Jobs 17
1 Min ånd er brutt, mine dager utslukket; bare graver har jeg for mig.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Sannelig, spott omgir mig på alle kanter, og mitt øie må dvele ved deres trettekjære ferd.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Så sett nu et pant, gå i borgen for mig hos dig selv! Hvem skulde ellers gi mig håndslag?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 Du har jo lukket deres hjerte for innsikt; derfor vil du ikke la dem vinne.
5 Den som forråder venner, så de blir til bytte, hans barns øine skal tæres bort.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 Jeg er satt til et ordsprog for folk; jeg er en mann som blir spyttet i ansiktet.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 Mitt øie er sløvt av gremmelse, og alle mine lemmer er som en skygge.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Rettskafne forferdes over dette, og den skyldfrie harmes over den gudløse;
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 men den rettferdige holder fast ved sin vei, og den som har rene hender, får enn mere kraft.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 Men I - kom bare igjen alle sammen! Jeg finner dog ikke nogen vismann blandt eder.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 Mine dager er faret forbi, mine planer sønderrevet - mitt hjertes eiendom!
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 Natt gjør de til dag, lyset, sier de, er nærmere enn det mørke som ligger like for mig.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 roper til graven: Du er min far, til makken: Du er min mor og min søster,
15 hvor er da mitt håp? Mitt håp - hvem øiner det?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
