< Malakias 2 >

1 Og nu kommer dette bud til eder, I prester!
Tun thempu hon ngaiuvin hiche thupeh hi nangho dinga ahi.
2 Dersom I ikke vil høre og ikke legge eder det på hjerte, så I gir mitt navn ære, sier Herren, hærskarenes Gud, så vil jeg sende forbannelsen mot eder og forbanne eders velsignelser; ja, jeg har alt forbannet dem, fordi I ikke legger eder det på hjerte.
Kasei hi ngai’unlang ka min jabolna ding in lunggel thah na nei tan, tin hatchungnung pen Pakaiyin aseije. Achuti louleh na chunguva sapsetna nasatah kalhunsah ding ahi. Tahbeh in keiman ka sapsetsa nahitauve, ajeh chu nanghon kagihnau chu na gelkhoh pouve.
3 Se, jeg forbanner eders ætt og kaster møkk i ansiktet på eder, møkk av eders høitidsoffere; og I skal selv bli kastet op i den.
Keiman na chilhahteu ka engbol a thilboh ho chu na maichanguva ka thekhum ding ahi. Chu tengleh na thilbol ho lah’a ka selut ding nahiuve.
4 Da skal I kjenne at jeg har sendt eder dette bud, forat det skal være min pakt med Levi, sier Herren, hærskarenes Gud.
Chutengleh nanghon Levite toh nakitepnau achejom theina dinga gihsalna vopsah chu keima kahi chu nahin hetdoh ding’u ahi, tin hatchungnung pen Pakaiyin aseije.
5 Den pakt jeg hadde med ham, lovte ham liv og lykke; det gav jeg ham forat han skulde frykte mig, og han fryktet mig og var forferdet for mitt navn.
Levite toh kitepna ka nanei nalopen chu na hinkhouva chamna nanei theina diuva kana peh’u ahi. Hiche hin amaho’a konna jana leh ginna kachantheina ding a hin amahon jana lentah eina peuvin kamin loupina dingin ana ding chahkheh’un ahi.
6 Sannhets lov var i hans munn, og urett blev ikke funnet på hans leber; i fred og ærlighet vandret han med mig, og mange omvendte han fra misgjerning.
Amahon keija konna amu’u thupeh ho chu amiteu anape sonnun ahi. Amahon jou le tah chonna ana neipouve, amahon keidei lampi ana chepiuvin phatna leh chonphatnaa konin mi tamtah ahin le puidoh kit’un ahi.
7 For en prests leber skal holde fast ved kunnskap, og lov skal hentes fra hans munn; for han er Herrens, hærskarenes Guds sendebud.
Pathena konna chihna leh hetthem theina hi thempu ho kom’a konna hung potdoh ding hitia chu mipi ho chu amaho kom’a thuhil ngaicha a cheji diu ahi. Ajehchu amaho hi hatchungnung Pakai thuhil pole ho ahiuve.
8 Men I har veket av fra veien og har fått mange til å støte an mot loven; I har fordervet Levi-pakten, sier Herren, hærskarenes Gud.
Ahin nangho thempuhon Pathen lampi na peltauve nang ho thuhila konin mi tachonsea alhalut tauvin ahi. Nanghon Levite toh ka kitepna chu na suboh tauvin ahi, tin hatchungnung Pakaiyin aseijin ahi.
9 Derfor har også jeg gjort eder foraktet og ringe i alt folkets øine, fordi I ikke akter på mine veier, men gjør forskjell på folk for loven.
Hijeh achu keiman nang ho hi vannoi mite ho mitmu a kidah umtah leh noise umtah ka hisah nahitauve. Ajeh chu nanghon ka thu nangai pouvin, ka thuhil dungjuijin na chon pouvin mipi lah a sihnei langneina in na natongun ahi.
10 Har vi ikke alle sammen én far? Har ikke en Gud skapt oss? Hvorfor er vi da troløse mot hverandre, så vi vanhelliger våre fedres pakt?
Eiho hi mipa khat cheh ihiu hilou ham? Eiho hi Pathen khatseh sem ihi louvu ham? Chuti ahileh iti danna eiho leh eiho ikilhep lhahuva ipu ipateu Pathen toh iki tepnau chu i-suhkehu hitam?
11 Juda har vært troløs, og vederstyggelige ting er gjort i Israel og i Jerusalem; for Juda har vanhelliget Herrens helligdom, som han elsker, og har tatt en fremmed guds døtre til ekte.
Judah akitah poi, Jerusalem leh Israelte lah a thil dihlou tah ahung lhung tai. Juda miten semthu milim hou numeiho a kichenpiuvin Pakai muntheng a suboh tauve.
12 Hos den mann som det gjør, skal Herren utrydde av Jakobs telter hver levende sjel, og den som bærer offergaver frem for Herren, hærskarenes Gud!
Hijeh chun Pakaiyin hitobang bol ho jouse chuleh hatchungnungpen Pakai henga thilto dihlou hin choi ho jouse hi Israel namlaha konin amaho hi hatchungnung Pakaiyin ka chomkhen tan ahi.
13 For det annet gjør I også dette: I dekker Herrens alter med tårer, med gråt og sukk, så han ikke mere ser på offergaven eller med velbehag tar imot noget av eders hånd.
Chuleh nanghon thildang nabol’u jong aum’e. Pakaiyin na thiltou anah sahlou jeh leh alunglhai lou jeh, asan thei lou jeh'in Pakai maicham chung chu na mitlhi na chupsahin kap leh lunghem tahin na khoisa in ahi.
14 Og I sier: Hvorfor? Fordi Herren har vært vidne mellem dig og din ungdoms hustru, som du har vært troløs mot, enda hun er din ektemake og din hustru som du har inngått pakt med.
Nangman na seijin, “Pakaiyin ipi dinga ka taona hi asan lou ham nati.” Keiman seipeh ing kate! Ajeh chu na khandonlaija na jinei a chu ahetoh a Pakai pang ahi. Ahinlah amanu naji hina a na kichen lhonna na kitepna lhon dungjuija kitah taha aum vang'in nang vang kitahlou tahin na hung chon tan ahi.
15 Men har ikke en gjort det og er enda blitt i live? Men hvad gjorde denne ene? Han vilde opnå den ætt Gud hadde lovt ham; men I skal ta vare på eders liv, og mot din ungdoms hustru må du ikke være troløs!
Pakaiyin naji toh pumkhat hidinga na goplhon hilou ham? Tahsa leh lhagaova ama a nahi lou ham? Chuleh aman adei chu ipi ham? Na kigop lhonna pat Pathenna nahi lhon hilou ham? Hijeh chun phatah in kingaiton lang na khandonlaija na jinu a chun kitah tahin um'in, ati.
16 For jeg hater skilsmisse, sier Herren, Israels Gud; en dekker derved sitt klædebon med vold, sier Herren, hærskarenes Gud. Så ta da vare på eders liv og vær ikke troløse!
Ajeh chu keiman kida hi ka mah ahi! tin Israel Pathen in aseijin ahi. Na jinu chu na da leh ama chunga chu engsetna nalhut khum ahitai, tin hatchungnung Pakaiyin asei’e. Hijeh chun ki tomla in na jinu chunga na kitepna lhon sukeh hihin.
17 I har trettet Herren med eders ord, og I sier: Hvorledes har vi trettet ham? Ved å si: Hver den som gjør ondt, er god i Herrens øine, og i sådanne har han velbehag, eller: Hvor er Gud, han som dømmer?
Na kampaovin na Pakai chu suboi hihun; nang hon iti kasuhboi uvem? tiuvin nate: thilse bol hi Pakai mitmua thilpha ahin, ama lunglhaina ahi natiu hin Pakai chu nalung phatmosahu ahi, thu adihtaha tan Pathen chu um hinam natiu hin, nalung phatmosahu ahije.

< Malakias 2 >