Jonas 3
1 Og Herrens ord kom annen gang til Jonas, og det lød så:
LEUM GOD El sifilpa kaskas nu sel Jonah.
2 Stå op, gå til Ninive, den store stad, og rop ut i den de ord som jeg vil tale til dig!
El fahk, “Fahla nu Nineveh, siti lulap sac, ac sulkakin nu sin mwet we pweng su nga fahkot nu sum.”
3 Og Jonas stod op og gikk til Ninive efter Herrens ord. Men Ninive var en stor stad for Gud, tre dagsreiser lang.
Ouinge Jonah el akos LEUM GOD ac som nu Nineveh, sie siti yoklana, su enenu mwet se in fahsr len tolu in sasla kac.
4 Og Jonas gikk en dagsreise inn i byen og ropte: Om firti dager skal Ninive bli omstyrtet.
Jonah el utyak nu in siti sac, ac tukun el fahsr len fon se el sulkakin pweng sac ac fahk, “Len angngaul na lula, na Nineveh ac fah kanausyukla!”
5 Da trodde mennene i Ninive på Gud, og de ropte ut en faste og klædde sig i sekk, både store og små.
Mwet Nineveh elos lulalfongi ma God El fahk inge. Ouinge elos wotela mu mwet nukewa in lalo, na mwet fulat nwe ke mwet srisrik nukewa nokomang nuknuk yohk eoa in akkalemye lah elos auliyak.
6 Da saken kom for Ninives konge, stod han op fra sin trone og la sin kappe av sig og svøpte sekk om sig og satte sig i asken.
Ke tokosra lun Nineveh el lohngak, el tuyak liki tron lal, sarukla nuknuk in tokosra lal, nokomang nuknuk yohk eoa, ac pituki fin apat uh.
7 Og han lot rope ut i Ninive: Efter kongens og hans stormenns påbud må hverken mennesker eller dyr, storfe eller småfe, smake nogen ting, ikke nyte føde og ikke drikke vann!
El supwalik sie sap nu sin mwet Nineveh, su fahk: “Sap soko sin tokosra ac mwet pwapa lal pa inge: Wangin mwet, ku cow, ku sheep, fah kang ku nim kutena ma.
8 Men de skal svøpe sig i sekk, både mennesker og dyr, og de skal rope til Gud med kraft og vende om, hver fra sin onde vei og fra den urett som henger ved deres hender.
Mwet nukewa enenu in nokomang nuknuk yohk eoa, ac ma orakrak nukewa enenu in afyufi ke nuknuk yohk eoa. Mwet nukewa enenu in pre akoaruye nu sin God, ac sisla ouiya sulallal ac orekma koluk lalos.
9 Hvem vet? Gud kunde da vende om og angre det, vende om fra sin brennende vrede, så vi ikke forgår.
Sahp God El ac ekulla nunak lal. Sahp El ac tila kasrkusrak, ac kut fah tia misa!”
10 Da nu Gud så det de gjorde, at de vendte om fra sin onde vei, angret han det onde han hadde sagt han vilde gjøre mot dem, og han gjorde det ikke.
God El liye ma elos oru. El liye lah elos sisla ouiya koluk lalos. Ouinge El ekulla nunak lal ac tia sang kai nu selos, oana El tuh fahk mu El ac oru.
