Jobs 4

1 Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,

2 Om en prøvde å tale et ord til dig, vilde du da ta det ille op? Men hvem kan vel holde sine ord tilbake?

“Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?

3 Du har selv vist mange til rette, og maktløse hender styrket du;

Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.

4 dine ord reiste den snublende op, og synkende knær gjorde du sterke.

Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.

5 Men nu, når det gjelder dig selv, blir du utålmodig, når det rammer dig, blir du forferdet.

Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.

6 Er ikke din gudsfrykt din tillit, din ulastelige ferd ditt håp?

Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?

7 Tenk efter: Hvem omkom uskyldig, og hvor gikk rettskafne til grunne?

Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?

8 Efter det jeg har sett, har de som pløide urett og sådde nød, også høstet det.

Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.

9 De omkom for Guds ånde, og for hans vredes pust blev de til intet.

Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.

10 Løvens brøl og dens fryktelige røst hørtes ikke lenger, og ungløvenes tenner blev knust.

Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.

11 Løven omkom av mangel på rov, og løvinnens unger blev adspredt.

Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.

12 Og til mig stjal sig et ord; det lød for mitt øre som en hvisken,

Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.

13 under skiftende tanker ved nattlige syner, når dyp søvn faller på menneskene.

Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.

14 Frykt og beven kom over mig, så alle mine ben tok til å skjelve.

Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.

15 Og en ånd fór forbi mitt åsyn; hårene på mitt legeme reiste sig.

Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.

16 Den blev stående, men jeg skjelnet ikke klart hvorledes den så ut - det var en skikkelse som stod der for mine øine; jeg hørte en stille susen og en røst:

Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,

17 Er et menneske rettferdig for Gud, eller en mann ren for sin skaper?

“Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?

18 Se, på sine tjenere stoler han ikke, og hos sine engler finner han feil,

Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,

19 hvor meget mere da hos dem som bor i hus av ler, og som har sin grunnvoll i støvet - de som knuses lettere enn møll.

ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?

20 Fra morgen til aften - så er de sønderslått; uten at nogen akter på det, går de til grunne for alltid.

Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.

21 Blir ikke teltsnoren dradd ut hos dem? De dør, men ikke i visdom.

Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.