Jobs 29
1 Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Å, om jeg hadde det som i fordums måneder, som i de dager da Gud vernet om mig,
«Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
3 da hans lampe skinte over mitt hode, da jeg ved hans lys vandret gjennem mørket,
У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
4 slik som jeg hadde det i min modne manndoms dager, da Guds vennskap hvilte over mitt telt,
Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
5 da den Allmektige ennu var med mig, og jeg hadde mine barn omkring mig,
Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
6 da mine føtter badet sig i melk, og berget ved mitt hus lot bekker av olje strømme frem!
Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
7 Når jeg gikk op til porten i byen og inntok mitt sete på torvet,
Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
8 da drog de unge sig unda ved synet av mig, og de gråhårede reiste sig og blev stående;
Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
9 høvdinger lot være å tale og la hånden på sin munn;
Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
10 de fornemme tidde stille, og deres tunge blev hengende ved ganen.
Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
11 Enhver som hørte om mig, priste mig lykkelig, og hver den som så mig, gav mig lovord.
Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
12 For jeg berget armingen som ropte om hjelp, og den farløse som ingen hjelper hadde.
Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
13 Den som var sin undergang nær, velsignet mig, og enkens hjerte fikk jeg til å juble.
Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
14 Jeg klædde mig i rettferdighet, og den opslo sin bolig i mig; rettsinn bar jeg som kappe og hue.
Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
15 Øine var jeg for den blinde, og føtter var jeg for den halte.
Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
16 En far var jeg for de fattige, og ukjente folks sak gransket jeg.
Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
17 Jeg knuste den urettferdiges kjever og rev byttet bort fra hans tenner.
Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
18 Jeg tenkte da: I mitt rede skal jeg få dø, og mine dager skal bli tallrike som sand.
Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
19 Min rot skal ligge åpen for vann, og nattens dugg skal falle på mine grener.
Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
20 Min ære blir alltid ny, og min bue forynges i min hånd.
Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
21 Mig hørte de på, de ventet og lyttet i taushet til mitt råd.
Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
22 Når jeg hadde talt, tok de ikke til orde igjen, og min tale dryppet ned over dem.
Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
23 De ventet på min tale som på regn, de åpnet sin munn som for vårregn.
Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
24 Når de var motløse, smilte jeg til dem, og mitt åsyns lys kunde de ikke formørke.
Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
25 Fikk jeg lyst til å gå til dem, da satt jeg der som høvding og tronte som en konge i sin krigerskare, lik en som trøster de sørgende.
Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
