Johannes 5
1 Derefter var det en av jødenes høitider, og Jesus drog op til Jerusalem.
តតះ បរំ យិហូទីយានាម៑ ឧត្សវ ឧបស្ថិតេ យីឝុ រ្យិរូឝាលមំ គតវាន៑។
2 Men det er ved Fåreporten i Jerusalem en dam som på hebraisk heter Betesda og har fem bueganger;
តស្មិន្នគរេ មេឞនាម្នោ ទ្វារស្យ សមីបេ ឥព្រីយភាឞយា ពៃថេស្ទា នាម្នា បិឞ្ករិណី បញ្ចឃដ្ដយុក្តាសីត៑។
3 i dem lå en mengde syke: blinde, halte, visne.
តស្យាស្តេឞុ ឃដ្ដេឞុ កិលាលកម្បនម៑ អបេក្ឞ្យ អន្ធខញ្ចឝុឞ្កាង្គាទយោ ពហវោ រោគិណះ បតន្តស្តិឞ្ឋន្តិ ស្ម។
4 For en engel steg til visse tider ned i dammen og oprørte vannet. Den som da først steg ned efterat vannet var blitt oprørt, han blev helbredet, hvad sykdom han så led av.
យតោ វិឝេឞកាលេ តស្យ សរសោ វារិ ស្វគ៌ីយទូត ឯត្យាកម្បយត៑ តត្កីលាលកម្បនាត៑ បរំ យះ កឝ្ចិទ៑ រោគី ប្រថមំ បានីយមវារោហត៑ ស ឯវ តត្ក្ឞណាទ៑ រោគមុក្តោៜភវត៑។
5 Nu var der en mann som hadde vært syk i åtte og tretti år;
តទាឞ្ដាត្រិំឝទ្វឞ៌ាណិ យាវទ៑ រោគគ្រស្ត ឯកជនស្តស្មិន៑ ស្ថានេ ស្ថិតវាន៑។
6 da Jesus så ham ligge der, og visste at han allerede hadde vært syk i lang tid, sa han til ham: Vil du bli frisk?
យីឝុស្តំ ឝយិតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពហុកាលិករោគីតិ ជ្ញាត្វា វ្យាហ្ឫតវាន៑ ត្វំ កិំ ស្វស្ថោ ពុភូឞសិ?
7 Den syke svarte ham: Herre! jeg har ingen til å kaste mig ned i dammen når vannet blir oprørt; og i det samme jeg kommer, stiger en annen ned før mig.
តតោ រោគី កថិតវាន៑ ហេ មហេច្ឆ យទា កីលាលំ កម្បតេ តទា មាំ បុឞ្ករិណីម៑ អវរោហយិតុំ មម កោបិ នាស្តិ, តស្មាន៑ មម គមនកាលេ កឝ្ចិទន្យោៜគ្រោ គត្វា អវរោហតិ។
8 Jesus sier til ham: Stå op, ta din seng og gå!
តទា យីឝុរកថយទ៑ ឧត្តិឞ្ឋ, តវ ឝយ្យាមុត្តោល្យ គ្ឫហីត្វា យាហិ។
9 Og straks blev mannen frisk og han tok sin seng og gikk. Men det var sabbat den dag.
ស តត្ក្ឞណាត៑ ស្វស្ថោ ភូត្វា ឝយ្យាមុត្តោល្យាទាយ គតវាន៑ កិន្តុ តទ្ទិនំ វិឝ្រាមវារះ។
10 Jødene sa da til ham som var blitt helbredet: Det er sabbat, og det er dig ikke tillatt å bære sengen.
តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ ស្វស្ថំ នរំ វ្យាហរន៑ អទ្យ វិឝ្រាមវារេ ឝយនីយមាទាយ ន យាតវ្យម៑។
11 Han svarte dem: Han som gjorde mig frisk, han sa til mig: Ta din seng og gå!
តតះ ស ប្រត្យវោចទ៑ យោ មាំ ស្វស្ថម៑ អកាឞ៌ីត៑ ឝយនីយម៑ ឧត្តោល្យាទាយ យាតុំ មាំ ស ឯវាទិឝត៑។
12 De spurte ham: Hvem er det menneske som sa til dig: Ta den og gå?
តទា តេៜប្ឫច្ឆន៑ ឝយនីយម៑ ឧត្តោល្យាទាយ យាតុំ យ អាជ្ញាបយត៑ ស កះ?
13 Men han som var blitt helbredet, visste ikke hvem det var; for Jesus hadde trukket sig tilbake, da det var meget folk på stedet.
កិន្តុ ស ក ឥតិ ស្វស្ថីភូតោ នាជានាទ៑ យតស្តស្មិន៑ ស្ថានេ ជនតាសត្ត្វាទ៑ យីឝុះ ស្ថានាន្តរម៑ អាគមត៑។
14 Siden traff Jesus ham i templet og sa til ham: Se, du er blitt frisk; synd ikke mere, forat ikke noget verre skal vederfares dig!
តតះ បរំ យេឝុ រ្មន្ទិរេ តំ នរំ សាក្ឞាត្ប្រាប្យាកថយត៑ បឝ្យេទានីម៑ អនាមយោ ជាតោសិ យថាធិកា ទុទ៌ឝា ន ឃដតេ តទ្ធេតោះ បាបំ កម៌្ម បុនម៌ាកាឞ៌ីះ។
15 Mannen gikk bort, og fortalte jødene at det var Jesus som hadde gjort ham frisk.
តតះ ស គត្វា យិហូទីយាន៑ អវទទ៑ យីឝុ រ្មាម៑ អរោគិណម៑ អកាឞ៌ីត៑។
16 Og derfor forfulgte jødene Jesus, fordi han gjorde dette på en sabbat.
តតោ យីឝុ រ្វិឝ្រាមវារេ កម៌្មេទ្ឫឝំ ក្ឫតវាន៑ ឥតិ ហេតោ រ្យិហូទីយាស្តំ តាឌយិត្វា ហន្តុម៑ អចេឞ្ដន្ត។
17 Men Jesus svarte dem: Min Fader arbeider inntil nu; også jeg arbeider.
យីឝុស្តានាខ្យត៑ មម បិតា យត៑ កាយ៌្យំ ករោតិ តទនុរូបម៑ អហមបិ ករោតិ។
18 Derfor stod da jødene ham enn mere efter livet, fordi han ikke bare brøt sabbaten, men også kalte Gud sin Fader og gjorde sig selv Gud lik.
តតោ យិហូទីយាស្តំ ហន្តុំ បុនរយតន្ត យតោ វិឝ្រាមវារំ នាមន្យត តទេវ កេវលំ ន អធិកន្តុ ឦឝ្វរំ ស្វបិតរំ ប្រោច្យ ស្វមបីឝ្វរតុល្យំ ក្ឫតវាន៑។
19 Jesus svarte da og sa til dem: Sannelig, sannelig sier jeg eder: Sønnen kan ikke gjøre noget av sig selv, men bare det han ser Faderen gjør; for det han gjør, det gjør Sønnen likeså;
បឝ្ចាទ៑ យីឝុរវទទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ បុត្រះ បិតរំ យទ្យត៑ កម៌្ម កុវ៌្វន្តំ បឝ្យតិ តទតិរិក្តំ ស្វេច្ឆាតះ កិមបិ កម៌្ម កត៌្តុំ ន ឝក្នោតិ។ បិតា យត៑ ករោតិ បុត្រោបិ តទេវ ករោតិ។
20 for Faderen elsker Sønnen, og viser ham alt det han selv gjør; og han skal vise ham større gjerninger enn disse, forat I skal undre eder.
បិតា បុត្រេ ស្នេហំ ករោតិ តស្មាត៑ ស្វយំ យទ្យត៑ កម៌្ម ករោតិ តត្សវ៌្វំ បុត្រំ ទឝ៌យតិ; យថា ច យុឞ្មាកំ អាឝ្ចយ៌្យជ្ញានំ ជនិឞ្យតេ តទត៌្ហម៑ ឥតោបិ មហាកម៌្ម តំ ទឝ៌យិឞ្យតិ។
21 For likesom Faderen opvekker de døde og gjør levende, således gjør også Sønnen levende hvem han vil.
វស្តុតស្តុ បិតា យថា ប្រមិតាន៑ ឧត្ថាប្យ សជិវាន៑ ករោតិ តទ្វត៑ បុត្រោបិ យំ យំ ឥច្ឆតិ តំ តំ សជីវំ ករោតិ។
22 For Faderen dømmer heller ikke nogen, men har gitt Sønnen hele dommen,
សវ៌្វេ បិតរំ យថា សត្កុវ៌្វន្តិ តថា បុត្រមបិ សត្ការយិតុំ បិតា ស្វយំ កស្យាបិ វិចារមក្ឫត្វា សវ៌្វវិចារាណាំ ភារំ បុត្រេ សមប៌ិតវាន៑។
23 forat alle skal ære Sønnen, likesom de ærer Faderen. Den som ikke ærer Sønnen, ærer ikke Faderen, som har sendt ham.
យះ បុត្រំ សត៑ ករោតិ ស តស្យ ប្រេរកមបិ សត៑ ករោតិ។
24 Sannelig, sannelig sier jeg eder: Den som hører mitt ord og tror ham som har sendt mig, han har evig liv og kommer ikke til dom, men er gått over fra døden til livet. (aiōnios g166)
យុឞ្មានាហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ យោ ជនោ មម វាក្យំ ឝ្រុត្វា មត្ប្រេរកេ វិឝ្វសិតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ កទាបិ ទណ្ឌពាជនំ ន ភវតិ និធនាទុត្ថាយ បរមាយុះ ប្រាប្នោតិ។ (aiōnios g166)
25 Sannelig, sannelig sier jeg eder: Den time kommer, og er nu, da de døde skal høre Guds Sønns røst, og de som hører, skal leve.
អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ យទា ម្ឫតា ឦឝ្វរបុត្រស្យ និនាទំ ឝ្រោឞ្យន្តិ យេ ច ឝ្រោឞ្យន្តិ តេ សជីវា ភវិឞ្យន្តិ សមយ ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ វរម៑ ឥទានីមប្យុបតិឞ្ឋតិ។
26 For likesom Faderen har liv i sig selv, således har han også gitt Sønnen å ha liv i sig selv,
បិតា យថា ស្វយញ្ជីវី តថា បុត្រាយ ស្វយញ្ជីវិត្វាធិការំ ទត្តវាន៑។
27 og han har gitt ham makt til å holde dom, fordi han er en menneskesønn.
ស មនុឞ្យបុត្រះ ឯតស្មាត៑ ការណាត៑ បិតា ទណ្ឌករណាធិការមបិ តស្មិន៑ សមប៌ិតវាន៑។
28 Undre eder ikke over dette! For den time kommer da alle de som er i gravene, skal høre hans røst,
ឯតទត៌្ហេ យូយម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ ន មន្យធ្វំ យតោ យស្មិន៑ សមយេ តស្យ និនាទំ ឝ្រុត្វា ឝ្មឝានស្ថាះ សវ៌្វេ ពហិរាគមិឞ្យន្តិ សមយ ឯតាទ្ឫឝ ឧបស្ថាស្យតិ។
29 og de skal gå ut, de som har gjort godt, til livets opstandelse, de som har gjort ondt, til dommens opstandelse.
តស្មាទ៑ យេ សត្កម៌្មាណិ ក្ឫតវន្តស្ត ឧត្ថាយ អាយុះ ប្រាប្ស្យន្តិ យេ ច កុកម៌ាណិ ក្ឫតវន្តស្ត ឧត្ថាយ ទណ្ឌំ ប្រាប្ស្យន្តិ។
30 Jeg kan ikke gjøre noget av mig selv; som jeg hører, så dømmer jeg, og min dom er rettferdig; for jeg søker ikke min vilje, men hans vilje som har sendt mig.
អហំ ស្វយំ កិមបិ កត៌្តុំ ន ឝក្នោមិ យថា ឝុណោមិ តថា វិចារយាមិ មម វិចារញ្ច ន្យាយ្យះ យតោហំ ស្វីយាភីឞ្ដំ នេហិត្វា មត្ប្រេរយិតុះ បិតុរិឞ្ដម៑ ឦហេ។
31 Vidner jeg om mig selv, da er mitt vidnesbyrd ikke sant;
យទិ ស្វស្មិន៑ ស្វយំ សាក្ឞ្យំ ទទាមិ តហ៌ិ តត្សាក្ឞ្យម៑ អាគ្រាហ្យំ ភវតិ;
32 det er en annen som vidner om mig, og jeg vet at det vidnesbyrd han vidner om mig, er sant.
កិន្តុ មទត៌្ហេៜបរោ ជនះ សាក្ឞ្យំ ទទាតិ មទត៌្ហេ តស្យ យត៑ សាក្ឞ្យំ តត៑ សត្យម៑ ឯតទប្យហំ ជានាមិ។
33 I har sendt bud til Johannes, og han har vidnet for sannheten;
យុឞ្មាភិ រ្យោហនំ ប្រតិ លោកេឞុ ប្រេរិតេឞុ ស សត្យកថាយាំ សាក្ឞ្យមទទាត៑។
34 jeg tar ikke imot vidnesbyrd av et menneske, men jeg sier dette forat I skal bli frelst.
មានុឞាទហំ សាក្ឞ្យំ នោបេក្ឞេ តថាបិ យូយំ យថា បរិត្រយធ្វេ តទត៌្ហម៑ ឥទំ វាក្យំ វទាមិ។
35 Han var det brennende og skinnende lys, men I vilde bare en tid fryde eder i hans lys.
យោហន៑ ទេទីប្យមានោ ទីប ឥវ តេជស្វី ស្ថិតវាន៑ យូយម៑ អល្បកាលំ តស្យ ទីប្ត្យានន្ទិតុំ សមមន្យធ្វំ។
36 Men jeg har det vidnesbyrd som er større enn det Johannes har vidnet; for de gjerninger som Faderen har gitt mig å fullbyrde, selve disse gjerninger som jeg gjør, de vidner om mig at Faderen har utsendt mig.
កិន្តុ តត្ប្រមាណាទបិ មម គុរុតរំ ប្រមាណំ វិទ្យតេ បិតា មាំ ប្រេឞ្យ យទ្យត៑ កម៌្ម សមាបយិតុំ ឝក្ត្តិមទទាត៑ មយា ក្ឫតំ តត្តត៑ កម៌្ម មទត៌្ហេ ប្រមាណំ ទទាតិ។
37 Og Faderen, som har sendt mig, han har vidnet om mig; hverken har I nogensinne hørt hans røst eller sett hans skikkelse,
យះ បិតា មាំ ប្រេរិតវាន៑ មោបិ មទត៌្ហេ ប្រមាណំ ទទាតិ។ តស្យ វាក្យំ យុឞ្មាភិះ កទាបិ ន ឝ្រុតំ តស្យ រូបញ្ច ន ទ្ឫឞ្ដំ
38 og hans ord har I ikke blivende i eder; for den han har sendt, ham tror I ikke.
តស្យ វាក្យញ្ច យុឞ្មាកម៑ អន្តះ កទាបិ ស្ថានំ នាប្នោតិ យតះ ស យំ ប្រេឞិតវាន៑ យូយំ តស្មិន៑ ន វិឝ្វសិថ។
39 I ransaker skriftene, fordi I tenker at i dem har I evig liv, og det er de som vidner om mig; (aiōnios g166)
ធម៌្មបុស្តកានិ យូយម៑ អាលោចយធ្វំ តៃ រ្វាក្យៃរនន្តាយុះ ប្រាប្ស្យាម ឥតិ យូយំ ពុធ្យធ្វេ តទ្ធម៌្មបុស្តកានិ មទត៌្ហេ ប្រមាណំ ទទតិ។ (aiōnios g166)
40 og I vil ikke komme til mig for å få liv.
តថាបិ យូយំ បរមាយុះប្រាប្តយេ មម សំនិធិម៑ ន ជិគមិឞថ។
41 Jeg tar ikke ære av mennesker;
អហំ មានុឞេភ្យះ សត្ការំ ន គ្ឫហ្លាមិ។
42 men jeg kjenner eder og vet at I ikke har kjærligheten til Gud i eder.
អហំ យុឞ្មាន៑ ជានាមិ; យុឞ្មាកមន្តរ ឦឝ្វរប្រេម នាស្តិ។
43 Jeg er kommet i min Faders navn, og I tar ikke imot mig; kommer en annen i sitt eget navn, ham tar I imot.
អហំ និជបិតុ រ្នាម្នាគតោស្មិ តថាបិ មាំ ន គ្ឫហ្លីថ កិន្តុ កឝ្ចិទ៑ យទិ ស្វនាម្នា សមាគមិឞ្យតិ តហ៌ិ តំ គ្រហីឞ្យថ។
44 Hvorledes kan I tro, I som tar ære av hverandre, og den ære som er av den eneste Gud, den søker I ikke?
យូយម៑ ឦឝ្វរាត៑ សត្ការំ ន ចិឞ្ដត្វា កេវលំ បរស្បរំ សត្ការម៑ ចេទ៑ អាទធ្វ្វេ តហ៌ិ កថំ វិឝ្វសិតុំ ឝក្នុថ?
45 I må ikke tenke at jeg vil anklage eder hos Faderen; det er en som anklager eder, Moses, han som I har satt eders håp til.
បុតុះ សមីបេៜហំ យុឞ្មាន៑ អបវទិឞ្យាមីតិ មា ចិន្តយត យស្មិន៑, យស្មិន៑ យុឞ្មាកំ វិឝ្វសះ សឯវ មូសា យុឞ្មាន៑ អបវទតិ។
46 For hadde I trodd Moses, da hadde I trodd mig; for det er om mig han har skrevet;
យទិ យូយំ តស្មិន៑ វ្យឝ្វសិឞ្យត តហ៌ិ មយ្យបិ វ្យឝ្វសិឞ្យត, យត៑ ស មយិ លិខិតវាន៑។
47 men tror I ikke hans skrifter, hvorledes kan I da tro mine ord?
តតោ យទិ តេន លិខិតវានិ ន ប្រតិថ តហ៌ិ មម វាក្យានិ កថំ ប្រត្យេឞ្យថ?
