Jobs 19
1 Da tok Job til orde og sa:
Iyyoobis akkana jedhee deebise:
2 Hvor lenge vil I bedrøve min sjel og knuse mig med ord?
“Isin hamma yoomiitti na dhiphistanii dubbiin na cabsitu?
3 Det er nu tiende gang I håner mig og ikke skammer eder ved å krenke mig.
Amma siʼa kudhan na arrabsitaniirtu; qaanii malees na miitaniirtu.
4 Har jeg virkelig faret vill, da blir min villfarelse min egen sak.
Yoo ani dhugumaan karaa irraa goree jiraadhe, dogoggorri koo anuma wajjin jiraata.
5 Vil I virkelig ophøie eder over mig og vise mig at min vanære har rammet mig med rette?
Yoo isin dhugumaan anaa olitti of guddiftanii na miidhuuf salphina kootti fayyadamtan,
6 Så vit da at Gud har gjort mig urett og satt sitt garn omkring mig!
akka Waaqni na miidhee kiyyoo isaa illee natti xaxe beekaa.
7 Se, jeg roper: Vold! - men jeg får intet svar; jeg skriker om hjelp, men det er ingen rett å få.
“‘Ani miidhameera!’ jedhee iyyadhu illee deebii hin argadhu; sagalee ol fudhadhee gargaarsaaf iyyus murtiin qajeelaan hin jiru.
8 Min vei har han stengt, så jeg ikke kommer frem, og over mine stier legger han mørke.
Akka ani hin dabarreef inni karaa koo cufeera; daandii koottis dukkana haguugeera.
9 Min ære har han avklædd mig og tatt bort kronen fra mitt hode.
Ulfina koo narraa mulqeera; mataa koo irraas gonfoo fuudheera.
10 Han bryter mig ned på alle kanter, så jeg går til grunne, og han rykker op mitt håp som et tre.
Inni hamma ani badutti gama hundaan na diiga; abdii koo illee akkuma mukaa buqqisa.
11 Han lar sin vrede brenne mot mig og akter mig som sin fiende.
Dheekkamsi isaa natti bobaʼa; akkuma diina isaattis na heda.
12 Hans hærflokker kommer alle sammen og rydder sig vei mot mig, og de leirer sig rundt om mitt telt.
Loltoonni isaa humnaan dhufanii naannoo kootti daʼannaa ijaarratan; dunkaana koos ni marsan.
13 Mine brødre har han drevet langt bort fra mig, og mine kjenninger er blitt aldeles fremmede for mig.
“Inni obboloota koo narraa fageesseera; michoonni koos keessummaa natti taʼan.
14 Mine nærmeste holder sig borte, og mine kjente har glemt mig.
Firoonni koo na dhiisaniiru; michuuwwan koos na dagataniiru.
15 Mine husfolk og mine tjenestepiker akter mig for en fremmed; jeg er en utlending i deres øine.
Keessumoonni mana koo jiranii fi xomboreewwan koo akka alagaatti na ilaalan; akka nama ormaattis na hedan.
16 Kaller jeg på min tjener, så svarer han ikke; med egen munn må jeg bønnfalle ham.
Hojjetaa koo nan waama; afaan kootiinis isa nan kadhadha; inni garuu na jalaa hin owwaatu.
17 Min ånde er motbydelig for min hustru, og min vonde lukt for min mors sønner.
Hafuurri koo niitii kootti illee jibbisiisaa dha; ani obboloota koottis xiraaʼaa dha.
18 Endog barn forakter mig; vil jeg reise mig, så taler de mot mig.
Ijoolleen xixinnoon iyyuu na tuffatu; yommuu ani kaʼus natti qoosu.
19 Alle mine nærmeste venner avskyr mig, og de jeg elsket, har vendt sig mot mig.
Michoonni koo kanneen walitti dhiʼaannu hundi na balfan; warri ani jaalladhus natti garagalan.
20 Mine ben trenger ut gjennem min hud og mitt kjøtt, og bare tannhinnen er ennu urørt på mig.
Ani gogaa fi lafeedha malee homaa miti; gogaan ilkaanii qofti naaf hafeen jalaa baʼe.
21 Forbarm eder, forbarm eder over mig, I mine venner! For Guds hånd har rørt ved mig.
“Garaa naa laafaa, yaa michoota koo garaa naa laafaa; harki Waaqaa na dhaʼeeraatii.
22 Hvorfor forfølger I mig likesom Gud og blir ikke mette av mitt kjøtt?
Isin maaliif akkuma Waaqni na ariʼu sana na ariitu? Amma illee foon koo isin hin geenyee?
23 Men gid mine ord måtte bli opskrevet! Gid de måtte bli optegnet i en bok,
“Maaloo utuu dubbiin koo barreeffamee jiraatee! Utuu kitaaba keessatti barreeffamee!
24 ja, med jerngriffel og bly for evig bli hugget inn i sten!
Utuu sibiilaan kattaa irratti barreeffamee yookaan bara baraan dhagaa irratti qirixamee jiraatee!
25 Men jeg - jeg vet min gjenløser lever, og som den siste skal han stå frem på støvet.
Ani akka furiin koo jiraataa taʼe, akka inni dhuma irratti lafa irra dhaabatus nan beeka.
26 Og efterat denne min hud er blitt ødelagt, skal jeg ut fra mitt kjød skue Gud,
Erga gogaan koo badee booddee, ani amma iyyuu foon kootiin Waaqa nan arga;
27 han som jeg skal skue, mig til gode, han som mine øine skal se og ikke nogen fremmed - mine nyrer tæres bort i mitt liv.
ani mataan koo isa nan arga; utuu nama biraa hin taʼin anuu ija kootiin isa nan arga. Onneen koo akkam na keessatti gaggabdi!
28 Når I sier: Hvor vi skal forfølge ham! - I har jo funnet skylden hos mig -
“Yoo isin, ‘Sababii hiddi rakkina sanaa isa keessa jiruuf nu akkamitti isa ariina?’ jettan,
29 så frykt for sverdet! For vrede er en synd som er hjemfalt til sverd. Dette sier jeg forat I skal tenke på at det kommer en dom.
sababii dheekkamsi goraadeedhaan adabamuu fiduuf isin mataan keessan goraadee sodaachuu qabdu; kunis akka isin akka murtiin jiru beektaniif.”
