< Jobs 22 >
1 Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
2 Kan vel en mann være til gagn for Gud? Nei, bare sig selv gagner den forstandige.
Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
3 Er det til nogen nytte for den Allmektige at du er rettferdig, eller til nogen vinning at du vandrer ulastelig?
Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
4 Er det for din gudsfrykts skyld han refser dig eller går i rette med dig?
Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
5 Er ikke din ondskap stor og dine misgjerninger uten ende?
Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
6 Du tok jo pant av dine brødre uten grunn og drog klærne av de nakne.
Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
7 Du gav ikke den trette vann å drikke, og den sultne nektet du brød.
Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
8 Men den som gikk frem med vold, han fikk landet i eie, og den som var høit aktet, bodde i det.
Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
9 Enker har du latt fare tomhendt, og farløses armer blev knust.
Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
10 Derfor er det snarer rundt omkring dig, og en hastig redsel forferder dig.
En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
11 Eller ser du ikke mørket og den vannflom som dekker dig?
Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
12 Er ikke Gud høi som himmelen? Og se de øverste stjerner, hvor høit de står!
Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
13 Og du sier: Hvad vet Gud? Kan han vel dømme gjennem mørket?
Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
14 Skyene er et dekke for ham, så han ikke ser noget, og på himmelens hvelving vandrer han.
Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
15 Vil du følge den sti som syndens menn vandret på i de gamle dager,
Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
16 de som blev bortrykket før tiden, og under hvis føtter grunnen fløt bort som en strøm,
Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
17 de menn som sa til Gud: Vik fra oss, og som spurte hvad den Allmektige vel skulde kunne gjøre for dem,
Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
18 enda han hadde fylt deres hus med det som var godt? - Men de ugudeliges tanker er lang fra mine tanker. -
Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
19 De rettferdige så det og gledet sig, og de uskyldige spottet dem:
De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
20 Sannelig, våre fiender er tilintetgjort, og ild har fortært deres overflod.
"Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
21 Forlik dig nu med ham, så vil du få fred! Og så skal lykke times dig.
Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
22 Ta imot lærdom av hans munn og legg dig hans ord på hjerte!
Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
23 Vender du om til den Allmektige, da skal din lykke bli bygget op igjen; men du må få urett bort fra dine telt.
Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
24 Kast ditt gull i støvet og ditt Ofir-gull blandt bekkenes stener!
Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
25 Så skal den Allmektige være ditt gull, være som dynger av sølv for dig,
Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
26 for da skal du glede dig i den Allmektige og løfte ditt åsyn til Gud.
Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
27 Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal opfylle dine løfter,
Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
28 og setter du dig noget fore, da skal det lykkes for dig, og over dine veier skal det skinne lys;
Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
29 når de fører nedover, skal du si: Opover! Han skal frelse den som slår sitt øie ned;
Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
30 han skal redde endog den som ikke er uskyldig; ved dine henders renhet skal han bli reddet.
Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!