Jobs 37

1 Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.

دل من می‌لرزد؛

2 Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!

گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید.

3 Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.

او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد.

4 Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.

سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند.

5 Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.

صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم.

6 Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.

وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد،

7 Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.

مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند،

8 Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.

حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند.

9 Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.

از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما.

10 Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.

خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد.

11 Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,

او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد.

12 og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;

آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند.

13 enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.

او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد.

14 Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!

ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن.

15 Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?

آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟

16 Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,

آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟

17 du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?

آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است،

18 Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?

تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟

19 Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.

آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم.

20 Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?

من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟

21 Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.

همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم،

22 Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.

همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم.

23 Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.

ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند،

24 Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.

و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد.