Jobs 4
1 Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
UElifazi umThemani wasephendula wathi:
2 Om en prøvde å tale et ord til dig, vilde du da ta det ille op? Men hvem kan vel holde sine ord tilbake?
Uba sizama ilizwi kuwe, uzadabuka yini? Kodwa ngubani ongazibamba emazwini?
3 Du har selv vist mange til rette, og maktløse hender styrket du;
Khangela, uqondisile abanengi, waqinisa izandla ezibuthakathaka.
4 dine ord reiste den snublende op, og synkende knær gjorde du sterke.
Amazwi akho amvusile okhubekayo, waqinisa amadolo axegayo.
5 Men nu, når det gjelder dig selv, blir du utålmodig, når det rammer dig, blir du forferdet.
Kodwa khathesi kufikile kuwe, uyadinwa; kuyakuthinta wena, utshaywa luvalo.
6 Er ikke din gudsfrykt din tillit, din ulastelige ferd ditt håp?
Ukwesaba kwakho uNkulunkulu kakusiso isibindi sakho yini, lobuqotho bendlela zakho ithemba lakho?
7 Tenk efter: Hvem omkom uskyldig, og hvor gikk rettskafne til grunne?
Akukhumbule, ngubani owake wachithwa engelacala? Kumbe abalungileyo bake baqunywa ngaphi?
8 Efter det jeg har sett, har de som pløide urett og sådde nød, også høstet det.
Njengengikubonileyo, abalima ububi behlanyela udubo, bavuna khona.
9 De omkom for Guds ånde, og for hans vredes pust blev de til intet.
Ngokuphephetha kukaNkulunkulu bayabhubha, langokuphefumula kwamakhala akhe bayaphela.
10 Løvens brøl og dens fryktelige røst hørtes ikke lenger, og ungløvenes tenner blev knust.
Ukubhonga kwesilwane, lelizwi lesilwane esesabekayo, lamazinyo amabhongo esilwane, kwephukile.
11 Løven omkom av mangel på rov, og løvinnens unger blev adspredt.
Isilwane esidala siyabhubha ngokuswela impango, lemidlwane yesilwanekazi isabalale.
12 Og til mig stjal sig et ord; det lød for mitt øre som en hvisken,
Ngasenginyenyezelwa ilizwi, lendlebe yami yemukela okuncinyane kwalo.
13 under skiftende tanker ved nattlige syner, når dyp søvn faller på menneskene.
Phakathi kwemicabango yemibono yebusuku, lapho ubuthongo obukhulu busehlela abantu,
14 Frykt og beven kom over mig, så alle mine ben tok til å skjelve.
ukwesaba kwangifikela lokuthuthumela okwenza ubunengi bamathambo ami baqhaqhazela.
15 Og en ånd fór forbi mitt åsyn; hårene på mitt legeme reiste sig.
Kwasekusedlula umoya ebusweni bami, loboya benyama yami bavuka.
16 Den blev stående, men jeg skjelnet ikke klart hvorledes den så ut - det var en skikkelse som stod der for mine øine; jeg hørte en stille susen og en røst:
Wema, kodwa angikuqondanga ukubonakala kwawo; isimo sasiphambi kwamehlo ami; kwathula, ngasengisizwa ilizwi lisithi:
17 Er et menneske rettferdig for Gud, eller en mann ren for sin skaper?
Kambe umuntu angalunga okwedlula uNkulunkulu? Umuntu angahlambuluka okwedlula uMenzi wakhe yini?
18 Se, på sine tjenere stoler han ikke, og hos sine engler finner han feil,
Khangela, kazithembi inceku zakhe, lengilosi zakhe uthi zingabaphosisi.
19 hvor meget mere da hos dem som bor i hus av ler, og som har sin grunnvoll i støvet - de som knuses lettere enn møll.
Kangakanani abahlala endlini zebumba, abasisekelo sabo sisethulini, abachotshozwa phambi kwenundu.
20 Fra morgen til aften - så er de sønderslått; uten at nogen akter på det, går de til grunne for alltid.
Bakhandwa kusukela ekuseni kuze kube kusihlwa, kungelakunanzwa bayabhubha kuze kube nininini.
21 Blir ikke teltsnoren dradd ut hos dem? De dør, men ikke i visdom.
Ubuhle babo kabususwa labo yini? Bayafa kodwa bengalanhlakanipho.
