Lukas 13
1 På samme tid kom nogen og fortalte ham om de galileere hvis blod Pilatus hadde blandet med deres offer.
అపరఞ్చ పీలాతో యేషాం గాలీలీయానాం రక్తాని బలీనాం రక్తైః సహామిశ్రయత్ తేషాం గాలీలీయానాం వృత్తాన్తం కతిపయజనా ఉపస్థాప్య యీశవే కథయామాసుః|
2 Han svarte da og sa til dem: Tenker I at disse galileere var syndere fremfor alle andre galileere, fordi de har lidt dette?
తతః స ప్రత్యువాచ తేషాం లోకానామ్ ఏతాదృశీ దుర్గతి ర్ఘటితా తత్కారణాద్ యూయం కిమన్యేభ్యో గాలీలీయేభ్యోప్యధికపాపినస్తాన్ బోధధ్వే?
3 Nei, sier jeg eder; men dersom I ikke omvender eder, skal I alle omkomme likedan.
యుష్మానహం వదామి తథా న కిన్తు మనఃసు న పరావర్త్తితేషు యూయమపి తథా నంక్ష్యథ|
4 Eller hine atten som tårnet ved Siloa falt over og slo ihjel, tenker I at de var skyldige fremfor alle mennesker som bor i Jerusalem?
అపరఞ్చ శీలోహనామ్న ఉచ్చగృహస్య పతనాద్ యేఽష్టాదశజనా మృతాస్తే యిరూశాలమి నివాసిసర్వ్వలోకేభ్యోఽధికాపరాధినః కిం యూయమిత్యం బోధధ్వే?
5 Nei, sier jeg eder; men dersom I ikke omvender eder, skal I alle omkomme på samme vis.
యుష్మానహం వదామి తథా న కిన్తు మనఃసు న పరివర్త్తితేషు యూయమపి తథా నంక్ష్యథ|
6 Men han sa denne lignelse: En mann hadde et fikentre som var plantet i hans vingård, og han kom og lette efter frukt på det, og fant ingen.
అనన్తరం స ఇమాం దృష్టాన్తకథామకథయద్ ఏకో జనో ద్రాక్షాక్షేత్రమధ్య ఏకముడుమ్బరవృక్షం రోపితవాన్| పశ్చాత్ స ఆగత్య తస్మిన్ ఫలాని గవేషయామాస,
7 Da sa han til vingårdsmannen: Se, i tre år er jeg nu kommet og har lett efter frukt på dette fikentre og har ikke funnet nogen; hugg det ned! Hvorfor skal det også opta jorden til ingen nytte?
కిన్తు ఫలాప్రాప్తేః కారణాద్ ఉద్యానకారం భృత్యం జగాద, పశ్య వత్సరత్రయం యావదాగత్య ఏతస్మిన్నుడుమ్బరతరౌ క్షలాన్యన్విచ్ఛామి, కిన్తు నైకమపి ప్రప్నోమి తరురయం కుతో వృథా స్థానం వ్యాప్య తిష్ఠతి? ఏనం ఛిన్ధి|
8 Men han svarte ham: Herre! la det ennu stå dette år, til jeg får gravd omkring det og lagt gjødning på,
తతో భృత్యః ప్రత్యువాచ, హే ప్రభో పునర్వర్షమేకం స్థాతుమ్ ఆదిశ; ఏతస్య మూలస్య చతుర్దిక్షు ఖనిత్వాహమ్ ఆలవాలం స్థాపయామి|
9 om det kanskje kunde bære til næste år! hvis ikke, da kan du hugge det ned.
తతః ఫలితుం శక్నోతి యది న ఫలతి తర్హి పశ్చాత్ ఛేత్స్యసి|
10 Og han holdt på å lære i en av synagogene på sabbaten;
అథ విశ్రామవారే భజనగేహే యీశురుపదిశతి
11 og se, der var en kvinne som hadde hatt en vanmakts-ånd i atten år, og hun var krumbøid og kunde ikke rette sig helt op.
తస్మిత్ సమయే భూతగ్రస్తత్వాత్ కుబ్జీభూయాష్టాదశవర్షాణి యావత్ కేనాప్యుపాయేన ఋజు ర్భవితుం న శక్నోతి యా దుర్బ్బలా స్త్రీ,
12 Da Jesus så henne, kalte han henne til sig og sa til henne: Kvinne! du er løst fra din vanmakt.
తాం తత్రోపస్థితాం విలోక్య యీశుస్తామాహూయ కథితవాన్ హే నారి తవ దౌర్బ్బల్యాత్ త్వం ముక్తా భవ|
13 Og han la sine hender på henne, og straks rettet hun sig op og priste Gud.
తతః పరం తస్యా గాత్రే హస్తార్పణమాత్రాత్ సా ఋజుర్భూత్వేశ్వరస్య ధన్యవాదం కర్త్తుమారేభే|
14 Da tok synagoge-forstanderen til orde - han var vred over at Jesus helbredet på sabbaten - og han sa til folket: Det er seks dager til å arbeide i; kom derfor på dem og la eder helbrede, og ikke på sabbatsdagen!
కిన్తు విశ్రామవారే యీశునా తస్యాః స్వాస్థ్యకరణాద్ భజనగేహస్యాధిపతిః ప్రకుప్య లోకాన్ ఉవాచ, షట్సు దినేషు లోకైః కర్మ్మ కర్త్తవ్యం తస్మాద్ధేతోః స్వాస్థ్యార్థం తేషు దినేషు ఆగచ్ఛత, విశ్రామవారే మాగచ్ఛత|
15 Men Herren svarte ham og sa: I hyklere! vil ikke enhver av eder på sabbaten løse sin okse eller sitt asen fra krybben og gå bort og vanne dem?
తదా పభుః ప్రత్యువాచ రే కపటినో యుష్మాకమ్ ఏకైకో జనో విశ్రామవారే స్వీయం స్వీయం వృషభం గర్దభం వా బన్ధనాన్మోచయిత్వా జలం పాయయితుం కిం న నయతి?
16 Men denne, en Abrahams datter, som Satan har bundet, tenk, i atten år, skulde ikke hun bli løst av dette bånd på sabbatsdagen?
తర్హ్యాష్టాదశవత్సరాన్ యావత్ శైతానా బద్ధా ఇబ్రాహీమః సన్తతిరియం నారీ కిం విశ్రామవారే న మోచయితవ్యా?
17 Da han sa dette, blev de til skamme alle som stod ham imot, og alt folket gledet sig over alle de herlige gjerninger han gjorde.
ఏషు వాక్యేషు కథితేషు తస్య విపక్షాః సలజ్జా జాతాః కిన్తు తేన కృతసర్వ్వమహాకర్మ్మకారణాత్ లోకనివహః సానన్దోఽభవత్|
18 Derfor sa han: Hvad er Guds rike likt, og hvad skal jeg ligne det med?
అనన్తరం సోవదద్ ఈశ్వరస్య రాజ్యం కస్య సదృశం? కేన తదుపమాస్యామి?
19 Det er likt et sennepskorn som en mann tok og la i sin have; og det vokste og blev til et tre, og himmelens fugler bygget rede i dets grener.
యత్ సర్షపబీజం గృహీత్వా కశ్చిజ్జన ఉద్యాన ఉప్తవాన్ తద్ బీజమఙ్కురితం సత్ మహావృక్షోఽజాయత, తతస్తస్య శాఖాసు విహాయసీయవిహగా ఆగత్య న్యూషుః, తద్రాజ్యం తాదృశేన సర్షపబీజేన తుల్యం|
20 Og atter sa han: Hvad skal jeg ligne Guds rike med?
పునః కథయామాస, ఈశ్వరస్య రాజ్యం కస్య సదృశం వదిష్యామి? యత్ కిణ్వం కాచిత్ స్త్రీ గృహీత్వా ద్రోణత్రయపరిమితగోధూమచూర్ణేషు స్థాపయామాస,
21 Det er likt en surdeig som en kvinne tok og skjulte i tre skjepper mel, til det blev syret alt sammen.
తతః క్రమేణ తత్ సర్వ్వగోధూమచూర్ణం వ్యాప్నోతి, తస్య కిణ్వస్య తుల్యమ్ ఈశ్వరస్య రాజ్యం|
22 Og han gikk omkring og lærte rundt om I byer og landsbyer, og tok veien til Jerusalem.
తతః స యిరూశాలమ్నగరం ప్రతి యాత్రాం కృత్వా నగరే నగరే గ్రామే గ్రామే సముపదిశన్ జగామ|
23 En sa da til ham: Herre! er det få som blir frelst? Da sa han til dem:
తదా కశ్చిజ్జనస్తం పప్రచ్ఛ, హే ప్రభో కిం కేవలమ్ అల్పే లోకాః పరిత్రాస్యన్తే?
24 Strid for å komme inn igjennem den trange dør! for mange, sier jeg eder, skal søke å komme inn, og ikke være i stand til det.
తతః స లోకాన్ ఉవాచ, సంకీర్ణద్వారేణ ప్రవేష్టుం యతఘ్వం, యతోహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః ప్రవేష్టుం చేష్టిష్యన్తే కిన్తు న శక్ష్యన్తి|
25 Fra den stund av da husbonden har reist sig og lukket døren, og I begynner å stå utenfor og banke på døren og si: Herre, lukk op for oss! da skal han svare og si til eder: Jeg vet ikke hvor I er fra.
గృహపతినోత్థాయ ద్వారే రుద్ధే సతి యది యూయం బహిః స్థిత్వా ద్వారమాహత్య వదథ, హే ప్రభో హే ప్రభో అస్మత్కారణాద్ ద్వారం మోచయతు, తతః స ఇతి ప్రతివక్ష్యతి, యూయం కుత్రత్యా లోకా ఇత్యహం న జానామి|
26 Da skal I begynne å si: Vi åt og drakk for dine øine, og du lærte på våre gater!
తదా యూయం వదిష్యథ, తవ సాక్షాద్ వయం భేజనం పానఞ్చ కృతవన్తః, త్వఞ్చాస్మాకం నగరస్య పథి సముపదిష్టవాన్|
27 Og han skal si: Jeg sier eder: Jeg vet ikke hvor I er fra; vik bort fra mig alle I som gjorde urett!
కిన్తు స వక్ష్యతి, యుష్మానహం వదామి, యూయం కుత్రత్యా లోకా ఇత్యహం న జానామి; హే దురాచారిణో యూయం మత్తో దూరీభవత|
28 Der skal være gråt og tenners gnidsel når I får se Abraham og Isak og Jakob og alle profetene i Guds rike, men eder selv kastet utenfor.
తదా ఇబ్రాహీమం ఇస్హాకం యాకూబఞ్చ సర్వ్వభవిష్యద్వాదినశ్చ ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రాప్తాన్ స్వాంశ్చ బహిష్కృతాన్ దృష్ట్వా యూయం రోదనం దన్తైర్దన్తఘర్షణఞ్చ కరిష్యథ|
29 Og det skal komme folk fra øst og vest og fra nord og syd, og de skal sitte til bords i Guds rike.
అపరఞ్చ పూర్వ్వపశ్చిమదక్షిణోత్తరదిగ్భ్యో లోకా ఆగత్య ఈశ్వరస్య రాజ్యే నివత్స్యన్తి|
30 Og se, der er de som er mellem de siste og skal bli de første, og der er de som er mellem de første og skal bli de siste.
పశ్యతేత్థం శేషీయా లోకా అగ్రా భవిష్యన్తి, అగ్రీయా లోకాశ్చ శేషా భవిష్యన్తి|
31 I samme stund kom nogen fariseere og sa til ham: Gå bort og dra herfra! for Herodes har i sinne å slå dig ihjel.
అపరఞ్చ తస్మిన్ దినే కియన్తః ఫిరూశిన ఆగత్య యీశుం ప్రోచుః, బహిర్గచ్ఛ, స్థానాదస్మాత్ ప్రస్థానం కురు, హేరోద్ త్వాం జిఘాంసతి|
32 Og han sa til dem: Gå og si til den rev: Se, jeg driver ut onde ånder og fullfører helbredelser idag og imorgen, og på den tredje dag er jeg ved enden;
తతః స ప్రత్యవోచత్ పశ్యతాద్య శ్వశ్చ భూతాన్ విహాప్య రోగిణోఽరోగిణః కృత్వా తృతీయేహ్ని సేత్స్యామి, కథామేతాం యూయమిత్వా తం భూరిమాయం వదత|
33 men jeg må vandre idag og imorgen og dagen derefter; for det går ikke an at en profet mister livet utenfor Jerusalem.
తత్రాప్యద్య శ్వః పరశ్వశ్చ మయా గమనాగమనే కర్త్తవ్యే, యతో హేతో ర్యిరూశాలమో బహిః కుత్రాపి కోపి భవిష్యద్వాదీ న ఘానిష్యతే|
34 Jerusalem! Jerusalem! du som slår ihjel profetene og stener dem som er sendt til dig! hvor ofte jeg vilde samle dine barn, likesom en høne samler sine kyllinger under sine vinger! Og I vilde ikke.
హే యిరూశాలమ్ హే యిరూశాలమ్ త్వం భవిష్యద్వాదినో హంసి తవాన్తికే ప్రేరితాన్ ప్రస్తరైర్మారయసి చ, యథా కుక్కుటీ నిజపక్షాధః స్వశావకాన్ సంగృహ్లాతి, తథాహమపి తవ శిశూన్ సంగ్రహీతుం కతివారాన్ ఐచ్ఛం కిన్తు త్వం నైచ్ఛః|
35 Se, eders hus skal overlates eder selv. Jeg sier eder at I ikke skal se mig før den stund kommer da I sier: Velsignet være han som kommer i Herrens navn!
పశ్యత యుష్మాకం వాసస్థానాని ప్రోచ్ఛిద్యమానాని పరిత్యక్తాని చ భవిష్యన్తి; యుష్మానహం యథార్థం వదామి, యః ప్రభో ర్నామ్నాగచ్ఛతి స ధన్య ఇతి వాచం యావత్కాలం న వదిష్యథ, తావత్కాలం యూయం మాం న ద్రక్ష్యథ|
