Jobs 39

1 Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?

Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

2 Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?

Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

3 De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.

Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

4 Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.

Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

5 Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,

Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

6 det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?

na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

7 Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.

Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

8 Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.

Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

9 Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?

Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

10 Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?

Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

11 Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?

Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

12 Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?

Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

13 Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?

Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

14 Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,

Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

15 og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.

nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

16 Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.

Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

17 For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.

dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

18 Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.

Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

19 Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?

Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

20 Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.

Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

21 Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.

Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

22 Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.

Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

23 Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.

Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

24 Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.

Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

25 Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.

Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

26 Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?

Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

27 Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden?

Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

28 Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut.

Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

29 Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine.

Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

30 Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den.

Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”