Johannes 14
1 Eders hjerte forferdes ikke! Tro på Gud, og tro på mig!
มโนทุ: ขิโน มา ภูต; อีศฺวเร วิศฺวสิต มยิ จ วิศฺวสิตฯ
2 I min Faders hus er det mange rum; var det ikke så, da hadde jeg sagt eder det; for jeg går bort for å berede eder sted;
มม ปิตุ คฺฤเห พหูนิ วาสสฺถานิ สนฺติ โน เจตฺ ปูรฺวฺวํ ยุษฺมานฺ อชฺญาปยิษฺยํ ยุษฺมทรฺถํ สฺถานํ สชฺชยิตุํ คจฺฉามิฯ
3 og når jeg er gått bort og har beredt eder sted, kommer jeg igjen og vil ta eder til mig, forat også I skal være der jeg er.
ยทิ คตฺวาหํ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ สฺถานํ สชฺชยามิ ตรฺหิ ปนราคตฺย ยุษฺมานฺ สฺวสมีปํ เนษฺยามิ, ตโต ยตฺราหํ ติษฺฐามิ ตตฺร ยูยมปิ สฺถาสฺยถฯ
4 Og hvor jeg går hen, dit vet I veien.
อหํ ยตฺสฺถานํ พฺรชามิ ตตฺสฺถานํ ยูยํ ชานีถ ตสฺย ปนฺถานมปิ ชานีถฯ
5 Tomas sier til ham: Herre! vi vet ikke hvor du går hen; hvorledes skulde vi da vite veien?
ตทา โถมา อวทตฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ กุตฺร ยาติ ตทฺวยํ น ชานีม: , ตรฺหิ กถํ ปนฺถานํ ชฺญาตุํ ศกฺนุม: ?
6 Jesus sier til ham: Jeg er veien og sannheten og livet; ingen kommer til Faderen uten ved mig.
ยีศุรกถยทฺ อหเมว สตฺยชีวนรูปปโถ มยา น คนฺตา โกปิ ปิตุ: สมีปํ คนฺตุํ น ศกฺโนติฯ
7 Hadde I kjent mig, da hadde I også kjent Faderen, og fra nu av kjenner I ham og har sett ham.
ยทิ มามฺ อชฺญาสฺยต ตรฺหิ มม ปิตรมปฺยชฺญาสฺยต กินฺตฺวธุนาตสฺตํ ชานีถ ปศฺยถ จฯ
8 Filip sier til ham: Herre! vis oss Faderen, og det er oss nok!
ตทา ผิลิป: กถิตวานฺ, เห ปฺรโภ ปิตรํ ทรฺศย ตสฺมาทสฺมากํ ยเถษฺฏํ ภวิษฺยติฯ
9 Jesus sier til ham: Så lang en tid har jeg vært hos eder, og du kjenner mig ikke, Filip? Den som har sett mig, har sett Faderen; hvorledes kan du da si: Vis oss Faderen?
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยาวาทีตฺ, เห ผิลิป ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธมฺ เอตาวทฺทินานิ สฺถิตมปิ มำ กึ น ปฺรตฺยภิชานาสิ? โย ชโน มามฺ อปศฺยตฺ ส ปิตรมปฺยปศฺยตฺ ตรฺหิ ปิตรมฺ อสฺมานฺ ทรฺศเยติ กถำ กถํ กถยสิ?
10 Tror du ikke at jeg er i Faderen og Faderen i mig? De ord jeg sier til eder, taler jeg ikke av mig selv, men Faderen, som blir i mig, han gjør sine gjerninger.
อหํ ปิตริ ติษฺฐามิ ปิตา มยิ ติษฺฐตีติ กึ ตฺวํ น ปฺรตฺยษิ? อหํ ยทฺวากฺยํ วทามิ ตตฺ สฺวโต น วทามิ กินฺตุ ย: ปิตา มยิ วิราชเต ส เอว สรฺวฺวกรฺมฺมาณิ กราติฯ
11 Tro mig at jeg er i Faderen og Faderen i mig; men hvis ikke, så tro det dog for selve gjerningenes skyld!
อเตอว ปิตรฺยฺยหํ ติษฺฐามิ ปิตา จ มยิ ติษฺฐติ มมาสฺยำ กถายำ ปฺรตฺยยํ กุรุต, โน เจตฺ กรฺมฺมเหโต: ปฺรตฺยยํ กุรุตฯ
12 Sannelig, sannelig sier jeg eder: Den som tror på mig, han skal også gjøre de gjerninger jeg gjør; og han skal gjøre større enn disse; for jeg går til min Fader,
อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ, โย ชโน มยิ วิศฺวสิติ โสหมิว กรฺมฺมาณิ กริษฺยติ วรํ ตโตปิ มหากรฺมฺมาณิ กริษฺยติ ยโต เหโตรหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิฯ
13 og hvad som helst I beder om i mitt navn, det vil jeg gjøre, forat Faderen skal bli herliggjort i Sønnen.
ยถา ปุเตฺรณ ปิตุ รฺมหิมา ปฺรกาศเต ตทรฺถํ มม นาม โปฺรจฺย ยตฺ ปฺรารฺถยิษฺยเธฺว ตตฺ สผลํ กริษฺยามิฯ
14 Dersom I beder mig om noget i mitt navn, så vil jeg gjøre det.
ยทิ มม นามฺนา ยตฺ กิญฺจิทฺ ยาจเธฺว ตรฺหิ ตทหํ สาธยิษฺยามิฯ
15 Dersom I elsker mig, da holder I mine bud,
ยทิ มยิ ปฺรียเธฺว ตรฺหิ มมาชฺญา: สมาจรตฯ
16 og jeg vil bede Faderen, og han skal gi eder en annen talsmann, forat han kan være hos eder evindelig, (aiōn g165)
ตโต มยา ปิตุ: สมีเป ปฺรารฺถิเต ปิตา นิรนฺตรํ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺถาตุมฺ อิตรเมกํ สหายมฺ อรฺถาตฺ สตฺยมยมฺ อาตฺมานํ ยุษฺมากํ นิกฏํ เปฺรษยิษฺยติฯ (aiōn g165)
17 sannhetens Ånd, som verden ikke kan få, for den ser ham ikke og kjenner ham ikke; I kjenner ham, for han blir hos eder og skal være i eder.
เอตชฺชคโต โลกาสฺตํ คฺรหีตุํ น ศกฺนุวนฺติ ยตเสฺต ตํ นาปศฺยนฺ นาชนํศฺจ กินฺตุ ยูยํ ชานีถ ยโต เหโต: ส ยุษฺมากมนฺต รฺนิวสติ ยุษฺมากํ มเธฺย สฺถาสฺยติ จฯ
18 Jeg vil ikke efterlate eder farløse; jeg kommer til eder.
อหํ ยุษฺมานฺ อนาถานฺ กฺฤตฺวา น ยาสฺยามิ ปุนรปิ ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคมิษฺยามิฯ
19 Ennu en liten stund, og verden ser mig ikke lenger; men I ser mig; for jeg lever, og I skal leve.
กิยตฺกาลรตฺ ปรมฺ อสฺย ชคโต โลกา มำ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยนฺติ กินฺตุ ยูยํ ทฺรกฺษฺยถ; อหํ ชีวิษฺยามิ ตสฺมาตฺ การณาทฺ ยูยมปิ ชีวิษฺยถฯ
20 På den dag skal I kjenne at jeg er i min Fader, og I i mig, og jeg i eder.
ปิตรฺยฺยหมสฺมิ มยิ จ ยูยํ สฺถ, ตถาหํ ยุษฺมาสฺวสฺมิ ตทปิ ตทา ชฺญาสฺยถฯ
21 Den som har mine bud og holder dem, han er den som elsker mig; men den som elsker mig, skal elskes av min Fader, og jeg skal elske ham og åpenbare mig for ham.
โย ชโน มมาชฺญา คฺฤหีตฺวา ตา อาจรติ เสอว มยิ ปฺรียเต; โย ชนศฺจ มยิ ปฺรียเต เสอว มม ปิตุ: ปฺริยปาตฺรํ ภวิษฺยติ, ตถาหมปิ ตสฺมินฺ ปฺรีตฺวา ตไสฺม สฺวํ ปฺรกาศยิษฺยามิฯ
22 Judas - ikke Iskariot - sier til ham: Herre! hvad kommer det av at du vil åpenbare dig for oss og ikke for verden?
ตทา อีษฺกริโยตียาทฺ อโนฺย ยิหูทาสฺตมวทตฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ ชคโต โลกานำ สนฺนิเธา ปฺรกาศิโต น ภูตฺวาสฺมากํ สนฺนิเธา กุต: ปฺรกาศิโต ภวิษฺยติ?
23 Jesus svarte og sa til ham: Om nogen elsker mig, da holder han mitt ord, og min Fader skal elske ham, og vi skal komme til ham og ta bolig hos ham.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ, โย ชโน มยิ ปฺรียเต ส มมาชฺญา อปิ คฺฤหฺลาติ, เตน มม ปิตาปิ ตสฺมินฺ เปฺรษฺยเต, อาวาญฺจ ตนฺนิกฏมาคตฺย เตน สห นิวตฺสฺยาว: ฯ
24 Den som ikke elsker mig, holder ikke mine ord; og det ord I hører, er ikke mitt, men Faderens, som har sendt mig.
โย ชโน มยิ น ปฺรียเต ส มม กถา อปิ น คฺฤหฺลาติ ปุนศฺจ ยามิมำ กถำ ยูยํ ศฺฤณุถ สา กถา เกวลสฺย มม น กินฺตุ มม เปฺรรโก ย: ปิตา ตสฺยาปิ กถาฯ
25 Dette har jeg talt til eder mens jeg var hos eder;
อิทานีํ ยุษฺมากํ นิกเฏ วิทฺยมาโนหมฺ เอตา: สกลา: กถา: กถยามิฯ
26 men talsmannen, den Hellige Ånd, som Faderen skal sende i mitt navn, han skal lære eder alle ting, og minne eder om alle ting som jeg har sagt eder.
กินฺตฺวิต: ปรํ ปิตฺรา ย: สหาโย'รฺถาตฺ ปวิตฺร อาตฺมา มม นามฺนิ เปฺรรยิษฺยติ ส สรฺวฺวํ ศิกฺษยิตฺวา มโยกฺตา: สมสฺตา: กถา ยุษฺมานฺ สฺมารยิษฺยติฯ
27 Fred efterlater jeg eder, min fred gir jeg eder; ikke som verden gir, gir jeg eder. Eders hjerte forferdes ikke og reddes ikke!
อหํ ยุษฺมากํ นิกเฏ ศานฺตึ สฺถาปยิตฺวา ยามิ, นิชำ ศานฺตึ ยุษฺมภฺยํ ททามิ, ชคโต โลกา ยถา ททาติ ตถาหํ น ททามิ; ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ทุ: ขิตานิ ภีตานิ จ น ภวนฺตุฯ
28 I hørte at jeg sa til eder: Jeg går bort og kommer til eder igjen. Dersom I elsket mig, da gledet I eder over at jeg går til Faderen; for Faderen er større enn jeg.
อหํ คตฺวา ปุนรปิ ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคมิษฺยามิ มโยกฺตํ วากฺยมิทํ ยูยมฺ อเศฺราษฺฏ; ยทิ มยฺยเปฺรษฺยธฺวํ ตรฺหฺยหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิ มมาสฺยำ กถายำ ยูยมฺ อหฺลาทิษฺยธฺวํ ยโต มม ปิตา มตฺโตปิ มหานฺฯ
29 Og nu har jeg sagt eder det før det skjer, forat I skal tro når det Skjer.
ตสฺยา ฆฏนายา: สมเย ยถา ยุษฺมากํ ศฺรทฺธา ชายเต ตทรฺถมฺ อหํ ตสฺยา ฆฏนายา: ปูรฺวฺวมฺ อิทานีํ ยุษฺมานฺ เอตำ วารฺตฺตำ วทามิฯ
30 Jeg skal herefter ikke tale meget med eder; for verdens fyrste kommer, og han har intet i mig,
อิต: ปรํ ยุษฺมาภิ: สห มม พหว อาลาปา น ภวิษฺยนฺติ ยต: การณาทฺ เอตสฺย ชคต: ปติราคจฺฉติ กินฺตุ มยา สห ตสฺย โกปิ สมฺพนฺโธ นาสฺติฯ
31 men forat verden kan skjønne at jeg elsker Faderen og gjør så som Faderen har befalt mig - stå op, la oss gå herfra!
อหํ ปิตริ เปฺรม กโรมิ ตถา ปิตุ รฺวิธิวตฺ กรฺมฺมาณิ กโรมีติ เยน ชคโต โลกา ชานนฺติ ตทรฺถมฺ อุตฺติษฺฐต วยํ สฺถานาทสฺมาทฺ คจฺฉามฯ
