Jobs 5
1 Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?
“Wopɛ a frɛ, na hwan na ɔbɛgye wo soɔ? Akronkronfoɔ no mu hwan nkyɛn na wobɛkorɔ?
2 For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.
Ahisɛm kum ɔkwasea, na anibereɛ kum atetekwaa.
3 Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.
Mʼankasa mahunu ɔkwasea a ɔrefefɛ, nanso, mpofirim, wɔdomee ne fie.
4 Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.
Ne mma ne banbɔ ntam ɛkwan ware, wɔdwerɛ wɔn wɔ asɛnniiɛ a wɔnnya ɔkamafoɔ.
5 De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.
Deɛ ɛkɔm de noɔ no di ne nnɔbaeɛ, na ɔfa firi nkasɛɛ mu mpo, na deɛ osukɔm de noɔ no pere di nʼahodeɛ akyi.
6 For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;
Ahokyere mmpue mfiri dɔteɛ mu na ɔhaw nso mmpue mfiri fam.
7 men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.
Nanso wɔwo nnipa to ɔhaw mu mpɛn dodoɔ a ogyaframa turi kɔ ɔsoro.
8 Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,
“Nanso sɛ ɛyɛ me a, anka mɛdwane atoa Onyankopɔn; na mede mʼasɛm ato nʼanim.
9 han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,
Ɔyɛ anwanwadeɛ a wɔntumi nhwehwɛ mu, ne nsɛnkyerɛnneɛ a wɔntumi nkan ne dodoɔ.
10 som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,
Ɔtɔ nsuo gu asase so; na ɔde kɔ wira mu.
11 som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,
Ɔde ahobrɛasefoɔ si deɛ ɛkorɔn, na ɔma wɔn a wɔdi awerɛhoɔ nya asomdwoeɛ.
12 som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,
Ɔsɛe anifirefoɔ nhyehyɛeɛ, ma wɔn nsa si fam.
13 han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;
Ɔkyere anyansafoɔ wɔ wɔn anifire mu, na ɔbɔ anitefoɔ nhyehyɛeɛ gu.
14 om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.
Esum duru wɔn awia ketee; na wɔkeka owigyinaeɛ te sɛ anadwo.
15 Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,
Ɔgye ahiafoɔ firi afena a ɛhyɛ wɔn anomu; ɔgye wɔn firi ahoɔdenfoɔ nkyehoma mu.
16 og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.
Enti, ahiafoɔ wɔ anidasoɔ, na ntɛnkyea ka nʼano to mu.
17 Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!
“Nhyira ne onipa a Onyankopɔn tene no, enti mmu Otumfoɔ ntenetene no animtiaa.
18 For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.
Ɛfiri sɛ, ɔno na ɔpira na ɔno ara akyekyere; ɔpira nanso ne nsa sa yadeɛ.
19 I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.
Ɔbɛgye wo afiri ɔhaw ahodoɔ nsia mu; nson so, a bɔne biara renka wo.
20 I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.
Ɛkɔm ba a, ɔbɛgye wo afiri owuo mu, na ɔko mu nso, ɔbɛgye wo afiri afena ano.
21 For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.
Wɔbɛbɔ wo ho ban afiri kasatwie ho na sɛ ɔsɛeɛ ba a, ɛnsɛ sɛ wosuro.
22 Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;
Wobɛsere ɔsɛeɛ ne ɔkɔm; na ɛnsɛ sɛ wosuro asase so mmoa.
23 for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.
Wo ne afuo so aboɔ bɛyɛ apam, na emu nkekaboa nso ne wo bɛtena asomdwoeɛ mu.
24 Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.
Wobɛhunu sɛ wo ntomadan wɔ banbɔ; na sɛ wosese wʼahodeɛ a, wobɛhunu sɛ hwee nyeraeɛ.
25 Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.
Wobɛhunu sɛ wo mma bɛyɛ bebree; na wʼasefoɔ bɛdɔre sɛ ɛserɛ.
26 Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.
Wode ahoɔden bɛkɔ damena mu, te sɛ afiafi a wɔaboa ano wɔ otwa berɛ mu.
27 Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!
“Yɛahwehwɛ yei mu, na ɛyɛ nokorɛ ɛno enti tie na fa toto wʼabrabɔ ho.”
