Jobs 3
1 Derefter oplot Job sin munn og forbannet den dag han blev født.
Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
2 Job tok til orde og sa:
nanao hoe:
3 Til grunne gå den dag da jeg blev født, og den natt som sa: Et guttebarn er undfanget!
Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
4 Måtte den dag bli til mørke! Måtte Gud i det høie ikke spørre efter den, og intet lys stråle over den!
Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
5 Gid mørke og dødsskygge må kreve den tilbake, gid skyer må leire sig over den, gid alt som gjør en dag mørk, må skremme den!
Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
6 Den natt - måtte mulm ta den! Den glede sig ikke blandt årets dager, den komme ikke med i måneders tall!
Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
7 Ja, ufruktbar bli den natt! Aldri lyde det jubel i den!
Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
8 Måtte de som forbanner dager, ønske ondt over den, de som er kyndige i å mane frem Leviatan!
Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
9 Gid dens demrings stjerner må bli mørke! La den vente på lys, uten at det kommer! Måtte den aldri skue morgenrødens øielokk -
Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
10 fordi den ikke stengte døren til min mors liv og skjulte møie for mine øine.
Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
11 Hvorfor døde jeg ikke i mors liv? Hvorfor utåndet jeg ikke straks i fødselsstunden?
Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
12 Hvorfor tok knær imot mig, og hvorfor bryster som jeg kunde die?
Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
13 For da kunde jeg nu ligge og hvile; jeg kunde sove og hadde da ro -
Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
14 sammen med konger og jordens styrere, som bygget sig ruiner,
Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
15 eller med fyrster som eide gull, som fylte sine hus med sølv;
Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
16 eller jeg var nu ikke til, likesom et nedgravd, ufullbåret foster, lik barn som aldri så lyset.
Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
17 Der har de ugudelige holdt op å rase, og der hviler de trette.
Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
18 Der har alle fanger ro, de hører ikke driverens røst.
Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
19 Liten og stor er der like, og trælen er fri for sin herre.
Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
20 Hvorfor gir han den lidende lys, og liv til dem som bærer sorg i sitt hjerte,
Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
21 dem som venter på døden uten at den kommer, og som leter efter den ivrigere enn efter skjulte skatter,
Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
22 dem som gleder sig like til jubel, som fryder sig når de finner en grav -
Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
23 til den mann hvis vei er skjult for ham, og som Gud har stengt for på alle kanter?
Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
24 For mine sukk er blitt mitt daglige brød, og mine klager strømmer som vannet.
Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
25 For alt det fryktelige jeg reddes for, det rammer mig, og det jeg gruer for, det kommer over mig.
Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
26 Jeg har ikke fred, ikke ro, ikke hvile - det kommer alltid ny uro.
Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
