Lukas 4
1 Men Jesus vendte tilbake fra Jordan, full av den Hellige Ånd, og han blev av Ånden ført om i ørkenen
தத: பரம்’ யீஸு²: பவித்ரேணாத்மநா பூர்ண: ஸந் யர்த்³த³நநத்³யா: பராவ்ரு’த்யாத்மநா ப்ராந்தரம்’ நீத: ஸந் சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி யாவத் ஸை²தாநா பரீக்ஷிதோ(அ)பூ⁴த்,
2 og i firti dager fristet av djevelen. Og han åt intet i de dager, og da de var til ende, blev han hungrig.
கிஞ்ச தாநி ஸர்வ்வதி³நாநி போ⁴ஜநம்’ விநா ஸ்தி²தத்வாத் காலே பூர்ணே ஸ க்ஷுதி⁴தவாந்|
3 Da sa djevelen til ham: Er du Guds Sønn, da si til denne sten at den skal bli til brød!
தத: ஸை²தாநாக³த்ய தமவத³த் த்வம்’ சேதீ³ஸ்²வரஸ்ய புத்ரஸ்தர்ஹி ப்ரஸ்தராநேதாந் ஆஜ்ஞயா பூபாந் குரு|
4 Og Jesus svarte ham: Det er skrevet: Mennesket lever ikke av brød alene, men av hvert Guds ord.
ததா³ யீஸு²ருவாச, லிபிரீத்³ரு’ஸீ² வித்³யதே மநுஜ: கேவலேந பூபேந ந ஜீவதி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வாபி⁴ராஜ்ஞாபி⁴ ர்ஜீவதி|
5 Og djevelen førte ham op på et høit fjell og viste ham alle verdens riker i et øieblikk.
ததா³ ஸை²தாந் தமுச்சம்’ பர்வ்வதம்’ நீத்வா நிமிஷைகமத்⁴யே ஜக³த: ஸர்வ்வராஜ்யாநி த³ர்ஸி²தவாந்|
6 Og djevelen sa til ham: Dig vil jeg gi makten over alt dette og disse rikers herlighet; for mig er det overgitt, og jeg gir det til hvem jeg vil;
பஸ்²சாத் தமவாதீ³த் ஸர்வ்வம் ஏதத்³ விப⁴வம்’ ப்ரதாபஞ்ச துப்⁴யம்’ தா³ஸ்யாமி தந் மயி ஸமர்பிதமாஸ்தே யம்’ ப்ரதி மமேச்சா² ஜாயதே தஸ்மை தா³தும்’ ஸ²க்நோமி,
7 vil nu du falle ned og tilbede mig, da skal det alt sammen være ditt.
த்வம்’ சேந்மாம்’ ப⁴ஜஸே தர்ஹி ஸர்வ்வமேதத் தவைவ ப⁴விஷ்யதி|
8 Og Jesus svarte ham og sa: Det er skrevet: Du skal tilbede Herren din Gud, og ham alene skal du tjene.
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ ப்ரத்யுக்தவாந் தூ³ரீ ப⁴வ ஸை²தாந் லிபிராஸ்தே, நிஜம்’ ப்ரபு⁴ம்’ பரமேஸ்²வரம்’ ப⁴ஜஸ்வ கேவலம்’ தமேவ ஸேவஸ்வ ச|
9 Og han førte ham til Jerusalem og stilte ham på templets tinde og sa til ham: Er du Guds Sønn, da kast dig ned herfra!
அத² ஸை²தாந் தம்’ யிரூஸா²லமம்’ நீத்வா மந்தி³ரஸ்ய சூடா³யா உபரி ஸமுபவேஸ்²ய ஜகா³த³ த்வம்’ சேதீ³ஸ்²வரஸ்ய புத்ரஸ்தர்ஹி ஸ்தா²நாதி³தோ லம்பி²த்வாத⁴:
10 for det er skrevet: Han skal gi sine engler befaling om dig at de skal bevare dig,
பத யதோ லிபிராஸ்தே, ஆஜ்ஞாபயிஷ்யதி ஸ்வீயாந் தூ³தாந் ஸ பரமேஸ்²வர: |
11 og de skal bære dig på hendene, forat du ikke skal støte din fot på nogen sten.
ரக்ஷிதும்’ ஸர்வ்வமார்கே³ த்வாம்’ தேந த்வச்சரணே யதா²| ந லகே³த் ப்ரஸ்தராகா⁴தஸ்த்வாம்’ த⁴ரிஷ்யந்தி தே ததா²|
12 Og Jesus svarte og sa til ham: Det er sagt: Du skal ikke friste Herren din Gud.
ததா³ யீஸு²நா ப்ரத்யுக்தம் இத³மப்யுக்தமஸ்தி த்வம்’ ஸ்வப்ரபு⁴ம்’ பரேஸ²ம்’ மா பரீக்ஷஸ்வ|
13 Og da djevelen hadde endt all fristelse, vek han fra ham for en tid.
பஸ்²சாத் ஸை²தாந் ஸர்வ்வபரீக்ஷாம்’ ஸமாப்ய க்ஷணாத்தம்’ த்யக்த்வா யயௌ|
14 Og Jesus vendte i Åndens kraft tilbake til Galilea, og rykte om ham kom ut over hele landet deromkring.
ததா³ யீஸு²ராத்மப்ரபா⁴வாத் புநர்கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ம்’ க³தஸ்ததா³ தத்ஸுக்²யாதிஸ்²சதுர்தி³ஸ²ம்’ வ்யாநஸே²|
15 Og han lærte i deres synagoger, og blev prist av alle.
ஸ தேஷாம்’ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹேஷு உபதி³ஸ்²ய ஸர்வ்வை: ப்ரஸ²ம்’ஸிதோ ப³பூ⁴வ|
16 Og han kom til Nasaret, hvor han var opfostret, og gikk efter sin sedvane på sabbatsdagen inn i synagogen og stod op for å lese for dem.
அத² ஸ ஸ்வபாலநஸ்தா²நம்’ நாஸரத்புரமேத்ய விஸ்²ராமவாரே ஸ்வாசாராத்³ ப⁴ஜநகே³ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய படி²துமுத்தஸ்தௌ²|
17 Og de gav ham profeten Esaias' bok, og da han slo boken op, fant han det sted hvor det var skrevet:
ததோ யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: புஸ்தகே தஸ்ய கரத³த்தே ஸதி ஸ தத் புஸ்தகம்’ விஸ்தார்ய்ய யத்ர வக்ஷ்யமாணாநி வசநாநி ஸந்தி தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய பபாட²|
18 Herrens Ånd er over mig, fordi han salvet mig til å forkynne evangeliet for fattige; han har utsendt mig for å forkynne fanger at de skal få frihet, og blinde at de skal få syn, for å sette undertrykte i frihet,
ஆத்மா து பரமேஸ²ஸ்ய மதீ³யோபரி வித்³யதே| த³ரித்³ரேஷு ஸுஸம்’வாத³ம்’ வக்தும்’ மாம்’ ஸோபி⁴ஷிக்தவாந்| ப⁴க்³நாந்த: கரணால்லோகாந் ஸுஸ்வஸ்தா²ந் கர்த்துமேவ ச| ப³ந்தீ³க்ரு’தேஷு லோகேஷு முக்தே ர்கோ⁴ஷயிதும்’ வச: | நேத்ராணி தா³துமந்தே⁴ப்⁴யஸ்த்ராதும்’ ப³த்³த⁴ஜநாநபி|
19 for å forkynne et velbehagelig år fra Herren.
பரேஸா²நுக்³ரஹே காலம்’ ப்ரசாரயிதுமேவ ச| ஸர்வ்வைதத்கரணார்தா²ய மாமேவ ப்ரஹிணோதி ஸ: ||
20 Og han lukket boken og gav den til tjeneren og satte sig, og alle som var i synagogen, hadde sine øine festet på ham.
தத: புஸ்தகம்’ ப³த்³வ்வா பரிசாரகஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்ப்ய சாஸநே ஸமுபவிஷ்ட: , ததோ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே யாவந்தோ லோகா ஆஸந் தே ஸர்வ்வே(அ)நந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா தம்’ விலுலோகிரே|
21 Han begynte da med å si til dem: Idag er dette Skriftens ord opfylt for eders ører.
அநந்தரம் அத்³யைதாநி ஸர்வ்வாணி லிகி²தவசநாநி யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸித்³தா⁴நி ஸ இமாம்’ கதா²ம்’ தேப்⁴ய: கத²யிதுமாரேபே⁴|
22 Og alle gav ham vidnesbyrd og undret sig over de livsalige ord som gikk ut av hans munn, og de sa: Er ikke dette Josefs sønn?
தத: ஸர்வ்வே தஸ்மிந் அந்வரஜ்யந்த, கிஞ்ச தஸ்ய முகா²ந்நிர்க³தாபி⁴ரநுக்³ரஹஸ்ய கதா²பி⁴ஸ்²சமத்க்ரு’த்ய கத²யாமாஸு: கிமயம்’ யூஷப²: புத்ரோ ந?
23 Og han sa til dem: I vil visst si til mig dette ordsprog: Læge, læg dig selv! Hvad vi har hørt du gjorde i Kapernaum, gjør det også her på ditt hjemsted!
ததா³ ஸோ(அ)வாதீ³த்³ ஹே சிகித்ஸக ஸ்வமேவ ஸ்வஸ்த²ம்’ குரு கப²ர்நாஹூமி யத்³யத் க்ரு’தவாந் தத³ஸ்²ரௌஷ்ம தா: ஸர்வா: க்ரியா அத்ர ஸ்வதே³ஸே² குரு கதா²மேதாம்’ யூயமேவாவஸ்²யம்’ மாம்’ வதி³ஷ்யத²|
24 Men han sa: Sannelig sier jeg eder: Ingen profet blir vel mottatt på sitt hjemsted.
புந: ஸோவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, கோபி ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸ்வதே³ஸே² ஸத்காரம்’ ந ப்ராப்நோதி|
25 Og i sannhet sier jeg eder: Det var mange enker i Israel i Elias' dager, dengang da himmelen blev lukket for tre år og seks måneder, da det blev en stor hunger over hele landet,
அபரஞ்ச யதா²ர்த²ம்’ வச்மி, ஏலியஸ்ய ஜீவநகாலே யதா³ ஸார்த்³த⁴த்ரிதயவர்ஷாணி யாவத் ஜலத³ப்ரதிப³ந்தா⁴த் ஸர்வ்வஸ்மிந் தே³ஸே² மஹாது³ர்பி⁴க்ஷம் அஜநிஷ்ட ததா³நீம் இஸ்ராயேலோ தே³ஸ²ஸ்ய மத்⁴யே ப³ஹ்வ்யோ வித⁴வா ஆஸந்,
26 og til ingen av dem blev Elias sendt, men bare til en enke i Sarepta i Sidons land.
கிந்து ஸீதோ³ந்ப்ரதே³ஸீ²யஸாரிப²த்புரநிவாஸிநீம் ஏகாம்’ வித⁴வாம்’ விநா கஸ்யாஸ்²சித³பி ஸமீபே ஏலிய: ப்ரேரிதோ நாபூ⁴த்|
27 Og det var mange spedalske i Israel på profeten Elisas tid, og ingen av dem blev renset, men bare syreren Na'aman.
அபரஞ்ச இலீஸா²யப⁴விஷ்யத்³வாதி³வித்³யமாநதாகாலே இஸ்ராயேல்தே³ஸே² ப³ஹவ: குஷ்டி²ந ஆஸந் கிந்து ஸுரீயதே³ஸீ²யம்’ நாமாந்குஷ்டி²நம்’ விநா கோப்யந்ய: பரிஷ்க்ரு’தோ நாபூ⁴த்|
28 Og alle i synagogen blev fulle av vrede da de hørte dette,
இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ப⁴ஜநகே³ஹஸ்தி²தா லோகா: ஸக்ரோத⁴ம் உத்தா²ய
29 og de stod op og drev ham ut av byen og førte ham ut på brynet av det fjell som deres by var bygget på, for å styrte ham ned.
நக³ராத்தம்’ ப³ஹிஷ்க்ரு’த்ய யஸ்ய ஸி²க²ரிண உபரி தேஷாம்’ நக³ரம்’ ஸ்தா²பிதமாஸ்தே தஸ்மாந்நிக்ஷேப்தும்’ தஸ்ய ஸி²க²ரம்’ தம்’ நிந்யு:
30 Men han gikk midt gjennem flokken og drog bort.
கிந்து ஸ தேஷாம்’ மத்⁴யாத³பஸ்ரு’த்ய ஸ்தா²நாந்தரம்’ ஜகா³ம|
31 Og han kom ned til Kapernaum, en by i Galilea, og lærte dem på sabbaten,
தத: பரம்’ யீஸு²ர்கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²யகப²ர்நாஹூம்நக³ர உபஸ்தா²ய விஸ்²ராமவாரே லோகாநுபதே³ஷ்டும் ஆரப்³த⁴வாந்|
32 og de var slått av forundring over hans lære; for hans tale var med myndighet.
தது³பதே³ஸா²த் ஸர்வ்வே சமச்சக்ரு ர்யதஸ்தஸ்ய கதா² கு³ருதரா ஆஸந்|
33 Og i synagogen var det en mann som var besatt av en uren ånd, og han ropte med høi røst:
ததா³நீம்’ தத்³ப⁴ஜநகே³ஹஸ்தி²தோ(அ)மேத்⁴யபூ⁴தக்³ரஸ்த ஏகோ ஜந உச்சை: கத²யாமாஸ,
34 Å, hvad har vi med dig å gjøre, Jesus fra Nasaret? Du er kommet for å ødelegge oss; jeg vet hvem du er, du Guds hellige!
ஹே நாஸரதீயயீஸோ²(அ)ஸ்மாந் த்யஜ, த்வயா ஸஹாஸ்மாகம்’ க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? கிமஸ்மாந் விநாஸ²யிதுமாயாஸி? த்வமீஸ்²வரஸ்ய பவித்ரோ ஜந ஏதத³ஹம்’ ஜாநாமி|
35 Og Jesus truet den og sa: Ti, og far ut av ham! Og den onde ånd kastet ham ned midt iblandt dem og fór ut av ham uten å skade ham.
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ தர்ஜயித்வாவத³த் மௌநீ ப⁴வ இதோ ப³ஹிர்ப⁴வ; தத: ஸோமேத்⁴யபூ⁴தஸ்தம்’ மத்⁴யஸ்தா²நே பாதயித்வா கிஞ்சித³ப்யஹிம்’ஸித்வா தஸ்மாத்³ ப³ஹிர்க³தவாந்|
36 Og redsel kom over alle, og de talte med hverandre og sa: Hvad er dette for et ord? for med myndighet og makt byder han de urene ånder, og de farer ut!
தத: ஸர்வ்வே லோகாஸ்²சமத்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே கோயம்’ சமத்கார: | ஏஷ ப்ரபா⁴வேண பராக்ரமேண சாமேத்⁴யபூ⁴தாந் ஆஜ்ஞாபயதி தேநைவ தே ப³ஹிர்க³ச்ச²ந்தி|
37 Og rykte om ham kom ut til hvert sted i landet deromkring.
அநந்தரம்’ சதுர்தி³க்ஸ்த²தே³ஸா²ந் தஸ்ய ஸுக்²யாதிர்வ்யாப்நோத்|
38 Og han stod op og forlot synagogen, og gikk inn i Simons hus. Men Simons svigermor lå i sterk feber, og de bad ham hjelpe henne.
தத³நந்தரம்’ ஸ ப⁴ஜநகே³ஹாத்³ ப³ஹிராக³த்ய ஸி²மோநோ நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிவேஸ² ததா³ தஸ்ய ஸ்²வஸ்²ரூர்ஜ்வரேணாத்யந்தம்’ பீடி³தாஸீத் ஸி²ஷ்யாஸ்தத³ர்த²ம்’ தஸ்மிந் விநயம்’ சக்ரு: |
39 Og han stod over henne og truet feberen, og den forlot henne; og straks stod hun op og tjente dem.
தத: ஸ தஸ்யா: ஸமீபே ஸ்தி²த்வா ஜ்வரம்’ தர்ஜயாமாஸ தேநைவ தாம்’ ஜ்வரோ(அ)த்யாக்ஷீத் தத: ஸா தத்க்ஷணம் உத்தா²ய தாந் ஸிஷேவே|
40 Men da solen gikk ned, kom alle som hadde syke som led av forskjellige sykdommer, og førte dem til ham; og han la sine hender på hver især av dem og helbredet dem.
அத² ஸூர்ய்யாஸ்தகாலே ஸ்வேஷாம்’ யே யே ஜநா நாநாரோகை³: பீடி³தா ஆஸந் லோகாஸ்தாந் யீஸோ²: ஸமீபம் ஆநிந்யு: , ததா³ ஸ ஏகைகஸ்ய கா³த்ரே கரமர்பயித்வா தாநரோகா³ந் சகார|
41 Også onde ånder fór ut av mange, og de ropte: Du er Guds Sønn! Og han truet dem og tillot dem ikke å tale, fordi de visste at han var Messias.
ததோ பூ⁴தா ப³ஹுப்⁴யோ நிர்க³த்ய சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா ச ப³பா⁴ஷிரே த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ(அ)பி⁴ஷிக்தத்ராதா; கிந்து ஸோபி⁴ஷிக்தத்ராதேதி தே விவிது³ரேதஸ்மாத் காரணாத் தாந் தர்ஜயித்வா தத்³வக்தும்’ நிஷிஷேத⁴|
42 Men da det var blitt dag, gikk han ut og drog til et øde sted, og folket lette efter ham, og de kom like til ham og holdt på ham, forat han ikke skulde gå fra dem.
அபரஞ்ச ப்ரபா⁴தே ஸதி ஸ விஜநஸ்தா²நம்’ ப்ரதஸ்தே² பஸ்²சாத் ஜநாஸ்தமந்விச்ச²ந்தஸ்தந்நிகடம்’ க³த்வா ஸ்தா²நாந்தரக³மநார்த²ம்’ தமந்வருந்த⁴ந்|
43 Men han sa til dem: Også i de andre byer må jeg forkynne evangeliet om Guds rike; for dertil er jeg utsendt.
கிந்து ஸ தாந் ஜகா³த³, ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும் அந்யாநி புராண்யபி மயா யாதவ்யாநி யதஸ்தத³ர்த²மேவ ப்ரேரிதோஹம்’|
44 Og han forkynte ordet i synagogene i Galilea.
அத² கா³லீலோ ப⁴ஜநகே³ஹேஷு ஸ உபதி³தே³ஸ²|
