Klagesangene 5
1 Kom i hu, Herre, det som har hendt oss, sku og se hvor vi blir hånet!
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. |
2 Vår arv er gått over til fremmede, våre hus til utlendinger.
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. |
3 Vi er blitt farløse, har ingen far; våre mødre er som enker.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. |
4 Vi må kjøpe det vann vi drikker, vår ved må vi betale.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. |
5 Våre forfølgere er på nakken av oss; vi er trette, vi får ingen hvile.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. |
6 Til Egypten har vi overgitt oss, og til Assyria, for å bli mettet med brød.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. |
7 Våre fedre har syndet, de er ikke mere; vi bærer deres misgjerninger.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. |
8 Træler hersker over oss; ingen river oss ut av deres hånd.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. |
9 Med fare for vårt liv henter vi vårt brød, truet av ørkenens sverd.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. |
10 Vår hud brenner som en ovn av hungerens luer.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. |
11 Kvinner har de krenket i Sion, jomfruer i Judas byer.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. |
12 Fyrster har de hengt, de gamles åsyn har de ikke hedret.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. |
13 Unge menn bar kvernen, og gutter segnet under vedbøren.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. |
14 De gamle sitter ikke mere i porten, de unge menn ikke mere ved sin strengelek.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. |
15 Med vårt hjertes glede er det forbi, vår dans er omskiftet til sorg.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. |
16 Kronen er falt av vårt hode; ve oss, vi har syndet.
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! |
17 Derfor er vårt hjerte sykt, derfor er våre øine blitt dimme,
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، |
18 for Sions bergs skyld, som er øde; rever løper om på det.
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. |
19 Du, Herre, troner til evig tid, din trone blir fra slekt til slekt.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. |
20 Hvorfor skulde du glemme oss evig, forlate oss for så lang en tid?
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ |
21 Herre, før oss atter til dig, så vi kan komme tilbake! Forny våre dager, så de blir som i fordums tid!
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، |
22 For skulde du rent ha forkastet oss? Skulde du være så storlig vred på oss?
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ |
