Jobs 32

1 De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud,

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.

10 Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.

13 Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.