Jobs 27

1 Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 - for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

4 Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

5 Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

6 Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

7 La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

8 For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

9 Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

10 Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

11 Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12 I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13 Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14 Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15 De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16 Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17 så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18 Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19 Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20 Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21 Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22 Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

23 Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.