Joel 3
1 For se, i de dager og på den tid, når jeg gjør ende på Judas og Jerusalems fangenskap,
Чүнки мана, шу күнләрдә, шу пәйттә, Мән Йәһуда һәм Йерусалимни асарәттин қутулдуруп, азатлиққа ериштүргинимдә,
2 da vil jeg samle alle hedningefolk og føre dem ned i Josafats dal, og jeg vil der gå i rette med dem for mitt folks og min arvs, Israels skyld, fordi de spredte dem blandt hedningene og delte mitt land;
Мән барлиқ әлләрниму жиғип, Уларни «Йәһошафат җилғиси»ға чүшүримән; Шуниң билән уларниң хәлқимни әлләр арисиға тарқитивәткәнлигидин, Зиминимни бөлүп парчиливәткәнлигидин, Уларни әшу йәрдә Мениң мирасим, йәни хәлқим Исраил түпәйлидин сораққа тартимән.
3 om mitt folk kastet de lodd, de gav en gutt for en skjøge, de solgte en pike for vin, og den drakk de op.
Униң үстигә улар Мениң хәлқимни доға тикип чәк ташлиған; Бир жигитни бир паһишә аялға алмаштурған, Бир қизни «шарап ичимиз» дәп шарап үчүн алмаштурған.
4 Og I, Tyrus og Sidon og alle Filisterlands bygder! Hvad vil mig? Er det noget I vil gjengjelde mig, eller vil I gjøre mig noget? Snart, i en hast, skal jeg la eders gjerning falle tilbake på eders eget hode,
Һәй, Тур һәм Зидон, Филистийәниң барлиқ районлири, Мән силәрни немә қилиптимән? Силәр Мәндин өч алмақчимусиләр? (Бирақ Мәндин өч алимиз десәңлар, өчни тезла өз бешиңларға қайтуруп беримән!)
5 I som tok mitt sølv og gull og førte mine dyreste skatter bort til eders templer,
Күмүчлирим, алтунлиримни буливалғиниңлар түпәйлидин, Гөзәл гөһәрлиримни өз бутханилириңларға апарғиниңлар түпәйлидин,
6 og Judas barn og Jerusalems barn solgte I til Javans barn for å få dem langt bort fra sitt land.
Йәһуда балилири һәм Йерусалимниң балилирини өз чегарасидин жирақ қилмақ үчүн уларни Грекларға сетиветкиниңлар түпәйлидин,
7 Se, jeg kaller dem fra det sted som I har solgt dem til, og lar eders gjerning falle tilbake på eders eget hode.
Мана, Мән уларни силәр сетивәткән җайда орнидин турғузимән, Һәмдә қилғиниңларни өз бешиңларға қайтуримән.
8 Og jeg vil selge eders sønner og døtre til Judas barn, og de skal selge dem til sabeerne, et folk som bor langt borte; for Herren har talt.
Оғул-қизлириңларни Йәһуда балилириниң қолиға сетиветимән, Улар шуларни жирақтики бир әлгә, йәни Шабиялиқларға сетиветиду; Чүнки Пәрвәрдигар сөз қилған.
9 Rop dette ut blandt hedningefolkene, rust eder til en hellig krig, kall på heltene, la alle krigsmenn stige frem og dra ut!
Шуни әлләр арисида җакалаңларки, «Җәңгә тәйярлиниңлар, Палванларни қозғаңлар, Җәңчиләрниң һәммиси йеқинлашсун, Җәңгә һазир болсун;
10 Smi eders hakker om til sverd og eders vingårdskniver til spyd! Den veke si: Jeg er en helt!
Сапан чишлирини қилич қилип, Оғақлириңларни нәйзә қилип соқушуңлар; Аҗиз адәмму: «Мән күчлүк» десун;
11 Skynd eder og kom, alle I hedningefolk fra alle kanter, og samle eder sammen! Dit la du, Herre, dine helter stige ned!
Әтраптики һәммә әлләр, тездин келиңлар, Һәммиңлар шу йәргә җәм болуңлар!». «Өзүңниң күчлүклириңни әшу йәргә чүшүргәйсән, аһ Пәрвәрдигар!»
12 Hedningefolkene skal våkne op og dra til Josafats dal; for der vil jeg sitte og dømme alle hedningefolk fra alle kanter.
«Әлләр қозғилип «Йәһошафат җилғиси»ға кәлсун; Чүнки Мән шу йәрдә олтирип әтраптики һәммә әлләрни сораққа тартимән.
13 Send sigden ut, for høsten er moden! Kom og tred vinpersen, for den er full, persekarene flyter over, deres ondskap er stor!
Оғақни селиңлар, Чүнки зираәт пишти; Келиңлар, чүшүп чәйләңлар, Чүнки шарап көлчәклири лиқ тушуқтур, Идиш-күпләр толуп ташиду. Чүнки уларниң рәзиллиги зордур»
14 Skare på skare samler sig i avgjørelsens dal. For nær er Herrens dag i avgjørelsens dal.
Аһ, нурғун, нурғун кишиләр «Қарар җилғиси»да! Чүнки Пәрвәрдигарниң күни «Қарар җилғиси»ға йеқинлашти.
15 Sol og måne sortner, og stjernene holder op å lyse.
Қуяш һәм ай қараңғулишип кетиду, Юлтузлар өз җуласини қайтурувалиду.
16 Og Herren skal brøle fra Sion og la sin røst høre fra Jerusalem, og himmel og jord skal skjelve; men Herren er en tilflukt for sitt folk og et vern for Israels barn.
Пәрвәрдигар Зиондин һөкирәйду, Йерусалимдин авазини қоюветиду; Асманлар, зиминлар силкиниду; Лекин Пәрвәрдигар Өз хәлқигә башпанаһ, Исраил балилириға күч-һимайә болиду.
17 Og I skal kjenne at jeg er Herren eders Gud, som bor på Sion, mitt hellige berg; og Jerusalem skal være et hellig sted, og fremmede skal ikke mere trenge inn der.
Шуниң билән силәр Мәнки Пәрвәрдигарниң силәрниң Худайиңлар екәнлигимни, Өз муқәддәс теғим Зионда туридиғанлиғимни билисиләр; Йерусалим пак-муқәддәс болиду, Униңдин һеч ят адәмләр йәнә өтмәйду.
18 Og det skal skje på den dag at fjellene skal dryppe av most, og haugene flyte over av melk, og alle bekker i Juda strømme med vann; og det skal utgå en kilde fra Herrens hus og vanne Sittims dal.
Һәм шу күни әмәлгә ашурулидуки, Тағлар йеңи шарапни темитиду, Дөң-егизликләрдин сүт ақиду, Йәһудадики барлиқ ериқ-өстәңләрдә лиқ су ақиду; Пәрвәрдигарниң өйидин бир булақ чиқиду, Шиттим җилғисини суғириду.
19 Egypten skal bli til en ødemark og Edom til en øde ørken for deres vold mot Judas barn, fordi de har utøst uskyldig blod i sitt land.
Мисир болса бир чөллүк, Едом адәмзатсиз бир чөл-баяван болиду, Уларниң Йәһуда балилириға қилған зулум-зораванлиғи түпәйлидин, Улар буларниң зиминида бегуна қанларни төккәнлиги түпәйлидин.
20 Men Juda skal bli til evig tid, og Jerusalem fra slekt til slekt.
Бирақ Йәһуда мәңгүгә туриду, Йерусалим дәвирдин-дәвиргичә қалиду;
21 Og jeg vil hevne deres blod, det som jeg ikke før har hevnet. Og Herren bor på Sion.
Һәм Мән уларни төккән қанларниң пакландурулмиған гуналиридин пакландуримән; Чүнки Пәрвәрдигар Зионда маканлашқандур.
