< Jobs 12 >
1 Da tok Job til orde og sa:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Ja sannelig, I er de rette folk, og med eder dør visdommen ut.
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Også jeg har forstand, likesom I, jeg står ikke tilbake for eder, og hvem vet ikke dette?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Til spott for mine venner er jeg, jeg som ropte til Gud og fikk svar; til spott er jeg, den rettskafne og ulastelige.
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 Ulykken fortjener bare forakt efter de trygges mening; forakt venter dem hvis fot vakler.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Ødeleggeres telt blir i ro, og trygge er de som egger Gud til vrede, de som fører sin gud i sin hånd.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Men spør du dyrene, de skal lære dig, og himmelens fugler, de skal si dig det,
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 eller tal til jorden, og den skal lære dig, og havets fisker skal fortelle dig det.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Hvem skjønner ikke av alt dette at det er Herrens hånd som har skapt det,
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 han som har i sin hånd hver levende sjel og hvert menneskelegemes ånd?
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Mon ikke øret prøver ord, likesom ganen smaker mat?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Hos gråhårede er visdom, og langt liv gir forstand.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Hos ham er visdom og velde, ham hører råd og forstand til.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Se, han river ned, og det bygges ikke op igjen; han stenger for en mann, og det lukkes ikke op.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Han demmer for vannene, og de tørker bort, og han slipper dem løs, og de velter om jorden.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Hos ham er styrke og visdom; i hans makt er både den som farer vill, og den som fører vill.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Han fører rådsherrer bort som fanger, og dommere gjør han til dårer.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Kongers tvangsbånd løser han og binder rep om deres lender.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Han fører prester bort som fanger, og mektige menn støter han ned.
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Han fratar prøvede menn mælet og oldinger deres innsikt.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Han utøser forakt over fyrster, og de sterkes belte løser han.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Han drar det skjulte frem av mørket og fører dødsskygge frem i lyset.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Han lar folkene bli store, og han lar dem gå til grunne; han gir folkene vidt rum, og han fører dem bort.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Høvdingene i landet fratar han forstanden og lar dem fare vill i et uveisomt øde;
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 de famler i mørke uten lys, og han lar dem rave likesom drukne.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.