< Jobs 5 >
1 Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?
Mikoiha arè! ia ty ao t’ie hanoiñe azo! Ia amo masiñeo ty hitoliha’o?
2 For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.
Mañe-doza ami’ty minè ty hasosora’e, zevoñe’ i famarahia’ey ty derendereñe.
3 Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.
Fa nitreako te nivahatse ty dagola, fe nozoñeko amy zao ty akiba’e.
4 Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.
Lavi-pipalirañe o tiri’eo, demoheñe an-dalambey ey, vaho tsy eo ty mpandrombake.
5 De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.
Kamae’ o salikoeñeo ty nitatahe’e, tsindrohe’ iereo boak’am-patik’ao; midañadaña amo vara’eo ty kòboñe
6 For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;
Tsy miboak’ an-debok’ ao ty hasotriañe, naho tsy mitiry an-tane ao ty hankàñe;
7 men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.
Fe ampoheke t’indaty te samake manahake ty fionjona’ ty fipitsin’afo.
8 Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,
Izaho ho nipay an’Andrianañahare vaho i Andrianamboatse ty nitaroñako o entakoo—
9 han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,
amy Mpanao raha mampañeveñe tsy taka-tsikaraheñey, raha tsitantane tsivatse.
10 som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,
I mampahavy orañe an-tane atoy, vaho mañirake rano an-teteke ey;
11 som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,
Hampitongoà’e ambone o mirèkeo, le honjonem-b’am-pipalirañe o mandalao.
12 som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,
Avorembore’e ty kilili’ o kalitakeo, soa tsy hahapi-draha o taña’eo.
13 han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;
Tsepahe’e ami’ty fikitrofa’e o kanteo, vaho misaok’ añe ty fikinià’o mengokeo.
14 om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.
Ie manjo ieñe te antoandro, mijimenjimè hoe an-kaleñe te tsipinde-mena.
15 Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,
Fe rombahe’e am-pibara am-bava’iareo, ty rarake am-pità’ o maozatseo.
16 og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.
Aa le aman-ko tamae’e o rarakeo, fe mampikite-bava ty haratiañe.
17 Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!
Haha t’indaty endahan’ Añahare; le ko tsambolitio’o ty fandilova’ i El-Sadai.
18 For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.
Ie mandafa, le bandie’e; mitrabake, le melañe’ o fità’eo.
19 I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.
Ho haha’e irehe am-peh’ohatse eneñe; Eka, im-pito tsy hipaok’ azo ty hankàñe.
20 I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.
Ho jebañe’e ami’ty havilasy irehe an-tsan-kerè, naho ami’ty haozara’ i fibaray an-tsàn’aly.
21 For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.
Harovan-drehe ami’ty fifiaham-pameleke, f’ie tsy ho hembañe te itsatohan-kekoheko.
22 Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;
Hiankahafa’o ty hankàñe naho ty kerè, le tsy hatahora’o ze bibi’ ty tane toy.
23 for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.
Ie hirai-lia amo vato an-tetekeo vaho hiharo-rehak’ ama’o o biby an-kivokeo.
24 Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.
Ho rendre’o te mierañerañe ty akiba’o, ho tilihe’o ty golobo’o le tsy ho motso ze ama’e ao.
25 Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.
Ho fohi’o te maro o ana’oo, ho mira ami’ty hatsifotofoto’ o ahetse an-tane atoio o tarira’oo.
26 Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.
Homb’an-kibori’o ao irehe ami’ty haañon-kaantera’o, manahake ty fitroara’ o toboron’ ampembao an-tsa’e.
27 Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!
Heheke! fa nitsikarahe’ay, le ie Izay. Inao! irendreho, ho ami’ty hasoa’o.