Jobs 41
1 Kan du dra Leviatan op med en krok og trykke dens tunge ned med et snøre?
Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
2 Kan du sette en sivline i dens nese og gjennembore dens kjeve med en krok?
Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
3 Vil den rette mange ydmyke bønner til dig eller tale blide ord til dig?
У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
4 Vil den gjøre en pakt med dig, så du kan få den til din træl for all tid?
У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
5 Kan du leke med den som med en fugl og binde den fast for dine små piker?
Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
6 Kan et lag av fiskere kjøpslå om den, stykke den ut mellem kjøbmennene?
Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
7 Kan du fylle dens hud med spyd og dens hode med harpuner?
Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
8 Prøv å legge hånd på den! Den strid skal du komme til å minnes og ikke gjøre det igjen!
Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
9 Nei, den som våger slikt, hans håp blir sveket; allerede ved synet av den styrter han til jorden.
Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
10 Ingen er så djerv at han tør tirre den; hvem tør da sette sig op imot mig?
Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
11 Hvem gav mig noget først, så jeg skulde gi ham vederlag? Alt under himmelen hører mig til.
Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
12 Jeg vil ikke tie om dens lemmer, om dens store styrke og dens fagre bygning.
[Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
13 Hvem har dradd dens klædning av? Hvem tør komme innenfor dens dobbelte rad av tenner?
Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
14 Hvem har åpnet dens kjevers dør? Rundt om dens tenner er redsel.
Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
15 Stolte er skjoldenes rader; hvert av dem er tillukket som med et fast segl.
Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
16 De ligger tett innpå hverandre, og ingen luft trenger inn imellem dem.
Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
17 Det ene skjold henger fast ved det andre; de griper inn i hverandre og skilles ikke at.
Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
18 Når den nyser, stråler det frem lys, og dens øine er som morgenrødens øielokk.
Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
19 Bluss farer ut av dens gap, gnister spruter frem.
Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
20 Fra dens nesebor kommer røk som av en gryte som koker over siv.
Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
21 Dens ånde tender kull i brand, og luer går ut av dens gap.
Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
22 På dens hals har styrken sin bolig, og angsten springer foran den.
Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
23 Dens doglapper sitter fast; de er som støpt på den og rører sig ikke.
Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
24 Dens hjerte er fast som sten, fast som den underste kvernsten.
Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
25 Når den hever sig, gruer helter; av redsel mister de sans og samling.
У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
26 Rammes den med sverd, så biter det ikke på den, heller ikke lanse, pil eller kastespyd.
Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
27 Den akter jern som strå, kobber som ormstukket tre.
У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
28 Buens sønn jager den ikke på flukt; slyngens stener blir som halm for den.
Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
29 Stridsklubber aktes som halm, og den ler av det susende spyd.
Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
30 På dens buk sitter skarpe skår, den gjør spor i dyndet som efter en treskeslede.
Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
31 Den får dypet til å koke som en gryte; den får havet til å skumme som en salvekokers kjele.
У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
32 Efter den lyser dens sti; dypet synes å ha sølvhår.
У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
33 Det er intet på jorden som er herre over den; den er skapt til ikke å reddes.
Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
34 Alt som er høit, ser den i øiet; den er en konge over alle stolte dyr.
У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
