< Jobs 18 >
1 Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:
Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 Når vil I dog engang sette en grense for eders ord? Bli først forstandige, så kan vi tale sammen.
Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
3 Hvorfor er vi aktet som fe? Hvorfor er vi urene i eders øine?
Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
4 Å du som sønderriver dig selv din vrede! Mon jorden for din skyld skal lates øde, og en klippe rokkes fra sitt sted?
Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
5 Like fullt skal den ugudeliges lys utslukkes, og hans ilds lue skal ikke skinne.
Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
6 Lyset skal formørkes i hans telt og hans lampe utslukkes over ham.
Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
7 Hans kraftige skritt skal bli innsnevret, og hans eget råd styrte ham;
Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
8 for han kommer inn i et garn med sine føtter, og han vandrer på et nett.
Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
9 En snare griper om hans hæl, et rep tar fatt i ham.
Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
10 Skjult i jorden er det garn han fanges i, og fellen ligger på hans vei.
Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
11 Redsler forferder ham rundt om og jager ham hvor han setter sin fot.
Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
12 Av sult blir hans kraft fortært, og ulykke står ferdig ved hans side.
Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
13 Hans hud fortæres stykke for stykke, dødens førstefødte fortærer hans lemmer.
Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
14 Han rives bort fra sitt telt, som han setter sin lit til, og du lar ham dra avsted til redslenes konge.
У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
15 Folk som ikke hører ham til, bor i hans telt; det strøes svovel over hans bosted.
Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
16 Nedentil tørkes hans røtter bort, og oventil visner hans grener.
Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
17 Hans minne er blitt borte i landet, og hans navn nevnes ikke mere ute på marken.
Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
18 Han støtes fra lys ut i mørke, han jages bort fra jorderike.
У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
19 Han har ikke barn og ikke efterkommere blandt sitt folk, og det finnes ingen i hans boliger som har sloppet unda.
Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
20 Over hans dag forferdes de som bor i Vesten, og de som bor i Østen, gripes av redsel.
Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
21 Just således går det med den urettferdiges boliger, og således med hjemmet til den som ikke kjenner Gud.
Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.