Jobs 40
1 Og Herren blev ved å svare Job og sa:
Og Herren svara Job og sagde:
2 Vil du som klandrer den Allmektige, vil du trette med ham? Du som laster Gud, må svare på dette!
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Da svarte Job Herren og sa:
Då svara Job Herren og sagde:
4 Nei, jeg er for ringe; hvad skulde jeg svare dig? Jeg legger min hånd på min munn.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 En gang har jeg talt, men jeg tar ikke mere til orde - ja to ganger, men jeg gjør det ikke mere.
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Og Herren svarte Job ut av stormen og sa:
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 Omgjord dine lender som en mann! Jeg vil spørre dig, og du skal lære mig.
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Vil du endog gjøre min rettferdighet til intet? Vil du dømme mig skyldig, så du får rett?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 Har du slik en arm som Gud, og kan du tordne med en røst som hans?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Pryd dig med majestet og høihet og klæ dig i glans og herlighet!
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 La din vrede strømme frem og se på alle overmodige og ydmyk dem!
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Se på alle overmodige og bøi dem og tred de ugudelige ned der de står!
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Skjul dem alle i støvet, bind deres ansikter fast i mørket!
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 Da skal også jeg prise dig, fordi din høire hånd kan hjelpe dig.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Se på Behemot, som jeg har skapt like så vel som dig; den eter gress som en okse.
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 Se hvad kraft den har i sine lender, og hvad styrke den har i sine bukmuskler!
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 Den strekker sin hale som en seder; senene i dens lår er sammenslynget.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 Dens ben er som kobberrør, dens knokler som jernstenger.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 Den er den ypperste av Guds skapninger; av sin skaper fikk den sitt sverd.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 Fjellene bærer fôr for den, og alle ville dyr leker der.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Under lotusbusker hviler den, i ly av rør og siv.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 Lotusbusker gir den tak og skygge, piletrærne ved bekken omgir den.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Selv om strømmen går stri blir den ikke redd; den er trygg om så en Jordan fosser frem mot dens gap.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 Kan nogen fange den så den ser det? Kan nogen dra en snare gjennem dens nese?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?
