Jonas 3
1 Og Herrens ord kom annen gang til Jonas, og det lød så:
Anivei channa in Jonah kom’a Pathen thu ahung lhung kit tan,
2 Stå op, gå til Ninive, den store stad, og rop ut i den de ord som jeg vil tale til dig!
“Kipatdohin lang khopi lentah Nineveh a chen lang akhopi mite kom’a keiman nang kom’a ka seipeh sa thuhi gasam phongtan atin, ahi.”
3 Og Jonas stod op og gikk til Ninive efter Herrens ord. Men Ninive var en stor stad for Gud, tre dagsreiser lang.
Hiti chun Jonah akipat dohin Pakai thupeh dungjui in Nineveh langa achetan ahi. Nineveh hi khopi lentah ahin nithum lam kijot ahi.
4 Og Jonas gikk en dagsreise inn i byen og ropte: Om firti dager skal Ninive bli omstyrtet.
Jonah chu akhopi sunga alut in nikhat lhingset ajot pan tan ahi. Hichea chun Jonah in, “Ni somli jou tengleh Neniveh khopi hi akup athalla kileh ding ahi!” tin asam phong tan ahi.
5 Da trodde mennene i Ninive på Gud, og de ropte ut en faste og klædde sig i sekk, både store og små.
Hichun Nineveh mipiten Pathen thupeh chu atahsanun aneo pen’a pat alen pen geijin an angolun khaodip pon akisilun alungkham na’u chu aphong doh tauvin ahi.
6 Da saken kom for Ninives konge, stod han op fra sin trone og la sin kappe av sig og svøpte sekk om sig og satte sig i asken.
Nineveh lengpan Jonah thusei chu ajahdoh phat in alaltouna a konin ahung kum lhan alengpon loupi chu ahohlhan khaodip pon chu akisilin ahi.
7 Og han lot rope ut i Ninive: Efter kongens og hans stormenns påbud må hverken mennesker eller dyr, storfe eller småfe, smake nogen ting, ikke nyte føde og ikke drikke vann!
Hichun lengpa leh amilen amilal ten thupeh khat khopi sung pumpia aphongdoh un mihem hihen lang gancha ho hijong leh anneh twidon abollouhel ding ahi.
8 Men de skal svøpe sig i sekk, både mennesker og dyr, og de skal rope til Gud med kraft og vende om, hver fra sin onde vei og fra den urett som henger ved deres hender.
Mihem hihen gancha hijong leh lunggim lunghem pum’a, Pathen a lunggil taha taona iman diu pumhatna natoh leh ithilse bol nauva konna ikihei mang ding’u ahi, tin a phongdoh tan ahi.
9 Hvem vet? Gud kunde da vende om og angre det, vende om fra sin brennende vrede, så vi ikke forgår.
Ijeh innem itileh, Pathen jengin jong alung hin heijin tin eisuhgimna diuva kon’a eihin dohsah jing theiju ahi, atiuvin ahi.
10 Da nu Gud så det de gjorde, at de vendte om fra sin onde vei, angret han det onde han hadde sagt han vilde gjøre mot dem, og han gjorde det ikke.
Hitobang thil abol’u chu Pathenin amudoh a itobang taha thilse bolna a konna kihei manga kingai tom’a hiuvem ti amudoh phatin alung aheitan achunguva lhunsah dinga aseisa thilse chu abol datan ahi.
