Klagesangene 3

1 Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.

۱ من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.

2 Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.

۲ او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.

3 Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.

۳ به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.

4 Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.

۴ گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.

5 Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.

۵ به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.

6 På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.

۶ مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.

7 Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.

۷ گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.

8 Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.

۸ و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.

9 Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.

۹ راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.

10 En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.

۱۰ او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.

11 Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.

۱۱ راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.

12 Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.

۱۲ کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.

13 Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.

۱۳ و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.

14 Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.

۱۴ من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.

15 Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.

۱۵ مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.

16 Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.

۱۶ دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.

17 Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,

۱۷ تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،

18 og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.

۱۸ و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.

19 Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!

۱۹ مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.

20 Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.

۲۰ تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.

21 Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:

۲۱ و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.

22 Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.

۲۲ از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.

23 Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.

۲۳ آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.

24 Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.

۲۴ و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.

25 Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.

۲۵ خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.

26 Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.

۲۶ خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.

27 Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,

۲۷ برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.

28 at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,

۲۸ به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.

29 at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -

۲۹ دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.

30 at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.

۳۰ رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.

31 For Herren forkaster ikke til evig tid,

۳۱ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.

32 men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;

۳۲ زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.

33 for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.

۳۳ چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.

34 Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,

۳۴ تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،

35 bøier mannens rett for den Høiestes åsyn

۳۵ و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،

36 eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?

۳۶ و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.

37 Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?

۳۷ کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.

38 Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?

۳۸ آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟

39 Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!

۳۹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

40 La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!

۴۰ راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.

41 La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!

۴۱ دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،

42 Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.

۴۲ (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

43 Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.

۴۳ خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.

44 Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.

۴۴ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.

45 Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.

۴۵ ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»

46 De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.

۴۶ تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.

47 Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.

۴۷ خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.

48 Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.

۴۸ به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

49 Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,

۴۹ چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.

50 før Herrens øie ser ned fra himmelen.

۵۰ تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.

51 Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.

۵۱ چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.

52 Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.

۵۲ آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.

53 De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.

۵۳ جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.

54 Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.

۵۴ آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.

55 Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.

۵۵ آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.

56 Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!

۵۶ آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!

57 Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!

۵۷ در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.

58 Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.

۵۸ ‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!

59 Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!

۵۹ ‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!

60 Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.

۶۰ تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.

61 Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,

۶۱ ‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!

62 mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.

۶۲ سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).

63 Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.

۶۳ نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.

64 Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.

۶۴ ‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.

65 Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.

۶۵ غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!

66 Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.

۶۶ ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.