Klagesangene 3
1 Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.
Ako ang tawo nga nakakita sa kaalaotan sa bunal sa kapungot ni Yahweh.
2 Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.
Gipahilayo niya ako ug gipalakaw sa kangitngit kay sa kahayag.
3 Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.
Sigurado gayod nga gihimo niya ako nga kaaway; gidagmalan niya ako sa iyang kamot sa tibuok adlaw.
4 Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.
Gikuniskunis niya ang akong kaunoran ug akong panit; gidugmok niya ang akong mga bukog.
5 Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.
Nagtukod siya ug mga babag alang kanako, ug gipaalirongan ako sa kapaitan ug kalisdanan.
6 På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.
Gipapuyo niya ako sa mangitngit nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.
Nagtukod siya ug pader libot kanako, ug dili ako makaikyas. Gipabug-atan niya ang akong mga gapos.
8 Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.
Bisan tuod nagtawag ug nagsinggit ako alang sa pakitabang, wala niya tagda ang akong mga pag-ampo.
9 Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.
Gibabagan niya ang akong agianan sa mga pader sa mga bato nga sinapsapan; baliko ang matag dalan nga akong agian.
10 En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.
Sama siya sa usa ka oso nga naghulat sa paghasmag kanako, usa ka liyon nga nagtago.
11 Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.
Gipatipas niya ang akong mga agianan. Gikuniskunis niya ako ug gibiyaan.
12 Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.
Gibinat niya ang iyang pana ug gitumong niya ako nga ig-onon alang sa udyong.
13 Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.
Gipana niya ang mga udyong sa iyang baslayan aron mosulod sa akong mga kidni.
14 Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.
Nahimo akong kataw-anan sa tanan nakong katawhan, ang ulohan sa ilang biaybiay nga alawiton adlaw-adlaw.
15 Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.
Gipuno niya ako sa kapait ug gipugos ako pag-inom sa panyawan.
16 Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.
Gigupok niya ang akong mga ngipon sa graba, ug gimu-mo niya ako ngadto sa abog.
17 Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,
Gikuhaan mo ako ug kalinaw sa akong kinabuhi; dili na ako makahinumdom sa bisan unsa nga kalipay.
18 og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.
Busa miingon ako, “Ang akong paglahutay nahanaw na, ug ang akong paglaom diha kang Yahweh nawala na.”
19 Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!
Nahunahunaan ko ang akong kasakitan ug akong pagkahisalaag sa panyawan ug sa kapaitan.
20 Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.
Nahunahunaan ko gayod kini, ug moyukbo ako nga wala nay paglaom.
21 Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:
Apan nahunahunaan ko kini, ug mao kini ang hinungdan nga ako aduna pay paglaom:
22 Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.
Pinaagi kini sa matinud-anon nga kasabotan ni Yahweh mao nga wala kita gilaglag, kay ang maluloy-on niya nga mga buhat dili matapos.
23 Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.
Ang iyang maluloy-on nga mga buhat nganhi kanato bag-o matag buntag. Ang imong pagkamatinud-anon hilabihan!
24 Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.
“Si Yahweh mao ang akong panulondon,” miingon ako sa akong kaugalingon, busa molaom ako kaniya.
25 Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.
Maayo si Yahweh sa magahulat kaniya, sa kinabuhi nga nangita kaniya.
26 Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.
Maayo gayod nga maghulat nga hilom sa kaluwasan ni Yahweh.
27 Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,
Maayo kini alang sa usa ka tawo nga magpas-an ug yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,
Palingkora siya nga mag-inusara ug maghilom, tungod kay gibutang kini ni Yahweh nganha kaniya.
29 at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -
Tugoti nga ibutang niya ang iyang baba sa abog, ug tingali mahimong adunay paglaom.
30 at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.
Tugoti nga ihatag niya ang iyang aping sa tawo nga nagsagpa kaniya. Tugoti nga mapuno siya sa kaulawan,
31 For Herren forkaster ikke til evig tid,
kay ang Ginoo dili mosalikway kaniya hangtod sa kahangtoran!
32 men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;
Kay bisan tuod nagdala siya ug kagul-anan, mopakita usab siya ug kaluoy nga naggikan sa pagkamaayo sa matinud-anon niyang kasabotan.
33 for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.
Kay dili siya magdaogdaog gikan sa iyang kasingkasing, o pasakitan ang mga anak sa mga tawo.
34 Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,
Ang pagdugmok sa tanan nga binihag sa kalibotan ilalom sa iyang tiil,
35 bøier mannens rett for den Høiestes åsyn
ang dili pagtagad sa hustisya sa mga tawo atubangan sa Labing Taas,
36 eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?
ang pagbaliwala sa usa ka tawo sa iyang katungod—wala ba nakakita ang Ginoo?
37 Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?
Kinsa man ang nagasulti ug unya kini mahitabo sa dihang ang Ginoo wala nagmando niini?
38 Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?
Dili ba ang katalagman ug kalamposan mogawas man sa baba sa Labing Taas?
39 Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!
Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo nga buhi? Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo mahitungod sa pagsilot alang sa iyang mga sala?
40 La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!
Sulayan ug susihon nato ang atong mga pamaagi, ug mobalik pag-usab kang Yahweh.
41 La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!
Ipataas nato ang atong mga kasingkasing ug atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan ug mag-ampo:
42 Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.
“Nakalapas kami ug misukol batok kanimo, busa wala mo kami pasayloa.
43 Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.
Gitabonan nimo ang imong kaugalingon uban sa kasuko ug nagalutos kanamo. Gipatay mo kami, ug wala mo kami gikaluy-an.
44 Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.
Gitabonan nimo ang imong kaugalingon sa panganod, aron nga walay pag-ampo nga makalahos.
45 Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.
Gisalikway mo kami ug gidumilian sa katawhan.
46 De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.
Ang tanan namong kaaway nagbuka sa ilang mga baba aron sa pagbiay-biay batok kanamo.
47 Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.
Ang kahadlok sa bung-aw miabot kanamo, ang pagkabiniyaan ug pagkadugmok.”
48 Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.
Ang akong mata mihilak sama sa tubig sa suba tungod sa pagkadugmok sa anak nga babaye sa akong katawhan.
49 Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,
Ang akong mga mata wala naghunong sa pagdagayday, kay wala nay kahumanan niini
50 før Herrens øie ser ned fra himmelen.
hangtod nga si Yahweh modungaw ug makakita gikan sa langit.
51 Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.
Ang akong mata nagdala ug hilabihan nga kasakit sa akong kinabuhi tungod sa tanang anak nga babaye sa akong siyudad.
52 Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.
Walay hunong ako nga gipangita sa akong mga kaaway sama sa usa ka langgam nga walay kapasikaran.
53 De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.
Gilaglag nila ang akong kinabuhi sa atabay ug gibutangan ug bato ang akong ulo.
54 Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.
Milapaw ang mga tubig ibabaw sa akong ulo; Miingon ako, “Mamatay na ako!”
55 Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.
Gitawag nako ang imong ngalan, Yahweh, gikan sa kinahiladman sa bung-aw.
56 Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!
Nadungog nimo ang akong tingog sa dihang miingon ako, “Ayaw tagoi ang imong igdulongog gikan sa akong tawag sa pagpahupay, gikan sa akong hilak sa pagpakitabang.”
57 Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!
Giduol mo ako sa adlaw nga mitawag ako kanimo; gisultihan mo ako, “Ayaw kahadlok!”
58 Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.
Ginoo, gipanalipdan mo ako sa dihang nahukman ang akong kinabuhi; giluwas mo ang akong kinabuhi!
59 Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!
Yahweh, nakita mo ang ilang pagdaogdaog kanako. Hukmi ang akong kahimtang nga makataronganon.
60 Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.
Nakita mo ang tanan nilang mga buhat sa pagpanimalos, ang tanan nilang mga laraw batok kanako.
61 Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,
Nadungog mo ang ilang pagpanghimaraot, Yahweh, ug ang tanan nilang mga laraw mahitungod kanako.
62 mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.
Nadungog nimo ang mga ngabil niadtong nakigbatok kanako; nadungog mo ang halalom nilang mga panghunahuna batok kanako sa tibuok adlaw.
63 Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.
Sa paglingkod man nila o sa ilang pagtindog, tan-awa, Yahweh! Ako mao ang ilang gibiaybiay sa ilang alawiton.
64 Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.
Balosi sila Yahweh, sama sa kalisod sumala sa nahimo sa ilang mga kamot.
65 Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.
Ihatag ang pagkamahinadlokon sa ilang mga kasingkasing; ihatag ang tunglo kanila.
66 Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.
Gukda sila sa imong kasuko ug laglaga sila bisan asa ilalom sa kalangitan, Yahweh!
