Klagesangene 5
1 Kom i hu, Herre, det som har hendt oss, sku og se hvor vi blir hånet!
ヱホバよ我らにありし所の事をおもひたまへ 我らの恥辱をかへりみ觀たまへ
2 Vår arv er gått over til fremmede, våre hus til utlendinger.
われらの產業は外國人に歸し われらの家屋は他國人の有となれり
3 Vi er blitt farløse, har ingen far; våre mødre er som enker.
われらは孤子となりて父あらず われらの母は寡婦にひとし
4 Vi må kjøpe det vann vi drikker, vår ved må vi betale.
われらは金を出して自己の水を飮み おのれの薪を得るにも價をはらふ
5 Våre forfølgere er på nakken av oss; vi er trette, vi får ingen hvile.
われらを追ふ者われらの頸に迫る 我らは疲れて休むことを得ず
6 Til Egypten har vi overgitt oss, og til Assyria, for å bli mettet med brød.
食物を得て饑を凌がんとてエジプト人およびアッスリヤ人に手を與へたり
7 Våre fedre har syndet, de er ikke mere; vi bærer deres misgjerninger.
われらの父は罪ををかして已に世にあらず 我らその罪を負ふなり
8 Træler hersker over oss; ingen river oss ut av deres hånd.
奴僕等われらを制するに誰ありて我らを之が手よりすくひ出すものなし
9 Med fare for vårt liv henter vi vårt brød, truet av ørkenens sverd.
荒野の刀兵の故によりて我ら死を冒して食物を得
10 Vår hud brenner som en ovn av hungerens luer.
饑饉の烈しき熱氣によりてわれらの皮膚は爐のごとく熱し
11 Kvinner har de krenket i Sion, jomfruer i Judas byer.
シオンにて婦人等をかされユダの邑々にて處女等けがさる
12 Fyrster har de hengt, de gamles åsyn har de ikke hedret.
侯伯たる者も敵の手にて吊され 老たる者の面も尊とばれず
13 Unge menn bar kvernen, og gutter segnet under vedbøren.
少き者は石磨を擔はせられ 童子は薪を負ふてよろめき
14 De gamle sitter ikke mere i porten, de unge menn ikke mere ved sin strengelek.
長老は門にあつまることを止め 少き者はその音樂を廢せり
15 Med vårt hjertes glede er det forbi, vår dans er omskiftet til sorg.
我らが心の快樂はすでに罷み われらの跳舞はかはりて悲哀となり
16 Kronen er falt av vårt hode; ve oss, vi har syndet.
われらの冠冕は首より落たり われら罪ををかしたれば禍なるかな
17 Derfor er vårt hjerte sykt, derfor er våre øine blitt dimme,
これが爲に我らの心うれへ これらのために我らが目くらくなれり
18 for Sions bergs skyld, som er øde; rever løper om på det.
シオンの山は荒はて 山犬はその上を歩くなり
19 Du, Herre, troner til evig tid, din trone blir fra slekt til slekt.
ヱホバよなんぢは永遠に在す なんぢの御位は世々かぎりなし
20 Hvorfor skulde du glemme oss evig, forlate oss for så lang en tid?
何とて我らを永く忘れ われらを斯ひさしく棄おきたまふや
21 Herre, før oss atter til dig, så vi kan komme tilbake! Forny våre dager, så de blir som i fordums tid!
ヱホバよねがはくは我らをして汝に歸らしめたまへ われら歸るべし 我らの日を新にして昔日の日のごとくならしめたまへ
22 For skulde du rent ha forkastet oss? Skulde du være så storlig vred på oss?
さりとも汝まつたく我らを棄てたまひしや 痛くわれらを怒りゐたまふや
