Jobs 37
1 Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.
“An bende mor ma kamano miyo chunya bwok kendo ridore.
2 Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!
Lingʼuru kendo uwinj dwond Nyasaye kaka mor ka polo, kendo winjuru weche mawuok e dhoge.
3 Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.
En emomiyo mil polo menyo kor polo duto, chakre tungʼ piny konchiel nyaka komachielo.
4 Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.
Bangʼ mano iwinjo dwonde ka mor matek kendo omor gi dwol mar duongʼne. Ka dwonde ochako mor, to onge gima nyalo gengʼe.
5 Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.
Dwond Nyasaye mor e yo miwuoro; otimo gik madongo moyombo parowa.
6 Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.
Owacho ne pe ni, ‘Lwar piny,’ kendo ne nyidho matin ni, ‘Lokri koth maduongʼ.’
7 Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.
Otimo kamano mondo ji duto mane ochweyo, ongʼe kaka tichne chalo mi ji duto bed gi luoro nikech teko mare.
8 Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.
Le ringo pondo; gisiko e buchegi.
9 Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.
Ahiti biro koa kuma opandee, kendo koyo mangʼich bende yamo riembo mi ke.
10 Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.
Much Nyasaye kelo pe kendo pige mopongʼo wi lowo poto mabed matek ka lwanda.
11 Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,
Opongʼo boche polo gi ngʼich mar pi kendo okeyo mil polo mare ei bochego.
12 og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;
Gilwore mana kaka Nyasaye dwaro, ka gidhi e wangʼ piny duto ka gitimo gima ochikogi.
13 enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.
Ndalo moko Nyasaye kelo rumbi e piny mondo okumgo ji, to ndalo moko okelo koth mondo onyisgo herane.
14 Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!
“Winjie wachni, Ayub; bed mos ipar gik miwuoro mag Nyasaye.
15 Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?
Bende ingʼeyo kaka Nyasaye chiko boche polo kendo kaka omiyo polo mil?
16 Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,
Bende ingʼeyo kaka boche oliero e kor polo, gik miwuoro mag Jal ma riekone tut mogik?
17 du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?
To in ma kinde ma yamb milambo kudho mi two piny, to isiko mana ka luya chami ei lewni mirwakogi,
18 Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?
bende inyalo konye yaro polo, mi obed matek ka mula mothedhi?
19 Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.
“Nyiswa ane gima dwanyis Nyasaye machalo kamano ka kata mana pek ma wan-go ok wanyal ketone e yo mayot.
20 Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?
Bende en gima owinjore mondo onyise ka adwaro wuoyo? Donge ngʼama ohedhore timo kamano dotieki?
21 Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.
Koro onge ngʼama nyalo rango wangʼ chiengʼ tir, nikech polo olendo kendo orieny makech; yamo oseriembo boche duto moweyo kor polo nono.
22 Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.
Nyasaye wuok koa yo nyandwat ka en gi duongʼ malich machalo gi lich mar dhahabu.
23 Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.
Jehova Nyasaye Maratego oyombowa mabor kendo en gi teko maduongʼ ok otim marach ne ji, nikech en ja-adiera kendo opongʼ gi tim makare.
24 Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.
Mano emomiyo ji miye luor, nikech ok opak joma pachgi wuondo ni riek.”
