Jobs 16
1 Da tok Job til orde og sa:
Wasephendula uJobe wathi:
2 Jeg har hørt meget som dette; I er plagsomme trøstere alle sammen.
Ngizwile izinto ezinengi ezinje; lingabaduduzi abakhathazayo lina lonke.
3 Blir det aldri ende på de vindige ord? Eller hvad egger dig til å svare?
Kuzakuba lesiphetho yini emazwini angumoya? Kumbe kuyini okulicunulayo ukuthi liphendule?
4 Også jeg kunde tale som I; om I var i mitt sted, kunde jeg sette ord sammen mot eder, og jeg kunde ryste på hodet over eder;
Lami bengingakhuluma njengani uba umphefumulo wenu ubusendaweni yomphefumulo wami; bengingabuthelela amazwi phezu kwenu, ngilinikinele ikhanda lami.
5 jeg kunde styrke eder med min munn, og mine lebers medynk kunde stille eders smerte.
Bengingaliqinisa ngomlomo wami, lokunyikinyeka kwendebe zami bekungadedisaubuhlungu benu.
6 Om jeg taler, stilles ikke min smerte, og lar jeg det være, hvad lindring får jeg da?
Uba ngikhuluma, ubuhlungu bami kabudedi; uba ngiyekela, kuyini okusuka kimi?
7 Ja, nu har han trettet mig ut; du har ødelagt hele mitt hus.
Kodwa khathesi ungidinisile yena, wena uchithile yonke inhlangano yami.
8 Og du grep mig fatt - det blev et vidne mot mig; min magerhet stod op imot mig, like i mitt åsyn vidnet den mot mig.
Ungitshwabhanisile, kube yibufakazi, lokucaka kwami kungivukele, kuyafakaza ebusweni bami.
9 Hans vrede sønderrev mig og forfulgte mig; han skar tenner imot mig; som min motstander hvesset han sine øine mot mig.
Ulaka lwakhe luyangidwengula, njalo uyangizonda; ungigedlela amazinyo akhe; isitha sami singicijisela amehlo aso.
10 De spilet op sin munn mot mig, med hån slo de mine kinnben; alle slo de sig sammen mot mig.
Bangikhamisela umlomo wabo, bangiwakala esihlathini ngokuyangisa, bengihlanganyela ndawonye.
11 Gud gir mig i urettferdige folks vold og styrter mig i ugudelige menneskers hender.
UNkulunkulu unginikele kokhohlakeleyo, wangiphosela ezandleni zababi.
12 Jeg levde i ro; da sønderbrøt han mig, han grep mig i nakken og sønderknuste mig, han satte mig op til skive for sig.
Ngangonwabile, kodwa wangichoboza, wangidumela ngentamo, wangiphahlaza, wangimisa ngaba yinto yakhe yokunenjwa.
13 Hans skyttere kringsatte mig, han kløvde mine nyrer uten barmhjertighet; han øste ut min galle på jorden.
Abatshoki bakhe bangigombolozela; uqhekeze izinso zami, engayekeli, wachithela emhlabathini inyongo yami.
14 Han rev i mig rift på rift; han stormet mot mig som en kjempe.
Wangivodloza ngokuvodlovodloza, wagijimela kimi njengeqhawe.
15 Jeg har sydd sekk om min hud og stukket mitt horn i støvet;
Ngathunga isaka phezu kwesikhumba sami, ngathukuza uphondo lwami othulini.
16 mitt ansikt er rødt av gråt, og over mine øielokk ligger det dødsskygge.
Ubuso bami bubomvu ngokukhala, lenkotsheni zami kulethunzi lokufa,
17 Og dog er det ingen urett i mine hender, og min bønn er ren.
lanxa kungekho isihluku ezandleni zami, lomkhuleko wami uhlanzekile.
18 Å jord, dekk ikke mitt blod, og måtte det ikke være noget sted hvor mitt skrik stanser!
Mhlaba, ungaligqibeli igazi lami, lokukhala kwami kakungabi landawo.
19 Selv nu har jeg mitt vidne i himmelen og i det høie en som kan stadfeste mine ord.
Lakhathesi, khangelani, ubufakazi bami busemazulwini, lomfakazi wami usezindaweni eziphakemeyo.
20 Stadig spotter mine venner mig; mot Gud skuer gråtende mitt øie,
Abangane bami bayangiklolodela; ilihlo lami liyathonta kuNkulunkulu.
21 at han må la mannen få rett i hans strid med Gud og menneskebarnet rett mot hans næste;
Kungathi kungaba khona ongamlamulela umuntu kuNkulunkulu, njengendodana yomuntu kumngane wayo.
22 for få år vil det gå før jeg vandrer den vei som jeg ikke vender tilbake.
Ngoba iminyaka emilutshwana izafika, njalo ngizahamba ngendlela engingayikubuya ngayo.
