Jobs 28
1 Sølvet har jo sin grube, og gullet, som renses, sitt finnested;
— «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;
2 jern hentes frem av jorden, og sten smeltes til kobber.
Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.
3 De gjør ende på mørket, og inn i de innerste kroker gransker de stener som ligger i det sorte mørke;
Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.
4 de bryter en sjakt langt borte fra menneskers bolig; der ferdes de glemt, dypt under menneskers føtter; der henger de og svever langt borte fra mennesker.
У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.
5 Av jorden kommer det brød; men inne i den blir alt veltet om som av ild.
Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;
6 Safiren har sin bolig i dens stener, og gullklumper finnes der.
Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.
7 Ingen rovfugl kjenner stien dit ned, og intet falkeøie har sett den;
У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.
8 stolte rovdyr har ikke trådt på den, ingen løve har skredet frem over den.
Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.
9 På den hårde sten legger de sin hånd, de velter hele fjell om fra grunnen av.
Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.
10 I berget sprenger de ganger, og allehånde kostelige ting får de se.
Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;
11 De demmer for dryppet av vannårene og fører skjulte ting frem i lyset.
Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.
12 Men visdommen hvor skal den finnes? Og hvor har forstanden sin bolig?
Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?
13 Intet menneske kjenner dens verd, og den finnes ikke i de levendes land.
Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.
14 Dypet sier: I mig er den ikke, og havet sier: Den er ikke hos mig.
[Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.
15 Den kan ikke kjøpes for kostelig gull, og dens pris ikke opveies med sølv.
Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.
16 Den opveies ikke med Ofirs gull, med den dyre onyks og safir.
Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.
17 Gull og glass kommer ikke op imot den, og en kan ikke bytte den til sig for kar av fint gull.
Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.
18 Koraller og krystall kan ikke engang nevnes, og det å eie visdom er bedre enn perler.
У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.
19 Etiopias topas kommer ikke op imot den; den kan ikke opveies med det reneste gull.
Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.
20 Hvor kommer da visdommen fra? Og hvor har forstanden sin bolig?
Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?
21 Den er dulgt for alle levendes øine, den er skjult for himmelens fugler;
Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.
22 avgrunnen og døden sier: Bare et frasagn om den er kommet oss for øre.
Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.
23 Gud kjenner veien til den, og han vet hvor den har sin bolig.
Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.
24 For hans øie når til jordens ender; allting under himmelen ser han.
Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.
25 Da han fastsatte vindens vekt og gav vannet dets mål,
У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,
26 da han satte en lov for regnet og en vei for lynstrålen,
Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,
27 da så han visdommen og åpenbarte den, da lot han den stå frem og utforsket den.
У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,
28 Og han sa til mennesket: Se, å frykte Herren, det er visdom, og å fly det onde er forstand.
Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».
