< Malakias 3 >

1 Se, jeg sender mitt bud, og han skal rydde vei for mitt åsyn; og brått skal han komme til sitt tempel, Herren som I søker, paktens engel som I stunder efter; se, han kommer, sier Herren, hærskarenes Gud.
Hagi antahiho, Nagri nanekema erino vania kato vaheni'a huntoankino agra vugoteno nevuno, kama vanua kana retro hugahie. Ana hanigeno, tamagrama nehakaza Ra Anumzamo'a antri hanazaza huno mono noma'are egahie. Huhagerafi huvempagema huama'ma hania kato neku'ma nehakaza ne'mo'a tamage huno egahie, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
2 Men hvem kan utholde den dag han kommer, og hvem kan bli stående når han lar sig se? For han er som en smelters ild og som tvetteres lut.
Hianagi Agrama esanigeno'a, iza knarera huno ana knarera otigahie? Iza knarera hu'nenimo oti'nenora kegahie? Na'ankure Agra aenima krefizo huno'ma azeri agruma nehia teve nefakna huge, pehenage kukenama sese huno azeri agruma nehia sopegna huno mani'ne.
3 Og han skal sitte og smelte og rense sølvet, og han skal rense Levis barn og gjøre dem rene som gull og sølv; og de skal bære frem for Herren offergaver i rettferdighet,
Agrama eri'zama erisiana, tevefima silvama kreno eri agruma nehiankna huno, Livae vahera zamazeri agru hanige'za, agrunentake goline silvagna hu'ne'za Ra Anumzamofontera fatgo avu'ava hu'za ofa hugahaze.
4 og Judas og Jerusalems offergaver skal behage Herren, som i gamle dager, som i fordums år.
Ana hanage'za, ko'ma evu'nea knaramimpine kafuramimpinema hu'naza ofama antahizami'nea kna huno Ra Anumzamo'a Juda vahe'ene Jerusalemi vahe'mokizmi ofa antahi zamigahie.
5 Og jeg vil komme til eder og holde dom og være et hastig vidne mot trollkarene og horkarlene og dem som sverger falsk, og mot dem som forholder dagarbeideren hans lønn og gjør vold mot enken og den farløse, og som bøier retten for den fremmede og ikke frykter mig, sier Herren, hærskarenes Gud;
Ana knarera Nagra erava'o hu'na keagare tamavrente'na keaga huramantegahue. Avuatga vahe'ene savri hu'za monko avu'avazama hu'zama vanoma nehaza vahe'ene, zamagi'ari vahe'enena Nagra ame hu'na keagare zamavarente'na keaga huzmantegahue. Hagi iza'o eri'za vahe'ama zagoma atesinte so'ema nosuno, kento a'nene, megusa mofavreramima zamazeri haviza nehuno, ruregati'ma emani vahe'enema zamazeri havizama nehia vahe'ene koroma hunante'za nagorgama nomaniza vahe'enena Nagra keaga huzmantegahue. Na'ankure ama ana vahe'mo'za Nagrira korora hunante'za nagoraga'a nomanize, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
6 for jeg, Herren, har ikke forandret mig, og I, Jakobs barn, er ikke tilintetgjort.
Nagra Ra Anumzana ruzahe osu Anumza mani'noe. E'ina agafare Jekopu mofavreramimota tamazeri haviza osugeta fananea osu'naze.
7 Like fra eders fedres dager har I veket av fra mine lover og ikke holdt dem; vend om til mig, så vil jeg vende om til eder, sier Herren, hærskarenes Gud. Og I sier: Hvad skal vi vende om fra?
Tamafahe'mofo knareti'ma e'neana, kasegeni'a kehenkami netreta ovariri'naze. Menina ete rukrahe huta nagrite enkena, Nagra ete rukrahe huna tamagrite vaneno, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne. Hianagi tamagra nagenoka huta, inankna huta tagra rukrahera huta egahune? huta nehaze.
8 Skal et menneske rane fra Gud, siden I raner fra mig? Og I sier: Hvad har vi rant fra dig? Tienden og de hellige gaver.
Vahe'mo'a Anumzamofo zantamina amane musufa segahifi? Hianagi Anumzamo'na zantamina tamagra musufa nesaze. Hianagi tamagra huta, inankna huta Anumzamofo zana musufa nesone? Taitine ofane tamagra musufa nesaze.
9 Forbannelsen har rammet eder, og fra mig raner I, ja hele folket.
Tamagra ana maka'mota kazusifi mani'naze, na'ankure tamagra maka ama mopafima mani'naza vahe'mota Nagri'za musufa nesaze.
10 Bær hele tienden inn i forrådshuset, så det kan finnes mat i mitt hus, og prøv mig på denne måte, sier Herren, hærskarenes Gud, om jeg ikke vil åpne himmelens sluser for eder og utøse velsignelser over eder i rikelig mål!
Hagi maka'zama refkoma nehanageno 10ni'ma hania kevua erita ne'zama nentazafi ome antenkeno nezamo'a aviteno mono nonifina meno. Ana nehuta menina renaheta keho, zahoma eri kana monafintira Nagra eri anagi'na tusi'a asomura eri tagitresugeno nontamifina fenomo'ma aviteno varehiramina fenoma ante kankamunkura hakegahaze huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
11 Og jeg vil true eteren for eders skyld, så den ikke ødelegger jordens avgrøde for eder; og vintreet på marken skal ikke slå feil for eder, sier Herren, hærskarenes Gud.
Hagi anama hanage'na hozatamia kegava huramante'nugeno havi kafamo'za zafa ragatamia neza eri hana nosanageno, waini zafamo'a ragama rente'nuno'a zahufafina havizana huno hariri huoramigahie, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
12 Og alle folkene skal prise eder lykkelige; for da skal eders land være et herlig land, sier Herren, hærskarenes Gud.
Ana hanige'za maka kokankoka vahe'mo'za asomu'ene nemaniza vahere hu'za hugahaze. Na'ankure mopatmimo'a hentofaza hu'ne huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
13 Eders ord har vært sterke mot mig, sier Herren. Og I sier: Hvad har vi sagt oss imellem mot dig?
Tamagra hankave kege huta Nagrira nazeri haviza nehaze huno Ra Anumzamo'a hu'ne. Hianagi tamagra huta, tagra inankna huta hankave kea huta kazeri haviza nehune? huta nehaze.
14 I har sagt: Fåfengt er det å tjene Gud, og hvad vinning har det vært for oss at vi har aktet på hans bud, og at vi har gått i sørgeklær for Herrens, hærskarenes Guds skyld?
Tamagra huta, nanknare zama'agu Anumzamofona eri'zama'a erinenteta, nanknare'za agripintira erisunku huta kasege'a amagera antegahune nehuta, Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzante'ma kumitigu'ma tasunku huta zavi'matesunana na'a eri fore hugahune? huta nehaze.
15 Og nu priser vi de overmodige lykkelige; ikke alene trives de vel de som lever ugudelig, men de har satt Gud på prøve og har allikevel sloppet fri.
Hianagi menina huta, zamavufaga rama nehaza vahe'mo'za asomu eri'za nemanizageno, kefo avu'ava zama nehaza vahe'mo'za feno vahe nesazageno, Anumzamofoma rehe'za negaza vahe'mo'za knazana e'norize huta nehaze.
16 Da talte de med hverandre de som frykter Herren, og Herren lyttet til og hørte det, og det blev for hans åsyn skrevet en minnebok for dem som frykter Herren og tenker på hans navn.
Hagi anante Ra Anumzamofoma koro'ma hunente'za agoraga'ama nemaniza vahe'mo'za keaga huganti kama nehazageno, Ra Anumzamo'a agesa anteno nentahie. Ana nehazageno age'okani antahimi vava avontafema Agri avugama me'nea avontafepi, Ra Anumzamofoma koroma hunente'za, agoraga'ama nemaniza vahe'mokizmi zamagia krente'ne.
17 Og på den dag som jeg skaper, sier Herren, hærskarenes Gud, skal de være min eiendom, og jeg vil spare dem, likesom en mann sparer sin sønn som tjener ham.
Nagra ana vahetmima mareri fenozama hiaza hu'nama zamazeri nafa'ama hanua knarera, kema antahi mofavrema nefa'ma kegava hiaza hanuge'za, zamagra nagri vahe manigahaze, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
18 Da skal I atter se forskjell mellem den rettferdige og den ugudelige, mellem den som tjener Gud, og den som ikke tjener ham.
E'ina hanugeta, e'i fatgo avu'ava'ene vaheki, kefo avu'ava'ene vaheki, e'i Anumzamofoma eri'zama erinentea vaheki, Anumzamofoma eri'zama'ama eri nontea vaheki huta mago'ane keta antahita hugahaze.

< Malakias 3 >