< Jobs 21 >
1 Da tok Job til orde og sa:
Yobo azongisaki:
2 Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!
« Yoka na bokebi maloba na ngai, mpe tika ete yango ezala kobondisama mpo na ngai.
3 Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.
Bokanga nanu mitema, wana nazali koloba; soki nasilisi koloba nde bokoba na bino koseka ngai.
4 Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?
Boni, nazali kolela epai ya moto? Ndenge nini nalemba te kokanga motema?
5 Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!
Botala ngai, bokokamwa, bokozanga ata likambo ya koloba.
6 Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.
Soki kaka nakanisi yango, nabangi, mpe nzoto na ngai ekomi kolenga na somo.
7 Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?
Mpo na nini bato mabe bazali kowumela na bomoi? Mpo na nini bakomaka mibange mpe babakisaka nguya na bango?
8 De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.
Bana na bango bazali kolendisama pembeni na bango, mpe bakitani na bango bazali kofuluka na miso na bango.
9 Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.
Bandako na bango ebatelami mpe ezangi kobanga, fimbu na Nzambe ezali likolo na bango te.
10 Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.
Bangombe na bango ya mibali elembaka te kobotisa, bangombe na bango ya basi ebotaka kaka mpe esopaka zemi te.
11 De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.
Lokola kati na etonga ya bameme, bazali kotika bana na bango: bamoko kokima-kima, mpe bamosusu kosakana.
12 De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.
Bazali kobeta mbonda mpe lindanda, bazali kosepela na lokito ya flite;
13 De lever sine dager i lykke, og i et øieblikk farer de ned til dødsriket. (Sheol )
bazali kolekisa mikolo na bango na bomengo, mpe bazali kokende na mboka ya bakufi na kimia. (Sheol )
14 Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.
Nzokande, balobaka na Nzambe: ‹ Longwa mosika na biso! Tozali na posa te ya koyeba nzela na yo.
15 Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?
Nkolo-Na-Nguya-Nyonso nde nani mpo ete tosalela ye? Tokozwa litomba nini na kosambela ye? ›
16 Ja, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker.
Boni, bozwi na bango ezali kati na maboko na bango moko te? Kasi mosika na ngai, likanisi ya kolanda toli ya bato mabe!
17 Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?
Mbala boni bazali koboma mwinda ya bato mabe? Mbala boni pasi ezali kokitela bango? Boni, Nzambe abombeli bango kanda na Ye?
18 Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?
Mokolo nini mopepe makasi ekomema bango lokola makasa to matiti ya kokawuka?
19 Men Gud gjemmer hans straff til hans barn. - Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det.
Balobaka: ‹ Nzambe apesaka etumbu ya moto mabe epai ya bana na ye. › Tika ete apesa etumbu yango epai na ye moko moto mabe, mpo ete ayeba yango!
20 Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.
Tika ete miso na ye moko emona kobebisama na ye, mpe amela kopo ya kanda ya Nkolo-Na-Nguya-Nyonso.
21 For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?
Pasi ya libota oyo etikali sima na ye ekosala ye nini tango basanza oyo bakatela ye ekomi na suka?
22 Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste?
Bakoki solo koyekolisa Nzambe mayele, Ye oyo asambisaka ezala bato oyo baleki kotombolama?
23 Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;
Moko azali kokufa na makasi na ye nyonso, na kimia nyonso mpe na pasi ata moko te,
24 hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.
na nzoto sembesembe, mpe na mikuwa etonda na mafuta;
25 Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.
mosusu azali kokufa na mawa na motema, atikali ata komeka kosepela na bomengo te.
26 Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.
Nzokande, bango mibale bakolala ndenge moko na se ya mabele, mpe bankusu ekozipa bango.
27 Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;
Solo, nayebi malamu makanisi mpe mabongisi na bino, mpo na kotelemela ngai;
28 for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?
bolobaka: ‹ Wapi ndako ya mozwi? Wapi bandako oyo bato mabe bazalaki kovanda? ›
29 Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,
Botunaki mituna wana te epai ya baleki nzela? Bobosani makambo oyo bayebisaki bino,
30 at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.
ete moto mabe abikaka mpe na mokolo ya pasi, akangolamaka mpe na mokolo ya kanda.
31 Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?
Nani, na miso ya moto mabe, apamelaka etamboli na ye? Nani azongiselaka ye makambo oyo asalaka?
32 Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.
Bamemaka ye na lilita, mpe bakengelaka kunda na ye.
33 Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.
Mabele ya lubwaku ezalaka malamu mpo na ye; bato nyonso batambolaka sima na ye na molongo, mpe bato ebele penza batambolaka liboso na ye.
34 Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.
Boye, mpo na nini bozali komitungisa mpo na kobondisa ngai? Pamba te kati na biyano na bino, etikali kaka lokuta. »