Jobs 38
1 Og Herren svarte Job ut av et stormvær og sa:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Hvem er han som formørker mitt råd med ord uten forstand?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Nuvel, omgjord dine lender som en mann! Så vil jeg spørre dig, og du skal lære mig.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Hvor var du da jeg grunnfestet jorden? Si frem hvis du vet det!
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Hvem fastsatte vel dens mål? Vet du det? Eller hvem spente målesnor ut over den?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Hvor blev dens støtter rammet ned, eller hvem la dens hjørnesten,
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 mens alle morgenstjerner jublet, og alle Guds sønner ropte av fryd?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Og hvem lukket for havet med dører, da det brøt frem og gikk ut av mors liv,
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 da jeg gjorde skyer til dets klædebon og skodde til dets svøp
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 og merket av en grense for det og satte bom og dører
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 og sa: Hit skal du komme og ikke lenger, her skal dine stolte bølger legge sig?
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Har du i dine dager befalt morgenen å bryte frem, har du vist morgenrøden dens sted,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 forat den skulde gripe fatt i jordens ender, og de ugudelige rystes bort fra den?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Jorden tar da form likesom ler under seglet, og tingene treder frem som et klædebon,
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 og de ugudelige unddras sitt lys, og den løftede arm knuses.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Er du kommet til havets kilder, og har du vandret på dypets bunn?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Har dødens porter vist sig for dig, og har du sett dødsskyggens porter?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Har du sett ut over jordens vidder? Si frem dersom du kjenner alt dette!
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Hvor er veien dit hvor lyset bor? Og mørket - hvor er dets sted,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 så du kunde hente det frem til dets område, så du kjente stiene til dets hus?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Du vet det vel; dengang blev du jo født, og dine dagers tall er stort.
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Er du kommet til forrådskammerne for sneen, og har du sett forrådshusene for haglet,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 som jeg har opspart til trengselens tid, til kampens og krigens dag?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Hvad vei følger lyset når det deler sig, og østenvinden når den spreder sig over jorden?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Hvem har åpnet renner for regnskyllet og vei for lynstrålen
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 for å la det regne over et øde land, over en ørken hvor intet menneske bor,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 for å mette ørk og øde og få gressbunnen til å gro?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Har regnet nogen far? Eller hvem har avlet duggens dråper?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Av hvis liv er vel isen gått frem, og himmelens rim - hvem fødte det?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Vannet blir hårdt som sten, og havets overflate stivner.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Kan du knytte Syvstjernens bånd, eller kan du løse Orions lenker?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Kan du føre Dyrekretsens stjernebilleder frem i rette tid, og Bjørnen med dens unger - kan du styre deres gang?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Kjenner du himmelens lover? Fastsetter du dens herredømme over jorden?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Kan din røst nå op til skyen, så en flom av vann dekker dig?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Kan du sende ut lynene, så de farer avsted, så de sier til dig: Se, her er vi?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Hvem har lagt visdom i de mørke skyer, eller hvem har lagt forstand i luftsynet?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Hvem teller skyene med visdom, og himmelens vannsekker - hvem heller vannet ut av dem,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 når støvet flyter sammen til en fast masse, og jordklumpene henger fast ved hverandre?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Jager du rov for løvinnen, og metter du de grådige ungløver,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 når de dukker sig ned i sine huler og ligger på lur i krattet?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Hvem lar ravnen finne sin mat, når dens unger skriker til Gud og farer hit og dit uten føde?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
