Jobs 28
1 Sølvet har jo sin grube, og gullet, som renses, sitt finnested;
Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.
2 jern hentes frem av jorden, og sten smeltes til kobber.
Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.
3 De gjør ende på mørket, og inn i de innerste kroker gransker de stener som ligger i det sorte mørke;
Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.
4 de bryter en sjakt langt borte fra menneskers bolig; der ferdes de glemt, dypt under menneskers føtter; der henger de og svever langt borte fra mennesker.
Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.
5 Av jorden kommer det brød; men inne i den blir alt veltet om som av ild.
Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;
6 Safiren har sin bolig i dens stener, og gullklumper finnes der.
dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.
7 Ingen rovfugl kjenner stien dit ned, og intet falkeøie har sett den;
Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.
8 stolte rovdyr har ikke trådt på den, ingen løve har skredet frem over den.
Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.
9 På den hårde sten legger de sin hånd, de velter hele fjell om fra grunnen av.
Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.
10 I berget sprenger de ganger, og allehånde kostelige ting får de se.
Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.
11 De demmer for dryppet av vannårene og fører skjulte ting frem i lyset.
Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.
12 Men visdommen hvor skal den finnes? Og hvor har forstanden sin bolig?
Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?
13 Intet menneske kjenner dens verd, og den finnes ikke i de levendes land.
Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.
14 Dypet sier: I mig er den ikke, og havet sier: Den er ikke hos mig.
Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.
15 Den kan ikke kjøpes for kostelig gull, og dens pris ikke opveies med sølv.
Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.
16 Den opveies ikke med Ofirs gull, med den dyre onyks og safir.
Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.
17 Gull og glass kommer ikke op imot den, og en kan ikke bytte den til sig for kar av fint gull.
Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.
18 Koraller og krystall kan ikke engang nevnes, og det å eie visdom er bedre enn perler.
Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.
19 Etiopias topas kommer ikke op imot den; den kan ikke opveies med det reneste gull.
Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.
20 Hvor kommer da visdommen fra? Og hvor har forstanden sin bolig?
Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?
21 Den er dulgt for alle levendes øine, den er skjult for himmelens fugler;
Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.
22 avgrunnen og døden sier: Bare et frasagn om den er kommet oss for øre.
Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.
23 Gud kjenner veien til den, og han vet hvor den har sin bolig.
Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;
24 For hans øie når til jordens ender; allting under himmelen ser han.
inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.
25 Da han fastsatte vindens vekt og gav vannet dets mål,
Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,
26 da han satte en lov for regnet og en vei for lynstrålen,
yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,
27 da så han visdommen og åpenbarte den, da lot han den stå frem og utforsket den.
inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.
28 Og han sa til mennesket: Se, å frykte Herren, det er visdom, og å fly det onde er forstand.
Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.
