Jobs 16
1 Da tok Job til orde og sa:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Jeg har hørt meget som dette; I er plagsomme trøstere alle sammen.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Blir det aldri ende på de vindige ord? Eller hvad egger dig til å svare?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Også jeg kunde tale som I; om I var i mitt sted, kunde jeg sette ord sammen mot eder, og jeg kunde ryste på hodet over eder;
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 jeg kunde styrke eder med min munn, og mine lebers medynk kunde stille eders smerte.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Om jeg taler, stilles ikke min smerte, og lar jeg det være, hvad lindring får jeg da?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Ja, nu har han trettet mig ut; du har ødelagt hele mitt hus.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 Og du grep mig fatt - det blev et vidne mot mig; min magerhet stod op imot mig, like i mitt åsyn vidnet den mot mig.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Hans vrede sønderrev mig og forfulgte mig; han skar tenner imot mig; som min motstander hvesset han sine øine mot mig.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 De spilet op sin munn mot mig, med hån slo de mine kinnben; alle slo de sig sammen mot mig.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Gud gir mig i urettferdige folks vold og styrter mig i ugudelige menneskers hender.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Jeg levde i ro; da sønderbrøt han mig, han grep mig i nakken og sønderknuste mig, han satte mig op til skive for sig.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 Hans skyttere kringsatte mig, han kløvde mine nyrer uten barmhjertighet; han øste ut min galle på jorden.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Han rev i mig rift på rift; han stormet mot mig som en kjempe.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Jeg har sydd sekk om min hud og stukket mitt horn i støvet;
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 mitt ansikt er rødt av gråt, og over mine øielokk ligger det dødsskygge.
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Og dog er det ingen urett i mine hender, og min bønn er ren.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Å jord, dekk ikke mitt blod, og måtte det ikke være noget sted hvor mitt skrik stanser!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Selv nu har jeg mitt vidne i himmelen og i det høie en som kan stadfeste mine ord.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Stadig spotter mine venner mig; mot Gud skuer gråtende mitt øie,
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 at han må la mannen få rett i hans strid med Gud og menneskebarnet rett mot hans næste;
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 for få år vil det gå før jeg vandrer den vei som jeg ikke vender tilbake.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
