Jobs 13
1 Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
