Jobs 34
1 Og Elihu tok atter til orde og sa:
エリフまた答へて曰く
2 Hør mine ord, I vise, og lån mig øre, I forstandige!
なんぢら智慧ある者よ我言を聽け 知識ある者よ我に耳を傾むけよ
3 Øret prøver jo ord, likesom ganen smaker mat.
口の食物を味はふごとく耳は言詞を辨まふ
4 La oss velge det som er rett; la oss sammen søke å finne ut hvad der er godt!
われら自ら是非を究め われらもろともに善惡を明らかにせん
5 Job har jo sagt: Jeg er rettferdig, og Gud har tatt min rett fra mig;
それヨブは言ふ我は義し 神われに正しき審判を施こしたまはず
6 tross min rett skal jeg være en løgner; en drepende pil har rammet mig, enda der ingen brøde er hos mig.
われは義しかれども僞る者とせらる 我は愆なけれどもわが身の矢創愈がたしと
7 Hvem er en mann som Job, han som drikker bespottelse som vann
何人かヨブのごとくならん彼は罵言を水のごとくに飮み
8 og gir sig i lag med dem som gjør ondt, og søker omgang med ugudelige menn?
惡き事を爲す者等と交はり 惡人とともに歩むなり
9 For han har sagt: En mann har intet gagn av at han holder vennskap med Gud.
すなはち彼いへらく 人は神と親しむとも身に益なしと
10 Derfor, I forstandige, hør på mig! Det være langt fra Gud å gjøre noget syndig og fra den Allmektige å være urettferdig!
然ばなんぢら心ある人々よ我に聽け 神は惡を爲すことを決めて無く 全能者は不義を行ふこと決めて無し
11 Han lønner mennesket efter dets gjerninger og gjengjelder mannen efter hans ferd.
却つて人の所爲をその身に報い 人をしてその行爲にしたがひて獲るところあらしめたまふ
12 Ja sannelig, Gud gjør ikke noget syndig, og den Allmektige forvender ikke retten.
かならず神は惡き事をなしたまはず全能者は審判を抂たまはざるなり
13 Hvem har overgitt jorden til hans varetekt, og hvem har overlatt hele jorderike til ham?
たれかこの地を彼に委ねし者あらん 誰か全世界を定めし者あらん
14 Dersom han bare vilde tenke på sig selv og dra sin Ånd og sin ånde til sig igjen,
神もしその心を己にのみ用ひ その靈と氣息とを己に收回したまはば
15 da skulde alt kjød opgi ånden på én gang, og mennesket bli til støv igjen.
もろもろの血肉ことごとく亡び人も亦塵にかへるべし
16 Men gi nu akt og hør på dette, lytt nøye til mine ord!
なんぢもし曉ることを得ば請ふ我に聽けわが言詞の聲に耳を側だてよ
17 Kan vel en som hater retten, være hersker? Eller tør du fordømme den Rettferdige, den Mektige?
公義を惡む者あに世ををさむるを得んや なんぢあに至義き者を惡しとすべけんや
18 Sier vel nogen til en konge: Din niding, eller til en fyrste: Du ugudelige?
王たる者にむかひて汝は邪曲なりと言ひ 牧伯たる者にむかひて汝らは惡しといふべけんや
19 Gud tar jo ikke parti for fyrster og akter ikke en rik høiere enn en fattig? De er jo alle hans henders verk.
まして君王たる者をも偏視ず貧しき者に超て富る者をかへりみるごとき事をせざる者にむかひてをや 斯爲たまふは彼等みな同じくその御手の作るところなればなり
20 I et øieblikk dør de, midt om natten; folket raver og forgår, og den mektige rykkes bort, ikke ved menneskehånd.
彼らは瞬く時間に死に 民は夜の間に滅びて消失せ 力ある者も人手によらずして除かる
21 For hans øine vokter på hver manns veier, og han ser alle hans skritt;
それ神の目は人の道の上にあり 神は人の一切の歩履を見そなはす
22 det finnes intet mørke og ingen dødsskygge hvor de som gjør ondt kan skjule sig;
惡を行なふ者の身を匿すべき黑暗も無く死蔭も无し
23 Gud har ikke nødig å gi lenge akt på en mann før han må møte for Guds dom.
神は人をして審判を受しむるまでに長くその人を窺がふに及ばず
24 Han knuser de mektige uten å granske deres sak og setter så andre i deres sted.
權勢ある者をも査ぶることを須ひずして打ほろぼし他の人々を立て之に替たまふ
25 Ja, han kjenner deres gjerninger, og han slår dem ned om natten så de går til grunne.
かくの如く彼らの所爲を知り 夜の間に彼らを覆がへしたまへば彼らは乃て滅ぶ
26 Han tukter dem som ugjerningsmenn, på et sted hvor alle kan se det;
人の觀るところにて彼等を惡人のごとく撃たまふ
27 for derfor vek de bort fra ham og aktet ikke på nogen av hans veier,
是は彼ら背きて之に從はずその道を全たく顧みざるに因る
28 forat de skulde la de fattiges skrik komme for ham, forat han skulde høre de undertryktes rop.
かれら是のごとくして遂に貧しき者の號呼を彼の許に逹らしめ患難者の號呼を彼に聽しむ
29 Lar han være å skride inn, hvem tør da fordømme ham? Skjuler han sitt åsyn, hvem får da se ham? Både med et folk og med et enkelt menneske gjør han jo således,
かれ平安を賜ふ時には誰か惡しと言ふことをえんや 彼面をかくしたまふ時には誰かこれを見るを得んや 一國におけるも一人におけるも凡て同じ
30 forat et gudløst menneske ikke skal herske, forat det ikke skal være snarer for folket.
かくのごとく邪曲なる者をして世を治むること無らしめ 民の機檻となることなからしむ
31 For har vel et slikt menneske nogensinne sagt til Gud: Jeg har vært overmodig, jeg vil herefter ikke gjøre det som ondt er;
人は宜しく神に申すべし 我は已に懲しめられたり再度惡き事を爲じ
32 det jeg ikke ser, det må du lære mig; har jeg gjort urett, så vil jeg ikke gjøre det mere?
わが見ざる所は請ふ我にをしへたまへ 我もし惡き事を爲たるならば重ねて之をなさじと
33 Skulde han vel gjengjelde efter ditt tykke? Du har jo klandret ham. Så må du velge og ikke jeg, og hvad du vet, får du si.
かれ豈なんぢの好むごとくに應報をなしたまはんや 然るに汝はこれを咎む 然ばなんぢ自ら之を選ぶべし 我は爲じ 汝の知るところを言へ
34 Forstandige menn vil si til mig, ja hver vismann som hører på mig:
心ある人々は我に言ん 我に聽ところの智慧ある人々は言ん
35 Job taler uten skjønnsomhet, og hans ord er ikke forstandige.
ヨブの言ふ所は辨知なし その言詞は明哲からずと
36 Gid Job måtte bli prøvd uavlatelig, fordi han har svart på onde menneskers vis!
ねがはくはヨブ終まで試みられんことを其は惡き人のごとくに應答をなせばなり
37 For til sin synd legger han brøde; her iblandt oss klapper han i hendene og bruker mange ord om Gud.
まことに彼は自己の罪に愆を加へわれらの中間にありて手を拍ちかつ言詞を繁くして神に逆らふ
