Jobs 31

1 En pakt hadde jeg gjort med mine øine, at jeg ikke skulde se på en jomfru.

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 Hvad lodd vilde jeg ellers få av Gud i himmelen, eller hvad arv av den Allmektige i det høie?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 Rammer ikke fordervelse den urettferdige, og ulykke dem som gjør det onde?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 Ser ikke han mine veier, og teller han ikke alle mine skritt?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 Dersom jeg har faret frem med falskhet, og min fot har hastet til svik

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 - la Gud veie mig på rettferds vektskål, og han skal se at jeg er uten skyld -

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 dersom mine skritt har bøid av fra veien, og mitt hjerte har fulgt mine øine, og dersom der er nogen flekk på mine hender,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 gid da en annen må ete det jeg har sådd, og gid det jeg har plantet, må rykkes op med rot!

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Dersom mitt hjerte har latt sig dåre for en kvinnes skyld, og jeg har luret ved min næstes dør,

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 gid da min hustru må male korn for en annen, og andre menn bøie sig over henne!

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 For slikt er en skjenselsdåd, det er en misgjerning, hjemfalt til dom;

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 det er en ild som fortærer like til avgrunnen; alt mitt gods skulde den gjøre ende på.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 Har jeg krenket min træls og min trælkvinnes rett, når de hadde nogen trette med mig?

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 Hvad skulde jeg da gjøre om Gud stod op, og hvad skulde jeg svare ham om han gransket saken?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 Har ikke han som skapte mig i mors liv, skapt også dem, og har ikke en og den samme dannet oss i mors liv?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 Har jeg nektet fattigfolk det de ønsket, og latt enkens øine tæres bort?

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 Har jeg ett mitt brød alene, så den farløse ikke fikk ete av det?

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 Nei, fra min ungdom av vokste han op hos mig som hos en far, og fra min mors liv av førte jeg henne ved hånden.

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 Har jeg kunnet se en ulykkelig uten klær eller en fattig uten et plagg å ha på sig?

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 Måtte ikke hans lender velsigne mig, fordi han fikk varme sig med ull av mine får?

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 Har jeg løftet min hånd mot den farløse, fordi jeg var viss på å få medhold i retten?

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 Gid da min skulder må falle fra sitt ledd, og min arm bli brutt løs fra sin skål!

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 For Guds straff fylte mig med redsel, og mot hans velde maktet jeg intet.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 Har jeg satt mitt håp til gullet og sagt til gullklumpen: Du er min tillit?

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 Har jeg gledet mig fordi min rikdom blev stor, og fordi min hånd vant mig meget gods?

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 Når jeg så sollyset, hvorledes det strålte, og månen, hvor herlig den skred frem,

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 blev da mitt hjerte dåret i lønndom, så jeg sendte dem håndkyss?

28 Nei, også det vilde være en misgjerning, hjemfalt til dom; for da hadde jeg fornektet Gud i det høie.

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 Har jeg gledet mig ved min fiendes uferd og jublet når ulykken rammet ham?

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 Nei, jeg tillot ikke min munn å synde ved å forbanne ham og ønske ham døden.

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 Må ikke mine husfolk vidne at enhver fikk mette sig ved mitt bord?

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 Aldri måtte en fremmed ligge utenfor mitt hus om natten; jeg åpnet mine dører for den veifarende.

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 Har jeg, som mennesker pleier, skjult mine synder og dulgt min misgjerning i min barm,

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 fordi jeg fryktet den store mengde og var redd for de fornemme slekters forakt, så jeg tidde stille og ikke gikk ut av min dør?

35 Å, om jeg hadde nogen som vilde høre på mig! Se, her er min underskrift, la den Allmektige svare mig! Å, om jeg hadde det skrift min motpart har satt op!

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 Sannelig, jeg skulde ta det på min skulder, jeg skulde feste det til mitt hode som en krone;

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 jeg skulde gjøre ham regnskap for alle mine skritt, som en fyrste skulde jeg møte ham.

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 Dersom min aker skriker over mig, og alle dens furer gråter,

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 dersom jeg har fortæret dens grøde uten betaling og utslukket dens eiers liv,

40 gid det da må vokse torner på min aker istedenfor hvete og ugress istedenfor bygg! Her ender Jobs ord.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.