Lukas 15
1 Og alle toldere og syndere holdt sig nær til ham for å høre ham.
さて，徴税人たちや罪人たちがみな，彼の話を聞こうとして近づいて来た。
2 Og både fariseerne og de skriftlærde knurret sig imellem og sa: Denne mann tar imot syndere og eter sammen med dem!
ファリサイ人と律法学者たちはつぶやいて言った，「この人は，罪人たちを歓迎して一緒に食事をする」。
3 Da talte han denne lignelse til dem:
彼は彼らに次のたとえを話した。
4 Hvilket menneske iblandt eder som har hundre får og mister ett av dem, forlater ikke de ni og nitti i ørkenen og går efter det han har mistet, til han finner det?
「あなた方のうちのだれが，百匹の羊がいて，そのうちの一匹を失ってしまったなら，九十九匹を荒野に残しておいて，失われた一匹を，それが見つかるまで探しに行かないだろうか。
5 Og når han har funnet det, legger han det på sine skuldrer med glede,
それを見つけると，喜びながらそれを自分の肩に載せる。
6 og når han kommer hjem, kaller han sine venner og granner sammen og sier til dem: Gled eder med mig, for jeg har funnet mitt får som jeg hadde mistet!
家に帰ると，自分の友人たちや隣人たちを呼び寄せて，彼らに言うのだ，『わたしと一緒に喜んでくれ。失われていたわたしの羊を見つけたからだ！』
7 Jeg sier eder: Således skal det være glede i himmelen over én synder som omvender sig, mere enn over ni og nitti rettferdige som ikke trenger til omvendelse.
あなた方に告げるが，悔い改める一人の罪人については，悔い改める必要のない九十九人の義人たち以上の喜びが天にあるだろう。
8 Eller hvilken kvinne som har ti sølvpenninger og mister én av dem, tender ikke lys og feier sitt hus og leter med flid til hun finner den?
あるいは，どの女が，十枚のドラクマ硬貨を持っていて，一枚のドラクマ硬貨を失ったなら，ともし火をつけ，家を掃き，それが見つかるまで念入りに探さないだろうか。
9 Og når hun har funnet den, kaller hun sine venninner og grannekvinner sammen og sier: Gled eder med mig, for jeg har funnet sølvpenningen som jeg hadde mistet!
それを見つけると，自分の友人たちや隣人たちを呼び集め，こう言うのだ，『わたしと一緒に喜んでください。失っていたドラクマを見つけたからです』。
10 Således, sier jeg eder, blir det glede for Guds engler over én synder som omvender sig.
そのゆえにも，あなた方に告げる。悔い改める一人の罪人については，神のみ使いたちの面前で喜びがあるのだ」 。
11 Og han sa: En mann hadde to sønner,
彼は言った，「ある人に二人の息子がいた。
12 og den yngste av dem sa til sin far: Far! gi mig den del av boet som faller på mig! Og han skiftet sin eiendom imellem dem.
そのうちの年下のほうが父親に言った，『お父さん，財産のうちわたしの取り分を下さい』。父親は自分の資産を二人に分けてやった。
13 Og ikke mange dager derefter samlet den yngste sønn alt sitt og drog til et land langt borte, og der ødte han sin eiendom i et ryggesløst levnet.
何日もしないうちに，年下の息子はすべてを取りまとめて遠い地方に旅立った。彼はそこで羽目を外した生活をして自分の財産を浪費した。
14 Men da han hadde satt alt over styr, blev det en svær hunger i det land, og han begynte å lide nød.
すべてを使い果たした時，その地方にひどいききんが起こって，彼は困窮し始めた。
15 Da gikk han bort og holdt sig til en av borgerne der i landet, og han sendte ham ut på sine marker for å gjæte svin;
彼はその地方の住民たちの一人のところに行って身を寄せたが，その人は彼を自分の畑に送って豚の世話をさせた。
16 og hans attrå var å fylle sin buk med de skolmer som svinene åt, og ingen gav ham noget.
彼は，豚たちの食べている豆のさやで腹を満たしたいと思ったが，彼に何かをくれる者はいなかった。
17 Men da kom han til sig selv og sa: Hvor mange leiefolk hos min far har fullt op av brød, men jeg setter livet til her av sult!
だが，我に返った時，彼は言った，『父のところでは，あれほど大勢の雇い人たちにあり余るほどのパンがあるのに，わたしは飢えて死にそうだ！
18 Jeg vil stå op og gå til min far og si til ham: Far! jeg har syndet mot himmelen og for dig;
立ち上がって，父のところに行き，こう言おう，「お父さん，わたしは天に対しても，あなたの前でも罪を犯しました。
19 jeg er ikke verdig lenger til å kalles din sønn; la mig få være som en av dine leiefolk!
わたしはもはやあなたの息子と呼ばれるには値しません。あなたの雇い人の一人のようにしてください」』。
20 Og han stod op og kom til sin far. Men da han ennu var langt borte, så hans far ham, og han ynkedes inderlig, og løp til og falt ham om halsen og kysset ham.
「彼は立って，自分の父親のところに帰って来た。だが，彼がまだ遠くにいる間に，彼の父親は彼を見て，哀れみに動かされ，走り寄って，その首を抱き，彼に口づけした。
21 Men sønnen sa til ham: Far! jeg har syndet mot himmelen og for dig, og jeg er ikke verdig lenger til å kalles din sønn.
息子は父親に言った，『お父さん，わたしは天に対しても，あなたの前でも罪を犯しました。わたしはもはやあなたの息子と呼ばれるには値しません』。
22 Men faren sa til sine tjenere: Ta frem den beste klædning og ha den på ham, og gi ham en ring på hans hånd og sko på hans føtter,
「だが，父親は召使いたちに言った，『最上の衣を持って来て，彼に着せなさい。手に指輪をはめ，足に履物をはかせなさい。
23 og hent gjøkalven og slakt den, og la oss ete og være glade!
肥えた子牛を連れて来て，それをほふりなさい。そして，食べて，お祝いをしよう。
24 For denne min sønn var død og er blitt levende igjen, var tapt og er funnet. Og de begynte å være glade.
このわたしの息子が，死んでいたのに生き返ったからだ。失われていたのに，見つかったのだ』。彼らは祝い始めた。
25 Men hans eldste sønn var ute på marken, og da han gikk hjemover og kom nær til huset, hørte han spill og dans;
「さて，年上の息子は畑にいた。家のそばに来ると，音楽や踊りの音が聞こえた。
26 og han kalte en av tjenerne til sig og spurte hvad dette var.
召使いたちの一人を呼び寄せ，どうしたのかと尋ねた。
27 Han sa til ham: Din bror er kommet, og din far lot slakte gjøkalven, fordi han fikk ham frisk tilbake.
召使いは彼に言った，『あなたの弟さんが来られたのです。それで，あなたのお父様は，弟さんを無事に健康な姿で迎えたというので，肥えた子牛をほふられたのです』。
28 Da blev han vred og vilde ikke gå inn. Hans far gikk da ut og talte vennlig til ham;
ところが，彼は腹を立て，中に入ろうとしなかった。そのため，彼の父親が出て来て，彼に懇願した。
29 men han svarte og sa til sin far: Se, i så mange år har jeg tjent dig, og aldri har jeg gjort imot ditt bud, og mig har du aldri gitt et kje forat jeg kunde være glad med mine venner;
だが，彼は父親に答えた，『ご覧なさい，わたしはこれほど長い年月あなたに仕えてきて，一度もあなたのおきてに背いたことはありません。それでも，わたしには，わたしの友人たちと一緒に祝うために，ヤギ一匹さえ下さったことがありません。
30 men da denne din sønn kom, han som har ett op din eiendom sammen med skjøger, da slaktet du gjøkalven for ham!
それなのに，あなたの財産を売春婦たちと一緒に食いつぶした，このあなたの息子がやって来ると，あなたは彼のために肥えた子牛をほふられました』。
31 Men han sa til ham: Barn! du er alltid hos mig, og alt mitt er ditt;
「父親は彼に言った，『息子よ，お前はいつもわたしと一緒にいるし，わたしのものは全部お前のものだ。
32 men vi burde fryde og glede oss fordi denne din bror var død og er blitt levende, var tapt og er funnet.
だが，このことは祝って喜ぶのにふさわしい。このお前の弟が，死んでいたのに生き返ったからだ。失われていたのに，見つかったのだ』」 。
