte ham til stedet Golgata, det er utlagt: Hodeskallestedet,
και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστιν {VAR1: μεθερμηνευομενος } {VAR2: μεθερμηνευομενον } κρανιου τοπος
23 og de gav ham vin med myrra i; men han tok den ikke.
και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβεν
24 Og de korsfestet ham og delte hans klær imellem sig og kastet lodd om hvad hver skulde få.
και σταυρουσιν αυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
25 Det var den tredje time da de korsfestet ham.
ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
26 Og innskriften med klagemålet imot ham lød: Jødenes konge.
και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
27 Og sammen med ham korsfestet de to røvere, en på hans høire og en på hans venstre side;
και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
28 og Skriften blev opfylt, som sier: Og han blev regnet blandt ugjerningsmenn.
29 Og de som gikk forbi, spottet ham, og rystet på hodet og sa: Tvi dig, du som bryter ned templet og bygger det op igjen på tre dager!
και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και οικοδομων {VAR1: [εν] } {VAR2: εν } τρισιν ημεραις
30 frels dig selv og stig ned av korset!
σωσον σεαυτον καταβας απο του σταυρου
31 Likeså spottet også yppersteprestene ham sig imellem sammen med de skriftlærde og sa: Andre har han frelst, sig selv kan han ikke frelse!
ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
32 La nu Messias, Israels konge, stige ned av korset, så vi kan se det og tro! Også de som var korsfestet sammen med ham, hånte ham.
ο χριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον
33 Og da den sjette time var kommet, blev det mørke over hele landet like til den niende time.
και γενομενης ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
34 Og ved den niende time ropte Jesus med høi røst: Elo'i! Elo'i! lama sabaktani? det er utlagt: Min Gud! Min Gud! hvorfor har du forlatt mig?
και τη ενατη ωρα εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι {VAR1: λαμα } {VAR2: λεμα } σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου {VAR1: [ο θεος μου] } {VAR2: ο θεος μου } εις τι εγκατελιπες με
35 Og da nogen av dem som stod der, hørte det, sa de: Se, han roper på Elias!
και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδε ηλιαν φωνει
36 Men en løp frem og fylte en svamp med eddik og stakk den på et rør og gav ham å drikke og sa: Vent, la oss se om Elias kommer for å ta ham ned!
δραμων δε τις {VAR2: [και] } γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
37 Men Jesus ropte med høi røst og utåndet.
ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
38 Og forhenget i templet revnet i to stykker fra øverst til nederst.
και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απ ανωθεν εως κατω
39 Men da høvedsmannen, som stod like imot ham, så at han utåndet med et sådant rop, sa han: Sannelig, denne mann var Guds Sønn!
ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην
40 Men der var også nogen kvinner som så på i frastand; blandt dem var også Maria Magdalena og Maria, mor til Jakob den yngre og Joses, og Salome,
ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις και {VAR1: μαριαμ } {VAR2: μαρια } η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωσητος μητηρ και σαλωμη
41 som hadde fulgt ham og tjent ham da han var i Galilea, og mange andre kvinner som hadde draget op med ham til Jerusalem.
αι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
42 Og da det alt var blitt aften - det var beredelses-dagen, det er dagen før sabbaten -
και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
43 kom Josef av Arimatea, en høit aktet rådsherre, som også ventet på Guds rike, og han vågde sig til å gå inn til Pilatus og be om Jesu legeme.
ελθων ιωσηφ {VAR2: [ο] } απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
44 Men Pilatus undret sig om han alt skulde være død,
ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει {VAR1: ηδη } {VAR2: παλαι } απεθανεν
45 og han kalte høvedsmannen for sig og spurte ham om det var lenge siden han døde; og da han hadde fått det å vite av høvedsmannen, gav han liket til Josef.
και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το πτωμα τω ιωσηφ
46 Og Josef kjøpte fint linklæde og tok ham ned og svøpte ham i linklædet og la ham i en grav som var uthugget i klippen, og veltet en sten for døren til graven.
και αγορασας σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν {VAR1: μνηματι } {VAR2: μνημειω } ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
47 Men Maria Magdalena og Maria, mor til Joses, så hvor han blev lagt.
η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσητος εθεωρουν που τεθειται
