Josvas 8
1 Og Herren sa til Josva: Frykt ikke og vær ikke redd, ta med dig alt krigsfolket, gjør dig rede og dra op mot Ai! Se, jeg har gitt kongen i Ai og hans folk og hans by og hans land i din hånd.
OLELO mai la o Iehova ia Iosua, Mai makau oe, aole hoi e weliweli. E lawe pu oe i na kanaka kaua a pau me oe, a e ku iluna, a e pii aku ia Ai. E nana hoi, ua haawi aku au iloko o kou lima, i ke alii o Ai a me kona kanaka a me kona kulanakauhale, a me kona aina.
2 Og du skal gjøre med Ai og dets konge som du gjorde med Jeriko og dets konge; bare hærfanget og feet der kan I ta for eder selv. Legg nu et bakhold mot byen, på vestsiden!
A e hana oe ia Ai, a me kona alii, me oe i hana'i ia Ieriko a me kona alii. Aka, o ko laila waiwai pio, a me ko laila bipi, e lawe ia mau mea i waiwai pio no oukou. E hoomoe oe i kou poe hoohalua ma ke kua o ua kulanakauhale la.
3 Da gjorde Josva og alt krigsfolket sig rede til å dra op mot Ai, og Josva utvalgte tretti tusen mann, djerve stridsmenn, og sendte dem avsted om natten.
Ku ae la o Iosua a me na kanaka kaua a pau e pii aku i Ai. Wae mai la o Iosua i kanakolu tausani kanaka, he poe koa loa, a hoouna ia lakou i ka po.
4 Og han bød dem og sa: Nu skal I legge eder i bakhold mot byen, på vestsiden, ikke meget langt fra byen, og hold eder rede alle sammen!
Kauoha aku la oia ia lakou, i aku la, Aia hoi, e hoohalua oukou i kela kulanakauhale, ma ke kua o ke kulanakauhale, mai hele i kahi loihi e aku o ua kulanakauhale la, e noho makaukau hoi oukou a pau.
5 Men jeg og alt det folk som er med mig, vil dra nær innimot byen, og når de da drar ut mot oss likesom første gang, vil vi flykte for dem.
A owau a me na kanaka a pau pu me au, e hookokoke aku makou i ke kulanakauhale; a hiki i ka wa e puka mai ai lakou iwaho, e hoouka e like me ka wa mamua, a e hee makou imua o lakou,
6 Og de vil dra ut efter oss til vi får lokket dem bort fra byen; for de vil tenke: De flykter for oss likesom første gang. Men mens vi flykter for dem,
(E puka mai no lakou iwaho, mahope o makou, ) a e kai mai no makou ia lakou, ma kahi loihi loa mai o ia kulanakauhale; no ka mea, e olelo auanei lakou, Ua hee lakou imua o kakou e like mamua; a e hee no makou imua o lakou.
7 skal I reise eder fra bakholdet og innta byen, og Herren eders Gud skal gi den i eders hånd.
Alaila, e ku mai oukou, mai kahi a oukou i hoohalua ai, a e lawe i ua kulanakauhale la. Ua haawi mai no o Iehova ia wahi iloko o ko oukou lima.
8 Og når I har inntatt byen, skal I sette ild på den; I skal gjøre efter Herrens ord. Se, jeg har nu sagt eder hvad I skal gjøre.
A loaa ia oukou ua kulanakauhale la, alaila, e puhi i na hale i ke ahi. E like me ka olelo a Iehova, pela oukou e hana'i. E nana hoi, ua kauoha aku au ia oukou.
9 Så sendte Josva dem avsted, og de gikk og la sig i bakhold mellem Betel og Ai, vestenfor Ai; men Josva selv blev den natt midt iblandt folket.
Alaila, hoouna aku la o Iosua ia lakou, a hele aku la lakou e hoohalua; a noho lakou mawaena o Betela a me Ai, ma ke komohana o Ai. Ia po, moe pu iho la o Iosua me na kanaka.
10 Morgenen efter stod Josva tidlig op og mønstret folket; og han og Israels eldste drog foran folket op til Ai.
Ala mai la o Iosua i ke kakahiaka, a helu iho la i na kanaka, a pii aku la oia a me na lunakahiko o ka Iseraela, imua o na kanaka i Ai.
11 Og alt krigsfolket som var med ham, drog op og rykket frem til de kom midt foran byen, og de slo leir nordenfor Ai med dalen mellem sig og Ai.
Pii pu aku la me ia kona poe a pau i makaukau i ke kaua, a neenee aku la, a hiki ma ke alo o ia kulanakauhale, a hoomoana iho la ma ka aoao akau o Ai. He awawa hoi mawaena o lakou a me Ai.
12 Så tok han omkring fem tusen mann og la dem i bakhold mellem Betel og Ai, vestenfor byen,
Lawe ae la oia i elima paha tausani kanaka, a hoonoho iho la ia lakou e hoohalua mawaena o Betela a me Ai, ma ke komohana o ke kulanakauhale.
13 og de fylket krigsfolket, både hele leiren som var nordenfor byen, og den del som lå i bakhold vestenfor byen, og Josva gikk samme natt midt ned i dalen.
Hoonoho iho la lakou i kanaka, o ka poe a pau, ma ka aoao akau o ke kulanakauhale, a me ka poe hope, ma ke komohana o ke kulanakauhale, alaila, i kela po no, iho aku la o Iosua ilalo o ke awawa.
14 Da kongen i Ai så dette, skyndte byens menn sig, han selv og hele hans folk, og drog tidlig om morgenen ut til strid mot Israel, til det fastsatte sted foran ødemarken; men han visste ikke at det lå et bakhold mot ham vestenfor byen.
A ike mai la ke alii o Ai, wikiwiki ae la lakou, a ala koke iho la, a puka mai la na kanaka o ke kulanakauhale iwaho e kaua me ka Iseraela, oia a me kona kanaka a pau, ma kahi i olelo mua ia, ma ke kula; aole hoi i ike he poe hoohalua kekahi, ma ke kua o ke kulanakauhale.
15 Og Josva og hele Israel lot sig slå av dem og flyktet bortimot ørkenen.
Hana iho la o Iosua a me ka Iseraela me he poe hee la imua o lakou, a holo aku la ma ke ala e hiki aku ai i ka waonahele.
16 Da blev alt folket som var i byen, ropt sammen til å forfølge dem, og de forfulgte Josva og kom således lenger og lenger bort fra byen.
Hoakoakoa mai la na kanaka a pau o Ai e hahai ia lakou, a hahai no lakou ia Iosua, a kaiia'ku la lakou, mao aku o ke kulanakauhale.
17 Det blev ikke en mann tilbake i Ai og Betel; for de drog alle ut efter Israel; de lot byen ligge åpen efter sig og forfulgte Israel.
Aole i koe kekahi kanaka ma Ai, a me Betela, i hahai ole aku i ka Iseraela. Waiho hamama wale lakou i ke kulanakauhale, a hahai aku la i ka Iseraela.
18 Da sa Herren til Josva: Rekk spydet som du har i din hånd, ut mot Ai! For jeg vil gi byen i din hånd! Så rakte Josva spydet som han hadde i sin hånd, ut imot byen.
I mai la o Iehova ia Iosua, E o aku oe i ka ihe ma kou lima ia Ai, a na'u no e haawi aku ia wahi iloko o kou lima. O aku la no o Iosua i kana ihe, ma kona lima i ke kulanakauhale.
19 Og med det samme han rakte sin hånd ut, reiste bakholdet sig fra sin plass og sprang avsted, og de kom inn i byen og inntok den, og de skyndte sig og satte ild på byen.
Ku koke mai la ka poe hoohalua, mai ko lakou wahi mai, a i ka o ana aku o kona lima, holo kiki aku la a komo iloko o ke kulanakauhale, hoopio iho la, a wikiwiki a puhi aku la i ke kanhale i ke ahi.
20 Da nu Ai-mennene vendte sig om, blev de var røken fra byen, som steg op imot himmelen, og de var ikke i stand til å flykte hverken hit eller dit, fordi de krigsfolk som var flyktet til ørkenen, nu vendte sig mot forfølgerne.
Alawa ae la na kanaka o Ai, a nana aku la mahope o lakou, aia hoi! punohu aku la i ka lani ka uwahi o ia kulanakauhale; aole o lakou wahi e pee aku ai, io, a io ae. A o ka poe e pee ana ma ka waonahele, huli mai la lakou e alo i ka poe hahai.
21 For da Josva og hele Israel så at bakholdet hadde inntatt byen, og at røken steg op fra byen, vendte de om og slo Ai-mennene.
A ike aku la o Iosua, a me ka Iseraela a pau, ua pio ke kulanakauhale i ka poe hoohalua, a ua punohu aku la ka uwahi o ke kulanakauhale, alaila huli hou lakou a luku aku la i kanaka no Ai.
22 Og de andre drog ut av byen imot dem, så de kom midt imellem israelittene og fikk dem omkring sig på begge sider. Så slo de dem og levnet dem ikke nogen som slapp unda eller blev frelst.
A puka mai la hoi kela poe, mailoko mai o ke kulanakauhale, e alo ia lakou, nolaila ua puni lakou i ka Iseraela ma kela aoao kekahi poe a ma keia aoao kekahi poe. A luku aku la o Iosua ma ia lakou, aole i waiho aku i kekahi o lakou e holo a pakele aku.
23 Men kongen i Ai blev tatt levende og ført til Josva.
A loaa ola ia lakou ke alii o Ai, a kai mai la lakou ia ia io Iosua la.
24 Og da Israel hadde slått ihjel alle Ais innbyggere på slagmarken, ute i ørkenen, dit de hadde forfulgt dem, og de alle sammen var falt for sverdets egg til siste mann, da vendte hele Israel tilbake til Ai og slo alle som var der, med sverdets egg.
A pau ae la na kanaka o Ai i ka lukuia e ka Iseraela ma ke kula, a ma ka waonahele, ma kahi a lakou i hahai aku ai. A haule iho la lakou a pau i ka maka o ka pahikaua a make. Alaila, hoi aku la ka Iseraela a pau i Ai, a luku aku la, me ka maka o ka pahikaua.
25 Og de som falt på den dag, menn og kvinner, var tolv tusen, alle Ais innbyggere.
A o ka poe a pau i haule ia la, o ua kane a me na wahine, he umikumamalua tausani o lakou, o na kanaka hoi a pau o Ai.
26 Josva tok ikke til sig igjen hånden som han hadde rakt ut med spydet, før han hadde slått alle Ais innbyggere med bann.
Aole i hoihoi mai o Iosua i kona lima, ana i o aku ai me ka ihe, a pau na kanaka o Ai i ka lukuia e ia.
27 Bare feet og hærfanget i denne by tok Israel for sig selv efter Herrens ord, som han hadde talt til Josva.
Aka o na holoholona, a me ka waiwai pio o ia kulanakauhale, oia ka Iseraela mea i lawe, i waiwai pio no lakou, e like me ka olelo a Iehova, ana i kauoha mai ai ia Iosua.
28 Og Josva brente op Ai og gjorde den til en grushaug for alle tider, til et øde sted, som den har vært til denne dag.
Puhi iho la o Iosua ia Ai, a hoolilo iho la ia wahi i puu mau loa, i wahi olohelohe wale, a hiki mai i keia la.
29 Og kongen i Ai lot han henge op på et tre, og der blev han hengende til om aftenen; men da solen gikk ned, bød Josva dem ta hans døde legeme ned av treet og kaste det ved inngangen til byens port, og de kastet en stor stenrøs sammen over ham; den er der den dag idag.
Kaawe no hoi ia i ke alii o Ai ma ka laau a hiki i ke ahiahi; a napoo ka la, kauoha ae la o Iosua e kuu i kona kupapau mailuna mai o ka laau, a e kiola ma ka ipuka e komo aku ai i ke kulanakauhale; a hoahu iho la lakou i ahu pohaku nui, a hiki mai i neia la.
30 Ved denne tid bygget Josva et alter for Herren, Israels Gud, på Ebal-fjellet,
Alaila, hana iho la o Iosua i kuahu no Iehova, no ke Akua o ka Iseraela, ma ka mauna ma Ebala,
31 således som Moses, Herrens tjener, hadde befalt Israels barn, efter det som står skrevet i Mose lovbok, et alter av hele stener, som det ikke hadde vært brukt jern på; og på det ofret de brennoffer for Herren og slaktet takkoffer.
E like me ka Mose, ke kauwa a Iehova i kauoha mai ai i na mamo a Iseraela, e like hoi me ka mea i palapalaia iloko o ka buke o ke kanawai o Mose, he kuahu pohaku i kalai ole ia; aole hoi i kauia ka hao maluna iho. Kaumaha aku la lakou maluna iho i na mohaikuni ia Iehova, a kalua iho la i na mohaihoomalu.
32 Og han skrev der på stenene en avskrift av Mose lov, den lov som Moses hadde skrevet for Israels barns åsyn.
Palapala hou iho la ia malaila, ma na pohaku, i ke kanawai a Mose, ana i palapala ai imua i ke alo o na mamo a Iseraela.
33 Og hele Israel med sine eldste og tilsynsmenn og sine dommere stod på begge sider av arken midt imot de levittiske prester, som bar Herrens pakts-ark, hele Israel, både de fremmede og de innfødte, den ene halvdel av dem mot Garisim-fjellet, og den andre halvdel mot Ebal-fjellet, således som Moses, Herrens tjener, før hadde befalt å velsigne Israels folk.
Ku mai la ka Iseraela a pau, a me na lunakahiko, a me na'lii, a me na lunakanawai o lakou, ma keia aoao a ma kela aoao o ka pahu, imua o ke alo o na kahuna o na mamo a Levi, ka poe i lawe i ka pahuberita o Iehova, o ka malihini a me ke keikipapa: o ka hapalua o lakou ma ke alo o ka mauna o Gerizima, a o ka hapalua ma ke alo o ka mauna o Ebala; e like me ke kauoha mua ana mai a Mose, ke kauwa a Iehova, e hoomaikai lakou i kanaka o ka Iseraela.
34 Derefter leste han op alle lovens ord, velsignelsen og forbannelsen, i ett og alt således som skrevet er i lovens bok.
A mahope iho, heluhelu iho la ia i ka olelo a pau o ke kanawai, o ka hoomaikai ana a me ka hoino ana, e like me na mea a pau i palapalaia ma ka buke o ke kanawai.
35 Det var ikke et ord av alt det Moses hadde befalt, som Josva ikke leste op for hele Israels menighet med kvinner og barn og for de fremmede som fulgte med dem.
Aole i koe kekahi o na olelo a pau, a Mose i kauoha mai ai; ua pau i ka heluheluia e Iosua, imua o ke anaina a pau o ka Iseraela, a me na wahine pu, a me na kamalii, a me na malihini, i hele pu me lakou.
