Lukas 22
1 Men de usyrede brøds høitid, som kalles påske, var nær;
ଅପରଞ୍ଚ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱସ୍ୟ କାଲ ଉପସ୍ଥିତେ
2 og yppersteprestene og de skriftlærde søkte råd til å få ryddet ham av veien; for de fryktet for folket.
ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାଯକାଶ୍ଚ ଯଥା ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତଥୋପାଯାମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ କିନ୍ତୁ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ବିଭ୍ୟୁଃ|
3 Men Satan fór inn i Judas med tilnavnet Iskariot, som var en av de tolv,
ଏତସ୍ତିନ୍ ସମଯେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟେଷୁ ଗଣିତ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯରୂଢିମାନ୍ ଯୋ ଯିହୂଦାସ୍ତସ୍ୟାନ୍ତଃକରଣଂ ଶୈତାନାଶ୍ରିତତ୍ୱାତ୍
4 og han gikk bort og talte med yppersteprestene og høvedsmennene om hvorledes han skulde forråde ham til dem.
ସ ଗତ୍ୱା ଯଥା ଯୀଶୁଂ ତେଷାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ତଥା ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକୈଃ ସେନାପତିଭିଶ୍ଚ ସହ ଚକାର|
5 Og de blev glade, og lovte å gi ham penger,
ତେନ ତେ ତୁଷ୍ଟାସ୍ତସ୍ମୈ ମୁଦ୍ରାଂ ଦାତୁଂ ପଣଂ ଚକ୍ରୁଃ|
6 og han gav sitt tilsagn og søkte leilighet til å forråde ham til dem uten opstyr.
ତତଃ ସୋଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ଯଥା ଲୋକାନାମଗୋଚରେ ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ତଥାୱକାଶଂ ଚେଷ୍ଟିତୁମାରେଭେ|
7 Så kom de usyrede brøds dag, da påskelammet skulde slaktes.
ଅଥ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ମୱଦିନେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ମେଷୋ ହନ୍ତୱ୍ୟସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଦିନେ
8 Og han sendte Peter og Johannes avsted og sa: Gå bort og gjør i stand påskelammet for oss, så vi kan ete det!
ଯୀଶୁଃ ପିତରଂ ଯୋହନଞ୍ଚାହୂଯ ଜଗାଦ, ଯୁୱାଂ ଗତ୍ୱାସ୍ମାକଂ ଭୋଜନାର୍ଥଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣ୍ୟାସାଦଯତଂ|
9 De sa til ham: Hvor vil du vi skal gjøre det i stand?
ତଦା ତୌ ପପ୍ରଚ୍ଛତୁଃ କୁଚାସାଦଯାୱୋ ଭୱତଃ କେଚ୍ଛା?
10 Han sa til dem: Se, når I kommer inn i byen, skal det møte eder en mann som bærer en krukke vann; følg ham til det hus hvor han går inn,
ତଦା ସୋୱାଦୀତ୍, ନଗରେ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ କଶ୍ଚିଜ୍ଜଲକୁମ୍ଭମାଦାଯ ଯୁୱାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କରିଷ୍ୟତି ସ ଯନ୍ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିଶତି ଯୁୱାମପି ତନ୍ନିୱେଶନଂ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦିତ୍ୱା ନିୱେଶନପତିମ୍ ଇତି ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଂ,
11 og si til husbonden: Mesteren sier til dig: Hvor er det herberge der jeg kan ete påskelammet med mine disipler?
ଯତ୍ରାହଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଂ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋମି ସାତିଥିଶାଲା କୁତ୍ର? କଥାମିମାଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତ୍ୱାଂ ପୃଚ୍ଛତି|
12 Så skal han vise eder en stor sal med benker og hynder; der skal I gjøre det i stand.
ତତଃ ସ ଜନୋ ଦ୍ୱିତୀଯପ୍ରକୋଷ୍ଠୀଯମ୍ ଏକଂ ଶସ୍ତଂ କୋଷ୍ଠଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟତି ତତ୍ର ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯତଂ|
13 De gikk da avsted, og fant det så som han hadde sagt dem; og de gjorde i stand påskelammet.
ତତସ୍ତୌ ଗତ୍ୱା ତଦ୍ୱାକ୍ୟାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦୃଷ୍ଦ୍ୱା ତତ୍ର ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱୀଯଂ ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯାମାସତୁଃ|
14 Og da timen kom, satte han sig til bords, og apostlene med ham.
ଅଥ କାଲ ଉପସ୍ଥିତେ ଯୀଶୁ ର୍ଦ୍ୱାଦଶଭିଃ ପ୍ରେରିତୈଃ ସହ ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଶ୍ୟ କଥିତୱାନ୍
15 Og han sa til dem: Jeg har hjertelig lengtet efter å ete dette påskelam med eder før jeg lider;
ମମ ଦୁଃଖଭୋଗାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଭାଭିଃ ସହ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟୈତସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ମଯାତିୱାଞ୍ଛା କୃତା|
16 for jeg sier eder: Jeg skal aldri mere ete det før det er blitt fullkommet i Guds rike.
ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ଯାୱତ୍କାଲମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟେ ଭୋଜନଂ ନ କରିଷ୍ୟେ ତାୱତ୍କାଲମ୍ ଇଦଂ ନ ଭୋକ୍ଷ୍ୟେ|
17 Og han tok en kalk, takket og sa: Ta dette og del det mellem eder!
ତଦା ସ ପାନପାତ୍ରମାଦାଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍, ଇଦଂ ଗୃହ୍ଲୀତ ଯୂଯଂ ୱିଭଜ୍ୟ ପିୱତ|
18 For jeg sier eder: Fra nu av skal jeg aldri mere drikke av vintreets frukt før Guds rike er kommet.
ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି ଯାୱତ୍କାଲମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜତ୍ୱସ୍ୟ ସଂସ୍ଥାପନଂ ନ ଭୱତି ତାୱଦ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲରସଂ ନ ପାସ୍ୟାମି|
19 Og han tok et brød, takket og brøt det, gav dem og sa: Dette er mitt legeme, som gis for eder; gjør dette til minne om mig!
ତତଃ ପୂପଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ଭଙ୍କ୍ତା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ ସମର୍ପିତଂ ଯନ୍ମମ ୱପୁସ୍ତଦିଦଂ, ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ କୁରୁଧ୍ୱଂ|
20 Likeså kalken, efterat de hadde ett, og sa: Denne kalk er den nye pakt i mitt blod, som utgydes for eder.
ଅଥ ଭୋଜନାନ୍ତେ ତାଦୃଶଂ ପାତ୍ରଂ ଗୃହୀତ୍ୱାୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ପାତିତଂ ଯନ୍ମମ ରକ୍ତଂ ତେନ ନିର୍ଣୀତନୱନିଯମରୂପଂ ପାନପାତ୍ରମିଦଂ|
21 Men se, hans hånd som forråder mig, er med mig over bordet.
ପଶ୍ୟତ ଯୋ ମାଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ମଯା ସହ ଭୋଜନାସନ ଉପୱିଶତି|
22 For Menneskesønnen går vel bort, som bestemt er; men ve det menneske ved hvem han blir forrådt!
ଯଥା ନିରୂପିତମାସ୍ତେ ତଦନୁସାରେଣା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରସ୍ୟ ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ଯସ୍ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟ ସନ୍ତାପୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
23 De begynte da å spørre hverandre om hvem av dem det vel kunde være som skulde gjøre denne gjerning.
ତଦା ତେଷାଂ କୋ ଜନ ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ କରିଷ୍ୟତି ତତ୍ ତେ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରଷ୍ଟୁମାରେଭିରେ|
24 Det blev også en trette mellem dem om hvem av dem skulde gjelde for å være størst.
ଅପରଂ ତେଷାଂ କୋ ଜନଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠତ୍ୱେନ ଗଣଯିଷ୍ୟତେ, ଅତ୍ରାର୍ଥେ ତେଷାଂ ୱିୱାଦୋଭୱତ୍|
25 Da sa han til dem: Kongene hersker over sine folk, og de som bruker makt over dem, kalles deres velgjørere.
ଅସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ସୋୱଦତ୍, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ରାଜାନଃ ପ୍ରଜାନାମୁପରି ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ଦାରୁଣଶାସନଂ କୃତ୍ୱାପି ତେ ଭୂପତିତ୍ୱେନ ୱିଖ୍ୟାତା ଭୱନ୍ତି ଚ|
26 Så er det ikke med eder; men den største blandt eder skal være som den yngste, og den øverste som den som tjener.
କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତଥା ନ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ସ କନିଷ୍ଠୱଦ୍ ଭୱତୁ, ଯଶ୍ଚ ମୁଖ୍ୟୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ସ ସେୱକୱଦ୍ଭୱତୁ|
27 For hvem er størst, den som sitter til bords, eller den som tjener? Er det ikke den som sitter til bords? Men jeg er som en tjener iblandt eder.
ଭୋଜନୋପୱିଷ୍ଟପରିଚାରକଯୋଃ କଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ? ଯୋ ଭୋଜନାଯୋପୱିଶତି ସ କିଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠୋ ନ ଭୱତି? କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେଽହଂ ପରିଚାରକଇୱାସ୍ମି|
28 Men I er de som har holdt ut hos mig i mine prøvelser,
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଯଂ ମମ ପରୀକ୍ଷାକାଲେ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟ ମଯା ସହ ସ୍ଥିତା
29 og jeg tilsier eder riket, likesom min Fader har tilsagt mig det,
ଏତତ୍କାରଣାତ୍ ପିତ୍ରା ଯଥା ମଦର୍ଥଂ ରାଜ୍ୟମେକଂ ନିରୂପିତଂ ତଥାହମପି ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ ରାଜ୍ୟଂ ନିରୂପଯାମି|
30 så I skal ete og drikke ved mitt bord i mitt rike, og sitte på troner og dømme Israels tolv stammer.
ତସ୍ମାନ୍ ମମ ରାଜ୍ୟେ ଭୋଜନାସନେ ଚ ଭୋଜନପାନେ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ସିଂହାସନେଷୂପୱିଶ୍ୟ ଚେସ୍ରାଯେଲୀଯାନାଂ ଦ୍ୱାଦଶୱଂଶାନାଂ ୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
31 Simon! Simon! se, Satan krevde å få eder i sin vold for å sikte eder som hvete;
ଅପରଂ ପ୍ରଭୁରୁୱାଚ, ହେ ଶିମୋନ୍ ପଶ୍ୟ ତିତଉନା ଧାନ୍ୟାନୀୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଶୈତାନ୍ ଚାଲଯିତୁମ୍ ଐଚ୍ଛତ୍,
32 men jeg bad for dig at din tro ikke måtte svikte, og når du engang omvender dig, da styrk dine brødre!
କିନ୍ତୁ ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ଲୋପୋ ଯଥା ନ ଭୱତି ଏତତ୍ ତ୍ୱଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥିତଂ ମଯା, ତ୍ୱନ୍ମନସି ପରିୱର୍ତ୍ତିତେ ଚ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ମନାଂସି ସ୍ଥିରୀକୁରୁ|
33 Men han sa til ham: Herre! med dig er jeg rede til å gå både i fengsel og i død.
ତଦା ସୋୱଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋହଂ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କାରାଂ ମୃତିଞ୍ଚ ଯାତୁଂ ମଜ୍ଜିତୋସ୍ମି|
34 Da sa han: Jeg sier dig, Peter: Hanen skal ikke gale idag før du tre ganger har nektet at du kjenner mig.
ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ହେ ପିତର ତ୍ୱାଂ ୱଦାମି, ଅଦ୍ୟ କୁକ୍କୁଟରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତ୍ୱଂ ମତ୍ପରିଚଯଂ ୱାରତ୍ରଯମ୍ ଅପହ୍ୱୋଷ୍ୟସେ|
35 Og han sa til dem: Da jeg sendte eder ut uten pung og skreppe og sko, fattedes eder da noget? De sa: Nei, intet.
ଅପରଂ ସ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ଯଦା ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟଂ ଖାଦ୍ୟପାତ୍ରଂ ପାଦୁକାଞ୍ଚ ୱିନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରାହିଣୱଂ ତଦା ଯୁଷ୍ମାକଂ କସ୍ୟାପି ନ୍ୟୂନତାସୀତ୍? ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ କସ୍ୟାପି ନ|
36 Han sa da til dem: Men nu skal den som har pung, ta den med, likeså skreppe, og den som ikke har sverd, han selge sin kappe og kjøpe sig et!
ତଦା ସୋୱଦତ୍ କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟଂ ଖାଦ୍ୟପାତ୍ରଂ ୱା ଯସ୍ୟାସ୍ତି ତେନ ତଦ୍ଗ୍ରହୀତୱ୍ୟଂ, ଯସ୍ୟ ଚ କୃପାଣୋ ନାସ୍ତି ତେନ ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ୱିକ୍ରୀଯ ସ କ୍ରେତୱ୍ୟଃ|
37 For jeg sier eder at dette som er skrevet, må opfylles på mig, dette ord: Og han blev regnet blandt ugjerningsmenn; for det som er sagt om mig, er til ende.
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଅପରାଧିଜନୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଗଣିତଃ ସ ଭୱିଷ୍ୟତି| ଇଦଂ ଯଚ୍ଛାସ୍ତ୍ରୀଯଂ ୱଚନଂ ଲିଖିତମସ୍ତି ତନ୍ମଯି ଫଲିଷ୍ୟତି ଯତୋ ମମ ସମ୍ବନ୍ଧୀଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସେତ୍ସ୍ୟତି|
38 Da sa de: Herre! se, her er to sverd. Men han sa til dem: Det er nok.
ତଦା ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ଇମୌ କୃପାଣୌ| ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଏତୌ ଯଥେଷ୍ଟୌ|
39 Og han gikk ut og vandret efter sedvane til Oljeberget; men hans disipler fulgte og med ham.
ଅଥ ସ ତସ୍ମାଦ୍ୱହି ର୍ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାଚାରାନୁସାରେଣ ଜୈତୁନନାମାଦ୍ରିଂ ଜଗାମ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯଯୁଃ|
40 Og da han kom til stedet, sa han til dem: Bed at I ikke må komme i fristelse!
ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ସ ତାନୁୱାଚ, ଯଥା ପରୀକ୍ଷାଯାଂ ନ ପତଥ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
41 Og han slet sig fra dem så lang som et stenkast, og falt på kne, bad og sa:
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତସ୍ମାଦ୍ ଏକଶରକ୍ଷେପାଦ୍ ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ଏତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ,
42 Fader! om du vil, da la denne kalk gå mig forbi! Dog, skje ikke min vilje, men din!
ହେ ପିତ ର୍ୟଦି ଭୱାନ୍ ସମ୍ମନ୍ୟତେ ତର୍ହି କଂସମେନଂ ମମାନ୍ତିକାଦ୍ ଦୂରଯ କିନ୍ତୁ ମଦିଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ନ ତ୍ୱଦିଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ଭୱତୁ|
43 Og en engel fra himmelen åpenbarte sig for ham og styrket ham.
ତଦା ତସ୍ମୈ ଶକ୍ତିଂ ଦାତୁଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋ ଦର୍ଶନଂ ଦଦୌ|
44 Og han kom i dødsangst og bad enda heftigere, og hans sved blev som blodsdråper, som falt ned på jorden.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସୋତ୍ୟନ୍ତଂ ଯାତନଯା ୱ୍ୟାକୁଲୋ ଭୂତ୍ୱା ପୁନର୍ଦୃଢଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ତସ୍ମାଦ୍ ବୃହଚ୍ଛୋଣିତବିନ୍ଦୱ ଇୱ ତସ୍ୟ ସ୍ୱେଦବିନ୍ଦୱଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ପତିତୁମାରେଭିରେ|
45 Så stod han op fra bønnen og kom til sine disipler og fant dem sovende av bedrøvelse,
ଅଥ ପ୍ରାର୍ଥନାତ ଉତ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ସମୀପମେତ୍ୟ ତାନ୍ ମନୋଦୁଃଖିନୋ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାୱଦତ୍
46 og han sa til dem: Hvorfor sover I? Stå op og bed at I ikke må komme i fristelse!
କୁତୋ ନିଦ୍ରାଥ? ପରୀକ୍ଷାଯାମ୍ ଅପତନାର୍ଥଂ ପ୍ରର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
47 Mens han ennu talte, se, da kom en flokk, og han som hette Judas, en av de tolv, gikk foran dem og trådte nær til Jesus for å kysse ham.
ଏତତ୍କଥାଯାଃ କଥନକାଲେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ଗଣିତୋ ଯିହୂଦାନାମା ଜନତାସହିତସ୍ତେଷାମ୍ ଅଗ୍ରେ ଚଲିତ୍ୱା ଯୀଶୋଶ୍ଚୁମ୍ବନାର୍ଥଂ ତଦନ୍ତିକମ୍ ଆଯଯୌ|
48 Men Jesus sa til ham: Judas! forråder du Menneskesønnen med et kyss?
ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ହେ ଯିହୂଦା କିଂ ଚୁମ୍ବନେନ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯସି?
49 Da nu de som var om ham, så hvad som vilde skje, sa de: Herre! skal vi slå til med sverd?
ତଦା ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତଦନୁମାଯ ସଙ୍ଗିଭିରୁକ୍ତଂ, ହେ ପ୍ରଭୋ ୱଯଂ କି ଖଙ୍ଗେନ ଘାତଯିଷ୍ୟାମଃ?
50 Og en av dem slo til yppersteprestens tjener og hugg det høire øre av ham.
ତତ ଏକଃ କରୱାଲେନାହତ୍ୟ ପ୍ରଧାନଯାଜକସ୍ୟ ଦାସସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣଂ କର୍ଣଂ ଚିଚ୍ଛେଦ|
51 Men Jesus svarte og sa: La dem bare gå så vidt! Og han rørte ved hans øre og lægte ham.
ଅଧୂନା ନିୱର୍ତ୍ତସ୍ୱ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ଶ୍ରୁତିଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ୱସ୍ୟଂ ଚକାର|
52 Og Jesus sa til yppersteprestene og høvedsmennene over tempel-vakten og de eldste som var kommet imot ham: I er gått ut som mot en røver med sverd og stokker;
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁଃ ସମୀପସ୍ଥାନ୍ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନ୍ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତୀନ୍ ପ୍ରାଚୀନାଂଶ୍ଚ ଜଗାଦ, ଯୂଯଂ କୃପାଣାନ୍ ଯଷ୍ଟୀଂଶ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ମାଂ କିଂ ଚୋରଂ ଧର୍ତ୍ତୁମାଯାତାଃ?
53 da jeg daglig var hos eder i templet, rakte I ikke eders hender ut mot mig. Men dette er eders time og mørkets makt.
ଯଦାହଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ ପ୍ରତିଦିନଂ ମନ୍ଦିରେଽତିଷ୍ଠଂ ତଦା ମାଂ ଧର୍ତ୍ତଂ ନ ପ୍ରୱୃତ୍ତାଃ, କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମଯୋନ୍ଧକାରସ୍ୟ ଚାଧିପତ୍ୟମସ୍ତି|
54 Da de nu hadde grepet ham, drog de avsted med ham og førte ham inn i yppersteprestens hus; og Peter fulgte langt bakefter.
ଅଥ ତେ ତଂ ଧୃତ୍ୱା ମହାଯାଜକସ୍ୟ ନିୱେଶନଂ ନିନ୍ୟୁଃ| ତତଃ ପିତରୋ ଦୂରେ ଦୂରେ ପଶ୍ଚାଦିତ୍ୱା
55 De hadde tendt en ild midt i gårdsrummet og satt der sammen, og Peter satt midt iblandt dem.
ବୃହତ୍କୋଷ୍ଠସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ଯତ୍ରାଗ୍ନିଂ ଜ୍ୱାଲଯିତ୍ୱା ଲୋକାଃ ସମେତ୍ୟୋପୱିଷ୍ଟାସ୍ତତ୍ର ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉପୱିୱେଶ|
56 Men en tjenestepike fikk se ham sitte mot lyset, og stirret på ham og sa: Også denne var med ham.
ଅଥ ୱହ୍ନିସନ୍ନିଧୌ ସମୁପୱେଶକାଲେ କାଚିଦ୍ଦାସୀ ମନୋ ନିୱିଶ୍ୟ ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟାୱଦତ୍ ପୁମାନଯଂ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗେଽସ୍ଥାତ୍|
57 Men han fornektet ham og sa: Jeg kjenner ham ikke, kvinne!
କିନ୍ତୁ ସ ତଦ୍ ଅପହ୍ନୁତ୍ୟାୱାଦୀତ୍ ହେ ନାରି ତମହଂ ନ ପରିଚିନୋମି|
58 Litt efter fikk en annen se ham og sa: Du er også en av dem. Men Peter sa: Menneske! jeg er ikke det.
କ୍ଷଣାନ୍ତରେଽନ୍ୟଜନସ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାବ୍ରୱୀତ୍ ତ୍ୱମପି ତେଷାଂ ନିକରସ୍ୟୈକଜନୋସି| ପିତରଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ହେ ନର ନାହମସ୍ମି|
59 Og omkring én time efter stadfestet en annen det og sa: Sannelig, også denne var med ham; han er jo en galileer.
ତତଃ ସାର୍ଦ୍ଧଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାତ୍ ପରଂ ପୁନରନ୍ୟୋ ଜନୋ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ବଭାଷେ, ଏଷ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗୀତି ସତ୍ୟଂ ଯତୋଯଂ ଗାଲୀଲୀଯୋ ଲୋକଃ|
60 Men Peter sa: Menneske! jeg forstår ikke hvad det er du mener! Og straks, mens han ennu talte, gol hanen.
ତଦା ପିତର ଉୱାଚ ହେ ନର ତ୍ୱଂ ଯଦ୍ ୱଦମି ତଦହଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନ ଶକ୍ନୋମି, ଇତି ୱାକ୍ୟେ କଥିତମାତ୍ରେ କୁକ୍କୁଟୋ ରୁରାୱ|
61 Og Herren vendte sig og så på Peter; og Peter kom Herrens ord i hu, hvorledes han hadde sagt til ham: Før hanen galer idag, skal du fornekte mig tre ganger.
ତଦା ପ୍ରଭୁଣା ୱ୍ୟାଧୁଟ୍ୟ ପିତରେ ନିରୀକ୍ଷିତେ କୃକୱାକୁରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ମାଂ ତ୍ରିରପହ୍ନୋଷ୍ୟସେ ଇତି ପୂର୍ୱ୍ୱୋକ୍ତଂ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ପିତରଃ ସ୍ମୃତ୍ୱା
62 Og han gikk ut og gråt bitterlig.
ବହିର୍ଗତ୍ୱା ମହାଖେଦେନ ଚକ୍ରନ୍ଦ|
63 Og mennene som holdt Jesus, spottet ham og slo ham,
ତଦା ଯୈ ର୍ୟୀଶୁର୍ଧୃତସ୍ତେ ତମୁପହସ୍ୟ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁମାରେଭିରେ|
64 og de kastet et klæde over ham og spurte ham og sa: Spå nu: Hvem var det som slo dig?
ୱସ୍ତ୍ରେଣ ତସ୍ୟ ଦୃଶୌ ବଦ୍ଧ୍ୱା କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କୃତ୍ୱା ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, କସ୍ତେ କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କୃତୱାନ? ଗଣଯିତ୍ୱା ତଦ୍ ୱଦ|
65 Og mange andre spottord talte de til ham.
ତଦନ୍ୟତ୍ ତଦ୍ୱିରୁଦ୍ଧଂ ବହୁନିନ୍ଦାୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ|
66 Da det nu blev dag, samledes folkets eldste og yppersteprestene og de skriftlærde, og de førte ham frem i sitt rådsmøte
ଅଥ ପ୍ରଭାତେ ସତି ଲୋକପ୍ରାଞ୍ଚଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ମଧ୍ୟେସଭଂ ଯୀଶୁମାନୀଯ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ତ୍ୱମ୍ ଅଭିଷିକତୋସି ନ ୱାସ୍ମାନ୍ ୱଦ|
67 og sa: Er du Messias, da si oss det! Men han sa til dem: Om jeg sier eder det, tror I det ikke;
ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ମଯା ତସ୍ମିନ୍ନୁକ୍ତେଽପି ଯୂଯଂ ନ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟଥ|
68 og om jeg spør, svarer I ikke.
କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପୃଷ୍ଟେଽପି ମାଂ ନ ତଦୁତ୍ତରଂ ୱକ୍ଷ୍ୟଥ ନ ମାଂ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଥ ଚ|
69 Men fra nu av skal Menneskesønnen sitte ved Guds krafts høire hånd.
କିନ୍ତ୍ୱିତଃ ପରଂ ମନୁଜସୁତଃ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱେକ୍ଷ୍ୟତି|
70 Da sa de alle: Er du da Guds Sønn? Han sa til dem: I sier det; jeg er det.
ତତସ୍ତେ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ର୍ତିହ ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ? ସ କଥଯାମାସ, ଯୂଯଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦଥ ସ ଏୱାହଂ|
71 Da sa de: Hvad skal vi mere med vidnesbyrd? Vi har jo selv hørt det av hans munn.
ତଦା ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ କଥଯାମାସୁଃ, ର୍ତିହ ସାକ୍ଷ୍ୟେଽନ୍ସସ୍ମିନ୍ ଅସ୍ମାକଂ କିଂ ପ୍ରଯୋଜନଂ? ଅସ୍ୟ ସ୍ୱମୁଖାଦେୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତମ୍|
